Calcium chloratum WZF 67 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań, 10 ampułek po 10 ml

Lek zawiera wapnia chlorek w postaci roztworu do podawania dożylnego, który stosuje się:

• w stanach niedoboru wapnia wymagających szybkiego uzupełnienia;
• w zatruciach: antagonistami kanału wapniowego (jeśli dochodzi do zaburzeń krążenia: spadku ciśnienia tętniczego, zaburzenia przewodnictwa), siarczanem magnezu, fluorkami i szczawianami;
• w resuscytacji krążeniowej;
• w znacznej hiperkaliemii (zwiększonym stężeniu potasu we krwi) ze zmianami w EKG.

Substancją czynną leku jest wapnia chlorek dwuwodny. Każdy ml roztworu zawiera 67 mg wapnia chlorku dwuwodnego, co odpowiada 0,46 mmol (18,3 mg) jonów wapnia. Pozostałe składniki to: sodu wodorotlenek 10% lub kwas solny 10% (do ustalenia pH), woda do wstrzykiwań.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Dawkowanie jest indywidualne, zależne od stopnia niedoboru wapnia. Lek należy podawać powoli, z szybkością 1 do 2 ml/min. W przypadku wystąpienia u pacjenta niekorzystnych objawów, należy zaprzestać podawania leku. Wznowienie podawania jest możliwe po ustąpieniu objawów. Po wstrzyknięciu leku pacjent powinien przez kilka minut pozostać w pozycji leżącej.

Lek jest przeznaczony wyłącznie do podawania dożylnego. Leku nie należy podawać podskórnie lub domięśniowo, ponieważ w miejscu podania może wystąpić martwica tkanek.
Roztwór przeznaczony do podania powinien mieć temperaturę pokojową.

Stany niedoboru wapnia wymagające szybkiego uzupełnienia

• Dorośli Od 5 do 10 ml roztworu (2,3 mmol do 4,6 mmol jonów wapnia) podać bardzo powoli dożylnie. Kolejną dawkę można podać po przerwie trwającej 1 do 3 dni, w zależności od odpowiedzi pacjenta i (lub) wyników oznaczeń stężenia wapnia w surowicy. W przypadku zwiększonego wydalania wapnia, może być konieczne powtórzenie dawki.
• Dzieci 0,2 ml/kg mc./dawkę (0,092 mmol jonów wapnia/kg mc./dawkę) roztworu bardzo powoli dożylnie. Maksymalna dawka 1 do 10 ml na dobę.

Zatrucia: antagonistami wapnia (jeśli dochodzi do zaburzeń krążenia: spadku ciśnienia tętniczego, zaburzeń przewodnictwa), siarczanem magnezu, fluorkami lub szczawianami

• Dorośli Początkowo 5 ml roztworu (2,3 mmol jonów wapnia) podane natychmiast po stwierdzeniu zatrucia. Jeśli zachodzi potrzeba, dawkę można powtarzać.

Resuscytacja krążeniowa

• Dorośli: od 5 do 10 ml roztworu (2,3 mmol do 4,6 mmol jonów wapnia) podawać bardzo powoli dożylnie.

Znaczna hiperkaliemia ze zmianami w EKG

• Dorośli: wapnia chlorek powinien być podawany wyłącznie pod kontrolą EKG.

Uwaga: wapnia chlorek nie powinien być mieszany z węglanami, fosforanami, siarczanami, winianami, tetracyklinami w roztworach przeznaczonych do podawania parenteralnego.

U niemowląt leku nie należy wstrzykiwać do żył znajdujących się na głowie. Nie podawać leku doustnie niemowlętom, ponieważ może wystąpić ciężkie podrażnienie przewodu pokarmowego.

• Jacjent ma uczulenie na wapnia chlorek lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli u pacjenta występuje hiperkalcemia (zbyt wysokie stężenie wapnia we krwi);
• jeśli u pacjenta występuje hiperkalciuria (zbyt duże stężenie wapnia w moczu);
• jeśli pacjent ma kamicę nerkową;
• jeśli pacjent ma ostrą niewydolność nerek;
• jeśli pacjent ma migotanie komór serca.

10 ampułek po 10 ml

Przed rozpoczęciem stosowania Calcium chloratum WZF należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

• Jeżeli u pacjenta stwierdzono zmniejszone stężenie wapnia w surowicy wynikające z niewydolności nerek, kwasicę oddechową lub niewydolność oddechową, nie zaleca się stosowania wapnia chlorku, z uwagi na jego właściwości kwasowe.
• Leku nie podawać podskórnie lub domięśniowo, ponieważ w miejscu podania może wystąpić martwica tkanek.
• Lek podawać powoli do dużych żył centralnych, aby uniknąć podrażnienia żył i zapobiec wystąpieniu działań niepożądanych.
• Po wstrzyknięciu leku może wystąpić obniżenie ciśnienia tętniczego.
• Podanie leku ze zbyt dużą szybkością i (lub) w zbyt dużych dawkach, prowadzących do wystąpienia dużych stężeń wapnia we krwi docierającej do serca, może spowodować ryzyko wystąpienia utraty przytomności z przyczyn sercowych.

• Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
• Lek może być stosowany u kobiet w ciąży, jeśli w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.
• Wapnia chlorek przenika do mleka kobiecego w tak małych ilościach, że nie wywiera to wpływu na karmione dziecko.

Lek nie wywiera wpływu na prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

• Podawanie dożylne soli wapnia pacjentom przyjmującym glikozydy nasercowe (np. digoksynę) grozi wywołaniem groźnych zaburzeń rytmu serca. Jeśli podanie leku w takim przypadku jest konieczne, należy podawać go powoli w małych porcjach, najlepiej we wlewie kroplowym w warunkach oddziału intensywnej terapii.
• Tiazydowe leki moczopędne (np. hydrochlorotiazyd) stosowane w leczeniu nadciśnienia mogą nasilać ryzyko wystąpienia zwiększonego stężenia wapnia w surowicy powyżej normy fizjologicznej (hiperkalcemii)
• Bisfosfoniany (pochodne kwasu bisfosfoniowego) stosowane w leczeniu osteoporozy lub choroby Pageta mogą oddziaływać z wapnia chlorkiem, czego skutkiem jest zmniejszenie wchłaniania bisfosfonianów.
• Sole wapnia zmniejszają wchłanianie antybiotyków z grupy tetracyklin.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

• Wstrzyknięcie soli wapnia może powodować działanie drażniące. Domięśniowe i podskórne podanie leku wiąże się ze szczególnym zagrożeniem wystąpienia takiego działania i jest przeciwwskazane.

• Podczas pozajelitowego stosowania soli wapnia obserwowano zwapnienia tkanek miękkich.

• Podawanie dużych dawek soli wapnia może prowadzić do wystąpienia hiperkalcemii.

• Zbyt szybkie wstrzyknięcie dożylne soli wapnia może także prowadzić do wystąpienia hiperkalcemii, a ponadto uczucia smaku kredy w ustach, uderzeń gorąca, rozszerzenia naczyń obwodowych.