Paroksetyna jest lekiem przeciwdepresyjnym. Mechanizm jego działania polega na silnym i selektywnym hamowaniu zwrotnego wychwytu serotoniny w mózgu, co powoduje, że w układzie nerwowym dłużej utrzymuje się podwyższony poziom tego neuroprzekaźnika. Przez to zwiększa się pobudliwość układu nerwowego i poprawia się nastrój. Lek ten jest wykorzystywany w terapii depresji, zespołu natręctw, agorafobii, fobii społecznych, lęku uogólnionego oraz w terapii zaburzeń stresu pourazowego.
Paroksetyna – jak działa?
Paroksetyna działa poprzez silne i selektywne hamowanie wychwytu zwrotnego serotoniny (5-HT) w neuronach mózgu. Ten mechanizm jest powiązany z przeciwdziałaniem depresji oraz skutecznym leczeniem zaburzeń, takich jak zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne, fobia społeczna, zespół lęku uogólnionego, zespół stresu pourazowego oraz lęk napadowy. Paroksetyna, choć nie należy do grupy trójpierścieniowych ani czteropierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, wykazuje niewielkie powinowactwo do receptorów cholinergicznych typu muskarynowego. Badania na zwierzętach potwierdziły jej słabe właściwości przeciwcholinergiczne.
Paroksetyna – kiedy stosować?
Paroksetyna jest wskazana do stosowania w leczeniu:
- epizodu depresyjnego,
- zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego,
- lęku napadowego z agorafobią lub bez agorafobii,
- fobii społecznej,
- zespołu lęku uogólnionego,
- zespołu stresu pourazowego.
Paroksetyna – najczęstsze działania niepożądane
- Nieprawidłowe krwawienie, zazwyczaj w obrębie skóry i błon śluzowych (w tym wybroczyny oraz krwawienia z dróg rodnych).
- Często: wzrost poziomu cholesterolu, zmniejszenie apetytu.
- Niezbyt często: u pacjentów z cukrzycą mogą wystąpić zaburzenia kontroli glikemii.
Paroksetyna – najczęstsze interakcje
Leki serotoninergiczne mogą wywoływać objawy związane z nadmierną aktywnością serotoniny, podobnie jak w przypadku paroksetyny, która jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny. Dlatego przy jednoczesnym stosowaniu paroksetyny i leków serotoninergicznych, takich jak L-tryptofan, tryptany, tramadol, linezolid, chlorek metylotioniny (błękit metylenowy), leki z grupy SSRI, sole litu, petydyna i preparaty zawierające ziele dziurawca (Hypericum perforatum), konieczna jest ścisła kontrola i zachowanie ostrożności. Należy również być ostrożnym przy stosowaniu fentanylu w znieczuleniu ogólnym lub w leczeniu bólu przewlekłego. Wszelkie interakcje między paroksetyną a lekami serotoninergicznymi wymagają dokładnego monitorowania i nadzoru lekarskiego.
Paroksetyna – stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią
Decyzja o stosowaniu paroksetyny w ciąży powinna być podejmowana tylko wtedy, gdy istnieją jasne wskazania do jej zastosowania. Lekarz prowadzący powinien również rozważyć możliwość zastosowania alternatywnego leczenia u kobiet planujących ciążę oraz u tych, które zaszły w ciążę podczas leczenia paroksetyną. Zaleca się unikanie nagłego odstawienia paroksetyny podczas ciąży. Przed zastosowaniem w okresie karmienia piersią należy się skonsultować z lekarzem
Paroksetyna – w jakich postaciach występuje?
Paroksetyna występuje w postaci tabletek.
refundowany