Chlorek wapnia dostarcza jonów wapnia, które są niezbędne dla wielu procesów życiowych. Występuje jako roztwór do wstrzykiwań, podaje się go głównie w warunkach szpitalnych pod ścisłą kontrolą lekarską ze względu na możliwość poważnych działań niepożądanych.
Jak działa chlorek wapnia?
Chlorek wapnia jest związkiem chemicznym z grupy chlorków, występującym w postaci białych kryształów o słonym smaku. Jest silnie higroskopijny, co oznacza, że łatwo pochłania wilgoć z powietrza. W warunkach normalnych występuje najczęściej jako forma uwodniona. Po podaniu dożylnym szybko zwiększa stężenie wapnia we krwi. Wykazuje działanie przeciwalergiczne, przeciwobrzękowe, przeciwkrwotoczne i przeciwzapalne. Zmniejsza przepuszczalność naczyń krwionośnych i stabilizuje błony komórkowe.
W przemyśle spożywczym stosowany jest jako dodatek do żywności (E509).
Kiedy stosować chlorek wapnia?
Chlorek wapnia znajduje zastosowanie w hipokalcemii, tężyczce, ostrych reakcjach alergicznych, obrzęku naczynioruchowym, zatruciu solami magnezu, fluorkami czy szczawianami. Jest również stosowany w stanach zwiększonego zapotrzebowania na wapń oraz jako składnik płynów infuzyjnych.
Chlorek wapnia – najczęstsze działania niepożądane
Podczas stosowania chlorku wapnia należy pamiętać, że podanie dożylne musi odbywać się powoli i pod kontrolą lekarską. Konieczne jest monitorowanie stężenia wapnia we krwi. Zbyt szybkie podanie może prowadzić do poważnych powikłań sercowo-naczyniowych. Roztwór powinien być podawany wyłącznie powoli dożylnie do dużych żył centralnych, aby zminimalizować ryzyko podrażnienia i działań niepożądanych. Podanie poza żyłę grozi martwicą tkanek. U niemowląt lek nie może być podawany doustnie ani wstrzykiwany do żył na głowie, ponieważ może powodować poważne podrażnienia.
Podczas stosowania chlorku wapnia mogą wystąpić:
- uczucie ciepła,
- zaczerwienienie skóry,
- bradykardia,
- arytmia,
- nudności,
- wymioty.
- W miejscu podania może pojawić się ból, zaczerwienienie i martwica tkanek przy wynaczynieniu.
Przeciwwskazaniami do stosowania chlorku wapnia są nadwrażliwość na jego składniki, hiperkalcemia, hiperkalciuria, kamica nerkowa, ostra niewydolność nerek i migotanie komór.
Chlorek wapnia – najczęstsze interakcje
Chlorek wapnia wchodzi w interakcje z glikozydami nasercowymi, zwiększając ryzyko zaburzeń rytmu serca. Może zmniejszać wchłanianie tetracyklin i fluorochinolonów. Nie należy mieszać z wodorowęglanami i fosforanami ze względu na możliwość wytrącania osadów.
Stosowanie chlorku wapnia w ciąży i podczas karmienia piersią
Stosowanie chlorku wapnia w czasie ciąży jest dopuszczalne w sytuacjach, gdy korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu. Podczas karmienia piersią może być stosowany pod ścisłą kontrolą lekarską.
Chlorek wapnia – w jakich postaciach występuje?
Chlorek wapnia jest dostępny jako roztwór do wstrzykiwań, składnik płynów infuzyjnych oraz preparatów złożonych.