Ceny podane na platformie są cenami maksymalnymi. Apteka ma prawo sprzedać zarezerwowany produkt po cenie niższej od prezentowanej na platformie. Nie dotyczy to leków refundowanych, w stosunku do których obowiązują ceny urzędowe.
Zatorowość płucna to zwężenie lub zamknięcie światła tętnicy płucnej przez skrzepliny. Objawy: duszność, ból za mostkiem, podniesione tętno, łatwo pomylić.
Czas protrombinowy to jedno z badań wykorzystywanych w diagnostyce zaburzeń procesów krzepliwości krwi. Wskaźnik ten szczególnie skupia się na aktywności fibrynogenu oraz czynników krzepnięcia V, VII, X. Badanie z oznaczeniem czasu protrombinowego bada także stężenie protrobminy, co jest wyróżnikiem dla tej metody diagnostyczne i m.in. warunkuje jej nazwę.
Wyniki badania czasu protrombinowego dostarczają informacji na temat tego, jak szybko powstanie skrzep od momentu wynaczynienia (jest to rzecz analizowana w przypadku każdego rodzaju badania określającego czas krzepliwości, jednak różnica polega na parametrach, branych pod uwagę w danej analizie).
Nieprawidłowe wyniki czasu protrombinowego mogą oznaczać niedobory protrombiny oraz witaminy K, a także inne zaburzenia wpływające na krzepliwość krwi. Czym zatem jest czas protrombinowy? Na czym polega badanie i jak należy interpretować wyniki? Sprawdź, co musisz wiedzieć!
Czas kaolinowo-kefalinowy (APTT) to badanie określane również jako czas częściowej tromboplastyny po aktywacji. Wskaźnik ten stosowany jest w diagnozie zaburzeń procesów krzepnięcia krwi i pomaga w zdiagnozowaniu przyczyn lub określenia kierunku dalszych poszukiwań diagnostycznych.
Wykonanie badania czasu kaolinowo-kefalinowegi (APTT) zaleca się najczęściej w przypadku skaz krwotocznych o charakterze nabytym lub wrodzonym. Oprócz tego czas kaolinowo-kefalinowy (APTT) pozwala monitorować skuteczność leczenia przeciwzakrzepliwego.
Antytrombina to białko odgrywające istotną rolę w regulowaniu procesów krzepnięcia krwi. Jej niedobór w znaczącym stopniu zwiększa ryzyko wytworzenia się zakrzepu oraz może wpływać na niewielką skuteczność leczenia heparyną. Na czym polega badanie antytrombiny i kiedy należy je wykonać?
Fragment zakrzepu może się także oderwać i powędrować wraz z krwią do płuc, powodując zatorowość płucną lub do mózgu, powodując zatorowość naczyń mózgowych.
Czas batroksobinowy to jeden ze wskaźników stosowanych w diagnozie zaburzeń krzepliwości krwi. W badaniu tym wykorzystuje się enzym reptylazę, a celem tej procedury jest ocena czasu potrzebnego do zainicjowania procesu powstawania skrzepu. To pozwala na przeanalizowanie funkcjonowania procesów krzepnięcia krwi.
Zastrzyki przeciwzakrzepowe wykonuje się, by zapobiec powstawaniu bardzo niebezpiecznych zatorów i skrzepów w układzie krwionośnym. Często robi je sam chory.
Chlorowodorek donepezylu dostarcza organizmowi donepezylu, który pobudza układ nerwowy i poprawia funkcje poznawcze. Stosowany jest w przypadkach łagodnego lub średnio ciężkiego ogólnego otępienia, w przebiegu choroby Alzheimera.
Chlorowodorek donepezylu – jak działa?
Donepezyl blokuje enzym odpowiedzialny za rozkład – ważnego neuroprzekaźnika, pobudzającego komórki nerwowe do przesyłania impulsów nerwowych pomiędzy poszczególnymi neuronami w mózgu. Dzięki temu zwiększa się poziom acetylocholiny w ośrodkowym układzie nerwowym.
Chlorowodorek donepezylu – kiedy stosować?
Wskazania do stosowania donepezylu obejmują leczenie objawowe łagodnej i umiarkowanie ciężkiej postaci otępienia w chorobie Alzheimera.
Chlorowodorek donepezylu – najczęstsze działania niepożądane
Podczas leczenia chlorowodorkiem donepezylu mogą wystąpić:
biegunka,
kurcze mięśni,
zmęczenie,
nudności,
wymioty,
jadłowstręt,
przeziębienie,
omamy,
pobudzenie,
agresywne zachowanie,
bezsenność,
nietypowe sny i koszmary senne,
omdlenia,
zawroty głowy,
w rzadszych przypadkach nawet napady padaczkowe, objawy pozapiramidowe i złośliwy zespół neuroleptyczny.
Chlorowodorek donepezylu – najczęstsze interakcje
W badaniach laboratoryjnych wykazano, że izoenzymy cytochromu P450 - CYP 3A4 oraz CYP 2D6 biorą udział w metabolizmie donepezylu.
W badaniach interakcji leków stwierdzono, że inhibitory CYP 3A4, takie jak ketokonazol, oraz inhibitory CYP 2D6, jak chinidyna, mogą hamować metabolizm donepezylu in vitro.
Chlorowodorek donepezylu – stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią
Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania chlorowodorku donepezylu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego, jednak obserwowano toksyczność przed- i pourodzeniową. Nie jest znane ryzyko dla ludzi. Zaleca się unikanie stosowania leku w ciąży, chyba że korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Chlorowodorek donepezylu przenika do mleka samic szczurów, jednak nie wiadomo, czy przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Brak danych dotyczących stosowania leku u kobiet karmiących piersią, dlatego nie zaleca się jego stosowania w okresie laktacji.
Chlorowodorek donepezylu – w jakich postaciach występuje?
Donepezyl występuje w postaci tabletek powlekanych.