Węglan wapnia dostarcza organizmowi jonów wapnia, które pełnią wiele różnorodnych funkcji. Wapń jest budulcem kości, wpływa na działanie enzymów, odpowiada za przewodnictwo nerwowe, bierze udział w procesie skurczu mięśni. Ponadto zmniejsza przepuszczalność ścian naczyń krwionośnych – ma działanie przeciwobrzękowe, przeciwwysiękowe, przeciwalergiczne i przeciwzapalne. Wapń wykorzystywany jest także jako środek zobojętniający w leczeniu nadkwaśności żołądka (zgagi).
Węglan wapnia – jak działa?
Węglan wapnia, jedna z form wapnia, jest powszechnie stosowany w leczeniu różnych stanów, takich jak przewlekła niewydolność nerek, osteodystrofia nerkowa czy osteoporoza.
Wapń odgrywa kluczową rolę przede wszystkim jako budulec szkieletu, regulując pracę mięśni, przewodzenie impulsów nerwowych oraz procesy krzepnięcia krwi. Jest istotny dla równowagi elektrolitowej oraz funkcjonowania układu sercowo-naczyniowego. W organizmie stężenie wapnia musi być utrzymywane na odpowiednim poziomie, a jego niedobór może prowadzić do różnych schorzeń. Poprzez kontrolę stężenia wapnia i fosforu w surowicy krwi można zmniejszyć ryzyko powikłań, takich jak złogi wapnia poza układem kostnym. Suplementacja wapnia, szczególnie w połączeniu z witaminą D3, może pomóc w utrzymaniu zdrowych kości i zmniejszyć ryzyko złamań osteoporotycznych.
Węglan wapnia – kiedy stosować?
- Wskazania do stosowania węglanu wapnia obejmują okresy intensywnego wzrostu u dzieci i młodzieży, ciążę i laktację, które wymagają zwiększonego dostarczenia wapnia.
- Ponadto jest stosowany w przypadku niedoboru wapnia w diecie pokarmowej lub zaburzeń w jego wchłanianiu, szczególnie w hipokalcemii z hiperfosfatemią u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek.
- Profilaktycznie jest również używany w kompleksowym leczeniu osteoporozy oraz w stanach po długotrwałym unieruchomieniu i podczas rekonwalescencji po złamaniach kości.
- Dodatkowo może być stosowany wspomagająco w leczeniu przeziębień i chorób alergicznych.
Węglan wapnia – najczęstsze działania niepożądane
Skutki uboczne stosowania węglanu wapnia obejmują możliwość wystąpienia hiperkalcemii i hiperkalciurii, choć są one stosunkowo rzadkie. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak zaparcia, wzdęcia, nudności, bóle brzucha i biegunka, mogą również wystąpić, choć są to rzadkie przypadki. Dodatkowo możliwe są zaburzenia skóry i tkanki podskórnej, takie jak świąd, wysypka i pokrzywka, jednak również zdarzają się rzadko.
Węglan wapnia – najczęstsze interakcje
Interakcje wapnia z innymi lekami są istotne.
- Sole wapnia doustnie mogą zmniejszać wchłanianie tetracyklin i fluoru, co wymaga podawania ich w odstępach czasowych.
- Wapń może zwiększać toksyczność digoksyny i innych glikozydów nasercowych, a także osłabiać działanie werapamilu i innych leków blokujących kanał wapniowy.
- Jednoczesne stosowanie witaminy D z wapniem może znacząco zwiększyć jego wchłanianie i prowadzić do hiperkalcemii.
- Szczawiany i fosforany mogą zmniejszać wchłanianie wapnia.
- Kortykosteroidy mogą prowadzić do hipokalcemii poprzez hamowanie wchłaniania wapnia w jelitach i upośledzenie jego resorpcji w nerkach.
- Leki moczopędne mogą zwiększać lub zmniejszać wydalanie wapnia z moczem, co również ma wpływ na poziom wapnia we krwi.
Węglan wapnia – stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią
W okresie ciąży i laktacji zapotrzebowanie na wapń wzrasta. Stosowanie wapnia w dawkach leczniczych nie wykazuje ryzyka dla płodu i noworodka.
Węglan wapnia – w jakich postaciach występuje?
Węglan wapnia występuje w postaci tabletek i tabletek musujących.
