Chlorowodorek bromoheksyny rozkłada duże cząsteczki występujące w śluzie na mniejsze oraz pobudza gruczoły w drzewie oskrzelowym do produkcji śluzu o mniejszej lepkości. Dzięki temu śluz wchłania więcej wody i łatwiej go odkrztusić. Chlorowodorek bromoheksyny jest stosowany w leczeniu chorób oskrzeli i płuc z nadmiernym wydzielaniem śluzu.
Chlorowodorek bromoheksyny – jak działa?
Chlorowodorek bromoheksyny działa poprzez upłynnianie i zmniejszanie lepkości wydzieliny oskrzelowej przez depolimeryzację kwaśnych polisacharydów oraz stymulację komórek gruczołowych do produkcji neutralnych polisacharydów. Dodatkowo obniża zawartość albumin w śluzie, co zwiększa objętość wydzieliny w górnych drogach oddechowych i wywołuje odruch wykrztuśny. Bromoheksyna również przywraca prawidłową funkcję rzęsek i ułatwia oczyszczanie dróg oddechowych. Prowadzi to do udrożnienia dróg oddechowych i usuwania z nich zakaźnego materiału.
Chlorowodorek bromoheksyny – kiedy stosować?
Wskazania do stosowania bromoheksyny to:
- leczenie stanów zapalnych dróg oddechowych związanych z nadmierną produkcją i zaleganiem wydzieliny, takich jak kaszel mokry, mukowiscydoza, przewlekłe zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc;
- ułatwianie usuwania zalegającej wydzieliny z dróg oddechowych w stanach przeziębienia i grypy;
- wspomaganie leczenia stanów zapalnych błony śluzowej jamy ustnej i gardła.
Chlorowodorek bromoheksyny – najczęstsze działania niepożądane
Podczas stosowania bromoheksyny mogą wystąpić dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, takie jak:
- nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka,
- ryzyko nasilenia objawów choroby wrzodowej żołądka.
Bardzo rzadko mogą wystąpić bóle głowy i zawroty głowy. Zaburzenia układu immunologicznego mogą objawiać się rzadkimi reakcjami nadwrażliwości, a także reakcjami anafilaktycznymi, takimi jak wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy i świąd. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej mogą obejmować rzadkie przypadki wysypki i pokrzywki, a także ciężkie działania niepożądane skóry, takie jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica naskórka i ostra uogólniona krostkowica.
Chlorowodorek bromoheksyny – najczęstsze interakcje
Bromoheksyna chlorowodorek może wykazywać interakcje z:
- lekami przeciwkaszlowymi, takimi jak kodeina,
- niektórymi antybiotykami, takimi jak amoksycylina, cefuroksym, erytromycyna i doksycyklina, zwiększając ich stężenie w tkance płucnej.
Chlorowodorek bromoheksyny – stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią
Ze względu na brak rozpoznania ryzyka działań toksycznych nie zaleca się stosowania leku w okresie ciąży i laktacji. Substancja lecznicza przenika do mleka matki. Brak dostępnych danych dotyczących wpływu preparatu na płodność.
Chlorowodorek bromoheksyny – w jakich postaciach występuje?
Chlorowodorek bromoheksyny występuje w postaci:
- syropu,
- tabletek doustnych.
