Enoksaparyna sodu jest drobnocząsteczkową heparyną, wywołuje trwały i silny efekt przeciwzakrzepowy. Wykorzystuje się ją w profilaktyce żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u osób po zabiegach chirurgicznych, szczególnie ortopedycznych oraz u osób unieruchomionych. Profilaktycznie podaje się ją także pacjentom w czasie hemodializy w celu zapobiegania tworzenia skrzeplin.
Enoksaparyna sodu – jak działa?
Enoksaparyna to drobnocząsteczkowa forma heparyny o średniej masie cząsteczkowej około 4500 daltonów, charakteryzująca się głównie wysoką aktywnością przeciw czynnikowi Xa krzepnięcia (około 100 j.m./mg) i niższą przeciw czynnikowi IIa (około 28 j.m./mg). Dzięki temu zapobiega powstawanie zakrzepów w naczyniach krwionośnych.
Enoksaparyna sodu – kiedy stosować?
Enoksaparyna jest stosowana w profilaktyce i leczeniu różnych stanów związanych z zakrzepicą. Jest zalecana dla pacjentów chirurgicznych, w tym ortopedycznych i onkologicznych, o umiarkowanym do wysokiego ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych. Używa się jej również w zapobieganiu zakrzepom u pacjentów internistycznych z ograniczoną mobilnością i ostrymi schorzeniami, takimi jak niewydolność serca czy ciężkie zakażenia. Enoksaparyna służy do leczenia ostrej zatorowości płucnej i głębokiej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej z wyjątkiem przypadków wymagających interwencji chirurgicznej lub trombolitycznej. Jest również wykorzystywana do zapobiegania zakrzepom podczas hemodializy oraz w leczeniu ostrego zespołu wieńcowego, w tym niestabilnej dławicy piersiowej, zawału serca.
Enoksaparyna sodu – najczęstsze działania niepożądane
Enoksaparyna może wywoływać krwawienia i krwotoki.
Enoksaparyna sodu – najczęstsze interakcje
Przed zastosowaniem enoksaparyny konieczne może być odstawienie leków wpływających na krzepnięcie krwi, takich jak salicylany, ASA, NLPZ (w tym ketorolak), dekstran, tyklopidyna, klopidogrel, ogólnie działające glikokortykosteroidy, środki trombolityczne i przeciwzakrzepowe, oraz inne leki przeciwpłytkowe, w tym antagoniści glikoproteiny IIb/IIIa. W sytuacjach, gdy nie można wyeliminować jednoczesnego stosowania tych leków z enoksaparyną, pacjent powinien być pod szczególną kontrolą, zarówno kliniczną, jak i laboratoryjną, aby monitorować parametry krzepnięcia.
Enoksaparyna sodu – stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią
Badania na zwierzętach nie wykazały, aby enoksaparyna miała toksyczny wpływ na rozwijający się płód lub powodowała wady wrodzone. Podczas badań na szczurach stwierdzono minimalne przenikanie enoksaparyny przez łożysko. W przypadku ludzi dostępne dane wskazują, że enoksaparyna nie przenika przez łożysko w II trymestrze ciąży, ale brak jest danych odnośnie do I i III trymestru. Ze względu na ograniczone informacje dotyczące bezpieczeństwa stosowania enoksaparyny w ciąży jej użycie jest zalecane tylko wtedy, gdy lekarz oceni, że korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.
Enoksaparyna sodu – w jakich postaciach występuje?
Enoksaparyna sodu występuje najczęściej w postaci roztworu do iniekcji.