Rytonawir jest lekiem przeciwwirusowym stosowanym w leczeniu zakażeń HIV – 1.
Rytonawir – jak działa?
Rytonawir jest inhibitorem proteazy asparaginowej HIV – 1 i HIV – 2, dzięki czemu prowadzi do wytwarzania niedojrzałych cząsteczek wirusa HIV, niezdolnych do zakażania. Lek wykazuje powinowactwo do proteazy HIV, w małym stopniu hamuje aktywność proteazy asparaginowej człowieka.
Rytonawir – kiedy stosować?
Rytonawir stosuje się w leczeniu skojarzonym zakażeń HIV – 1 u dorosłych oraz u dzieci od 2 roku życia.
Rytonawir – najczęstsze działania niepożądane
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi występującymi podczas stosowania rytonawiru jako leku przeciwwirusowego są:
- Zaburzenia smaku
- Parestezje obwodowe i wokół ust
- Bóle głowy
- Bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunki
- Astenia (przewlekłe zmęczenie)
Rytonawir – najczęstsze interakcje
Rytonawir wykazuje silne powinowactwo do izoenzymów cytochromu p – 450.
Leku nie należy stosować razem z zielem dziurawca oraz dwa tygodnie po terapii zielem dziurawca, gdyż może to osłabiać działanie rytonawiru.
Rytonawir w przeciwretrowirusowej terapii skojarzonej poprzez inhibicję izoenzymu CYP3A4 zwiększa stężenia innych inhibitorów proteaz takich jak:
- Amprenawir
- Atazanawir
- Fosamprenawir
- Indynawir
- Nelfinawir
- Sakwinawir
- Typranawir
Efawirenz stosowany łącznie z rytonawirem zwiększa jego działanie oraz nasila występowanie działań niepożądanych.
Przy łącznej terapii z didanozyną należy zachować min. 2,5 godzinny odstęp pomiędzy dawkami leków.
Delawirdyna stosowana łącznie z rytonawirem znacznie zwiększa jego stężenie, więc należy odpowiednio skorygować dawkę rytonawiru stosując obydwa leki.
Rytonawir – w jakich postaciach występuje?
Rytonawir dostępny jest w postaci:
- Tabletek powlekanych
- Roztworze doustnym
nierefundowany