Trimebutyna pobudza motorykę jelit, a jednocześnie wpływa na rozluźnienie tych mięśni jelit, które powodują bolesne skurcze. Reguluje także proces opróżniania żołądka. Trimebutynę stosuje się do objawowego leczenia np. zespołu jelita nadwrażliwego.
Trimebutyna – jak działa?
Trimebutyna bezpośrednio wpływa na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, regulując zaburzenia motoryczne bez wpływu na ośrodkowy układ nerwowy. Normalizuje zaburzenia perystaltyki przewodu pokarmowego, dostosowując się do stanu czynnościowego przełyku, żołądka i jelit. Efekty są widoczne już po 30 minutach od podania leku.
Kiedy stosować trimebutinum?
Trimebutyna jest stosowana w leczeniu objawowym zaburzeń motoryki i dolegliwości jelitowych, takich jak zespół jelita drażliwego. Dodatkowo jest skuteczna w leczeniu biegunki, zaparć, bólów brzucha i stanów skurczowych jelit. Lek może również łagodzić objawy zaburzeń trawienia, takie jak uczucie pełności, wzdęcia, nudności i bóle brzucha. Ponadto trimebutyna jest efektywna w zwalczaniu zaburzeń czynności układu pokarmowego wywołanych stresem, takich jak biegunka, zaparcia i bóle brzucha.
Trimebutyna – najczęstsze działania niepożądane
Działania niepożądane, które występują często, to:
- mdłości,
- wymioty,
- suchość błon śluzowych w jamie ustnej,
- utrata czucia w ustach,
- biegunka,
- niestrawność,
- bóle nadbrzusza,
- zaparcia,
- wzmożone pragnienie,
- zaburzenia smaku,
- uczucie zmęczenia,
- senność,
- zawroty i bóle głowy,
- apatia,
- uczucie gorąca lub zimna.
Rzadziej występują:
- nieregularności rytmu serca,
- zaburzenia funkcji wątroby,
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.
Bardzo rzadko występują:
- niepokój,
- upośledzenie słuchu,
- zapalenie wątroby,
- swędzenie skóry,
- pokrzywka,
- zaczerwienienie skóry,
- pęcherze, grudki, wysięk,
- rumień wielopostaciowy,
- zatrzymanie moczu,
- zaburzenia miesiączkowania,
- bolesne powiększenie piersi u kobiet,
- ginekomastia,
- ból piersi.
W przypadku przedawkowania zaleca się płukanie żołądka oraz leczenie objawowe.
Najczęstsze interakcje trimebutinum
Interakcje trimebutyny z innymi lekami:
- Zotepina: jednoczesne podawanie zotepiny może nasilać działanie przeciwlękowe.
- D-tubokuraryna: trimebutyna wydłuża i zwiększa działanie d-tubokuraryny.
- Ryzatryptan: wykazuje synergizm działania z ryzatryptanem w leczeniu migren.
- Prokainamid: równoczesne stosowanie z prokainamidem może nasilać hamujący wpływ nerwu błędnego na przewodnictwo w sercu, co może prowadzić do zwiększenia częstotliwości rytmu serca.
- Cisapryd: trimebutyna osłabia działanie cisaprydu.
- Leki działające na kanały wapniowe: równoczesne stosowanie z lekami działającymi na kanały wapniowe (np. antagoniści kanałów wapniowych, kaptopryl, rezerpina, midazolam) zmniejsza dokomórkowy napływ jonów wapnia, co może powodować hamowanie skurczu mięśni gładkich jelit.
Trimebutyna – stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią
Badania na zwierzętach wykazały, że trimebutyna po podaniu doustnym w niewielkim stopniu przenika przez barierę łożyska i do mleka matki, ale nie wykazuje działania teratogennego. Ze względu na brak wystarczających danych potwierdzających bezpieczeństwo stosowania leku w czasie ciąży, nie zaleca się jego stosowania u kobiet w I trymestrze ciąży. W II i III trymestrze można go stosować jedynie w przypadkach, gdy korzyści z leczenia przewyższają ryzyko. Bezpieczeństwo stosowania trimebutyny u kobiet karmiących piersią nie zostało ustalone, więc lek może być stosowany tylko, gdy jest to konieczne.
W jakich postaciach występuje trimebutyna?
Trimebutyna występuje w postaci tabletek powlekanych i granulatu do sporządzania zawiesiny doustnej.
nierefundowany
