Lek na otyłość na receptę – wskazania do stosowania
Leki na otyłość na receptę są stosowane, gdy dieta i aktywność fizyczna nie dają oczekiwanych rezultatów w redukcji masy ciała. Zaleca się ich użycie, gdy wskaźnik BMI wynosi:
- ≥ 30 – otyłość,
- ≥ 27 – nadwaga z towarzyszącymi schorzeniami, takimi jak cukrzyca typu 2, dyslipidemia, nadciśnienie, stan przedcukrzycowy, obturacyjny bezdech senny.
Większość leków na receptę przeznaczona jest dla dorosłych i wymaga jednoczesnego stosowania diety niskokalorycznej oraz aktywności fizycznej. Leczenie trwa zwykle tygodnie lub miesiące i powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza.
Rodzaje leków na receptę na otyłość
Preparaty wspomagające odchudzanie różnią się m.in. formą podania:
- Tabletki – działają poprzez hamowanie apetytu lub ograniczanie wchłaniania tłuszczów,
- Zastrzyki podskórne – analogi GLP-1 dostępne w fiolkach lub gotowych wstrzykiwaczach.
Działanie leków zależy od substancji czynnej i jest dobierane indywidualnie do potrzeb pacjenta.
Tabletki na otyłość na receptę – skład i działanie
Tabletki zawierają substancje czynne wspomagające utratę masy ciała, takie jak:
- Bupropion i naltrekson – redukują łaknienie, wzmacniają uczucie sytości, zmniejszają ilość spożywanych kalorii,
- Orlistat – inhibitor lipazy trzustkowej, ogranicza wchłanianie tłuszczu z pożywienia do 30%.
W terapii poza wskazaniami rejestracyjnymi stosuje się również semaglutyd (tabletki lub zastrzyki) – analog GLP-1, który:
Dzięki temu semaglutyd skutecznie wspomaga kontrolę i redukcję masy ciała.
Lek na nadwagę na receptę – zastrzyki (iniekcje)
W leczeniu otyłości stosuje się również zastrzyki zawierające:
- Liraglutyd – analog GLP-1, który wpływa na uczucie sytości, tempo opróżniania żołądka i poziom glukozy we krwi,
- Tirzepatyd – podwójny analog GLP-1 i GIP, który:
- wspomaga odpowiedź insulinową po posiłku,
- reguluje apetyt i metabolizm tłuszczów.
Zastrzyki podaje się podskórnie w okolice brzucha, uda lub ramienia.
Jak stosuje się leki na otyłość i nadwagę na receptę?
Schemat dawkowania zależy od preparatu i substancji czynnej:
- Codziennie – np. tabletki z bupropionem i naltreksonem, orlistat, liraglutyd,
- Raz w tygodniu – np. tirzepatyd lub semaglutyd w zastrzykach.
Terapia zazwyczaj rozpoczyna się od niskich dawek, które zwiększa się stopniowo, aby ograniczyć skutki uboczne (nudności, biegunka, wymioty, zaparcia). Proces zwiększania dawki trwa:
- Co tydzień – dla bupropionu z naltreksonem lub liraglutydu,
- Co 4 tygodnie – dla tirzepatydu.
nierefundowany
