Szczepionka polisacharydowa przeciw pneumokokom pozwala nabyć szczepionemu organizmowi odporność na pneumokoki – dwoinki zapalenia płuc. Bakteria ta może wywoływać wiele różnych chorób – zapalenia płuc, zatok, ucha środkowego, opon mózgowo-rdzeniowych, szpiku, otrzewnej i wiele innych.
Szczepionka polisacharydowa przeciw pneumokokom – jak działa?
Szczepionka wieloważna zawiera polisacharydy otoczkowe 13 kluczowych serotypów bakterii Streptococcus pneumoniae, skoniugowane z białkiem nośnikowym CRM197. W skład preparatu wchodzą 7 polisacharydów otoczkowych z wcześniejszej szczepionki 7-walentnej (4, 6B, 9V, 14, 18C, 19F, 23F) oraz dodatkowo 6 polisacharydów (1, 3, 5, 6A, 7F, 19A). Podanie szczepionki powoduje produkcję przeciwciał skierowanych przeciwko wszystkim zawartym serotypom. Szacuje się, że preparat obejmuje od 73% do 100% szczepów pneumokoków odpowiedzialnych za inwazyjne choroby u dzieci do 5. roku życia.
Kiedy stosować szczepionkę polisacharydową przeciw pneumokokom?
Szczepionka jest wskazana do stosowania w celu uzyskania aktywnej odporności przeciwko chorobie inwazyjnej, zapaleniu płuc oraz ostremu zapaleniu ucha środkowego wywołanym przez bakterie Streptococcus pneumoniae u niemowląt, dzieci i młodzieży w wieku od 6. miesiąca do 17. roku życia. Ponadto jest zalecana dla osób powyżej 18. roku życia, by uzyskać aktywną ochronę przeciwko chorobie inwazyjnej i zapaleniu płuc spowodowanym przez S. pneumoniae.
Vaccinum pneumococcale polysaccharidicum – najczęstsze działania niepożądane
Skutki uboczne szczepionki mogą różnić się w zależności od grupy wiekowej. W przypadku niemowląt i dzieci do 5. roku życia obserwowane skutki uboczne obejmują reakcje w miejscu wstrzyknięcia, takie jak:
- rumień,
- stwardnienie,
- obrzęk,
- ból,
- tkliwość,
- gorączkę,
- drażliwość,
- zmniejszenie apetytu,
- senność,
- bezsenność,
- gorączkę powyżej 39°C,
- tkliwość w miejscu wstrzyknięcia utrudniającą ruch kończyny z powodu bólu,
- wysypkę,
- wymioty,
- biegunkę.
Najczęstsze interakcje szczepionki polisacharydowej przeciw pneumokokom
Szczepionkę 13-walentną można podawać niemowlętom i dzieciom od 6. tygodnia życia do 5. roku równocześnie z innymi szczepionkami, takimi jak przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi, H. influenzae typu b, polio, WZW typu B, meningokokom typu C, odrze, śwince, różyczce, ospie wietrznej oraz przeciw rotawirusom. U osób od 50. roku życia szczepionkę można podawać jednocześnie z sezonową szczepionką przeciw grypie. W przypadku różnych szczepionek parenteralnych zawsze powinno się je podawać w różnych miejscach. Co do podania szczepionki 13-walentnej z 23-walentną szczepionką polisacharydową, badania sugerują, że podanie szczepionki 13-walentnej po roku od podania 23-walentnej może wpływać na odpowiedź immunologiczną, choć kliniczne znaczenie tego zjawiska nie jest znane.
Szczepionka polisacharydowa przeciw pneumokokom – stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią
Szczepionki 13-walentnej nie zaleca się stosować u kobiet w ciąży ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa. Nie są dostępne informacje na temat przenikania szczepionki do pokarmu kobiecego.
W jakich postaciach występuje vaccinum pneumococcale polysaccharidicum?
Szczepionka polisacharydowa przeciw pneumokokom występuje w postaci zawiesiny do wstrzykiwań.
nierefundowany