Dziurawiec to nie tylko naturalny antydepresant

Dziurawiec zwyczajny swoją nazwę zawdzięcza charakterystycznym drobnym punktom w liściach, które – gdy oglądamy je pod światło – do złudzenia przypominają dziurki, a w rzeczywistości są zbiorniczkami olejku eterycznego.

Dziurawiec na depresję i nie tylko

Wszystkich substancji biologicznie czynnych występujących w liściach, łodygach i kwiatach dziurawca nie sposób wymienić. Poza wspominanym olejkiem eterycznym, który ma właściwości rozkurczowe i przeciwbakteryjne, na szczególną uwagę zasługują flawonoidy – działają moczopędnie oraz wzmacniają naczynia włosowate. Ponadto w dziurawcu znajdują się garbniki katechinowe, witamina B4, fitosterole, pektyny, żywice. Najważniejszym składnikiem dziurawca jest hiperycyna (czerwony barwnik), która w połączeniu z działaniem promieni UV zwiększa wydolność układu hormonalnego, leczy stany lękowe i nerwicowo-depresyjne.

Dziurawiec działa wielorako

Dziurawiec ma uniwersalne zastosowanie

Już starożytni uznali dziurawiec za wszechstronne lekarstwo. Jego stosowanie zaleca się w przypadku takich schorzeń jak:

• choroby wątroby i dróg żółciowych;
• zaburzenia pracy przewodu pokarmowego (nieżyty żołądka i jelit, wzdęcia, biegunka, wrzody żołądka oraz dwunastnicy);
• choroby układu moczowego, w tym w kamica (niezależnie od umiejscowienia złogów);
• dna moczanowa;
• zaburzenia krążenia;
• nadciśnienie tętnicze;
• kruchość naczyń krwionośnych;
• reumatoidalne zapalenie stawów;
• stany niepokoju, wyczerpania nerwowego, obniżenia nastroju;
• zaburzenia depresyjne;
• wahania nastroju towarzyszące menopauzie;
• bezsenność;
• migrenowe bóle głowy;
• zapalenia jelita grubego, pęcherza moczowego, nerek;
• nowotwory i inne przewlekłe choroby wyniszczające organizm;
• schorzenia dróg oddechowych (angina, przeziębienia, grypa, zapalenia oskrzeli, dolegliwości płucnych, astma).

Dziurawiec także zewnętrznie

Ziele dziurawca stosuje się nie tylko doustnie, w postaci naparów, odwarów czy nalewek. Nadaje się on także do użytku zewnętrznego. Okłady nasączone naparem z dziurawca sprawdzą się w przypadku: uszkodzeń naskórka, trudno gojących się ran, owrzodzeń, oparzeń, stłuczeń czy odmrożeń. Napar może również posłużyć do płukania jamy ustnej i gardła w przypadku stanów zapalnych oraz przykrego zapachu. Na skórę jako maść stosuje się też wyciągi olejowe z dziurawca.

Dziurawcowe napitki

• Napar: 2 łyżki ziela zalej 2 szklankami wrzątku i pozostaw pod przykryciem na 20 minut. Pij po pół szklanki 3 razy dziennie. Jako naturalny antydepresant napar z dziurawca zaleca się stosować przez minimum 6 tygodni.
• Odwar: 1 łyżkę ziela zalej szklanką wody i ogrzewaj (nie doprowadzając do wrzenia) przez 5 minut. Po przestudzeniu przecedź.
• Nalewka: 50 g kwiatów lub 100 g świeżo rozkwitających młodych pędów włóż do słoja i zalej 0,5 l alkoholu o mocy 70 proc. Odstaw na dwa tygodnie. Po tym czasie kwiat lub ziele wyciśnij, nalewkę przecedź (np. przez gazę), następnie dodaj 100 g płynnego miodu. Odstaw nalewkę na minimum 3 miesiące, żeby dojrzała.

Czy wiesz, że dobrym pomysłem jest także picie herbatki z dziurawca z dodatkiem melisy?

Dziurawiec – środki ostrożności

Podczas stosowania dziurawca należy unikać bezpośredniej ekspozycji na światło słoneczne lub naświetlanie promieniami UV, ponieważ może dojść do reakcji uczuleniowej. Ponadto zioło to nie jest wskazane w przypadku znacznego uszkodzenia wątroby i bardzo wysokiej gorączki. Nie zaleca się go także dla osób po przeszczepach. Ze względu na możliwe interakcje dziurawiec nie powinien być zażywany równolegle z niektórymi lekami przeciwirusowymi, przeciwdepresyjnymi, przeciwkrzepliwymi oraz doustnymi środkami antykoncepcyjnymi.