Pimekrolimus to pochodna makrolaktamu askomycyny stosowana jako środek przeciwzapalny w dermatologii u dorosłych i dzieci powyżej 2 roku życia.
Pimekrolimus – jak działa?
Pimekrolimus oddziałuje z limfocytami T, gdzie w cytoplazmie tych komórek łączy się z białkiem makrofiliną-12. Takie połączenie hamuje działanie kalmoduliny – modulatora warunkującego syntezę wielu cytokin prozapalnych. Tym samym następuje zmniejszenie rozwoju reakcji zapalnej.
Skuteczność pimekrolimusu porównuje się do działania silnych kortykosteroidów.
Pimekrolimus – kiedy stosować?
Leki z tą substancją czynną stosowane są w leczeniu łagodnego lub umiarkowanego atopowego zapalenia skóry (AZS) u dorosłych i dzieci powyżej 2 roku życia, u których nie można stosować miejscowo preparatów z kortykosteroidami, m.in. gdy:
- Występuje nietolerancja na kortykosteroidy
- Stosowanie kortykosteroidów nie jest skuteczne
- Wymagane jest długotrwałe stosowanie preparatów na skórę twarzy i szyi.
Preparat z pimekrolimusem nakłada się jedynie na miejsca gdzie występują zmiany atopowe. Po ustąpieniu objawów leczenie powinno być przerwane.
Pimekrolimus – środki ostrożności
Preparaty z pimekrolimusem nie mogą być stosowane u pacjentów, u których występuje uczulenie na tą substancję lub inne pochodne makrolaktamu.
Co więcej, substancji nie powinno się stosować u osób, u których:
- Stwierdzono wrodzone lub nabyte braki odporności
- Prowadzone jest leczenie immunosupresyjne
- Zmiany skórne są spowodowane zakażeniem wirusowym, np. wirusem opryszczki lub ospy
- Stwierdzono nowotwory skóry lub zmiany przednowotworowe
- Stwierdzono erytrodermię.
Pimekrolimus a ciąża i karmienie piersią
Ze względu na brak badań skuteczności i bezpieczeństwa stosowania tej substancji czynnej u kobiet w ciąży, leki z pimekrolimusem nie powinny być stosowane przez tą grupę pacjentek.
U kobiet karmiących piersią dopuszcza się stosowanie pimekrolimusu, jednak zaleca się zachowanie dodatkowej ostrożności. Co więcej, leków z tą substancją czynną nie należy nakładać na piersi. Zmniejsza to ryzyko przyjęcia pimekrolimusu przez noworodki i dzieci podczas karmienia piersią.
Pimekrolimus – najczęstsze działania niepożądane
Najczęstszym zgłaszanym objawem niepożądanym był odczyn (podrażnienie, świąt, rumień) o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu w miejscu zastosowania, który występował zwykle na początku leczenia. Wśród innych zgłaszanych działań niepożądanych można wymienić m.in.:
- Uczucie pieczenia w miejscu podania
- Zapalenie meszków włosowych
- Czyrak
- Liszajec
- Opryszczka
- Półpasiec
- Mięczak zakaźny
- Ból w miejscu podania
- Łuszczenie się skóry
Warto również zaznaczyć, że u osób stosujących pimekrolimus donoszono również, że diagnozowano nowotwory skóry i chłoniaki. Niestety, nie jest znana częstość występowania tych działań niepożądanych.
Pimekrolimus w jakich postaciach występuje?
Obecnie leki z pimekrolimusem dostępne są w postaci kremu do stosowania miejscowego na skórę.