Nadtlenek wodoru w postaci 3% roztworu nazywany jest wodą utlenioną i stosowany jest do przemywania ran. W chorobach przyzębia zaleca się użycie 0,2% roztworu wodnego nadtlenku wodoru do przepłukiwania kieszonek dziąsłowych. Jako perhydrol, czyli 30% roztwór, działa żrąco i jest wykorzystywany w przemyśle.
Nadtlenek wodoru – jak działa?
Nadtlenek wodoru po zetknięciu z komórkami człowieka lub samymi ich wydzielinami zostaje rozłożony przez enzym katalazę między innymi na tlen cząsteczkowy. Tlen działa bakteriobójczo oraz oczyszcza rany. Gwałtowne wydzielanie tlenu powoduje powstawanie piany i mechaniczne oczyszczanie rany.
30% roztwór nadtlenku wodoru to perhydrol. Działa żrąco, wykorzystywany jest w przemyśle – m.in. do produkcji barwników i preparowania kości.
Nadtlenek wodoru – kiedy stosować?
Nadtlenek wodoru w postaci 3% roztworu wodnego jest wskazany jako środek bakteriobójczy do oczyszczania i dezynfekcji ran.
Dawkowanie nadtlenku wodoru zależy od sposobu zastosowania:
- podanie na skórę – do przemywania ran zaleca się stosowanie nierozcieńczonego 3% roztworu wodnego nadtlenku wodoru.
- podanie do jamy ustnej – do płukania jamy ustnej sugerowane jest rozcieńczenie 1 łyżki 3% roztworu wodnego nadtlenku wodoru w szklance wody przed użyciem.
W stomatologii zaleca się użycie 0,2% roztworu wodnego do przepłukiwań kieszonek dziąsłowych w przypadku chorób przyzębia.
Ostrzeżenia dotyczące stosowania 3% roztworu wodnego nadtlenku wodoru:
- unikać stosowania na rozległe rany;
- chronić oczy przed kontaktem z lekiem;
- produkt nie jest przeznaczony do stosowania w jamach ciała – wprowadzenie do jam ciała może skutkować miejscową rozedmą z bólem;
- po dostaniu się do naczyń krwionośnych może prowadzić do powstawania zatorów oraz metemoglobinemii.
Nadtlenek wodoru – najczęstsze działania niepożądane
Przeciwwskazania do stosowania 3% roztworu wodnego nadtlenku wodoru obejmują nadwrażliwość na jego składniki. Dodatkowo nie zaleca się stosowania w przypadku bardzo ostrych, wrzodziejących zapaleń dziąseł, ponieważ może prowadzić do bolesnego uszkodzenia błon śluzowych jamy ustnej.
Możliwe skutki uboczne stosowania nadtlenku wodoru:
- rozedma poddziąsłowa podczas przepłukiwania kieszonek dziąsłowych;
- częste płukanie jamy ustnej może skutkować podrażnieniem błony śluzowej oraz przerostem brodawek nitkowatych języka.
W przypadku doświadczania działań niepożądanych lub nietypowych reakcji zaleca się skonsultowanie się z lekarzem w celu uzyskania dalszej oceny i wskazówek dotyczących kontynuacji stosowania produktu.
Nadtlenek wodoru – najczęstsze interakcje
Nie są znane interakcje nadtlenku wodoru z innymi lekami.
Nadtlenek wodoru – stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią
Nadtlenek wodoru w postaci 3% roztworu może być stosowany bezpiecznie w okresie ciąży i laktacji pod warunkiem użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.
Nadtlenek wodoru – w jakich postaciach występuje?
Nadtlenek wodoru występuje w postaci roztworu.