Fenylefryna jest syntetyczną aminą, o działaniu podobnym do adrenaliny i efedryny, jest stosowana przede wszystkim w nieżycie nosa i obrzęku błony śluzowej w stanach zapalnych.
Fenylefryny chlorowodorek – jak działa?
Lek ten powoduje skurcz naczyń krwionośnych, poprzez pobudzenie receptorów α-adrenergicznych w ścianie naczyń, co skutkuje zmniejszeniem obrzęku błony śluzowej nosa oraz wzrostem ciśnienia tętniczego.
Fenylefryny chlorowodorek – kiedy stosować?
Leki z fenylefryną wskazane są do stosowania w:
- Nieżycie nosa,
- Obrzęku trąbki słuchowej,
- Obrzęku błony śluzowej nosa w przebiegu stanu zapalnego,
- Rozszerzeniu źrenic do zabiegów okulistycznych.
Fenylefryny chlorowodorek – najczęstsze działania niepożądane
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi tej substancji są m. in.:
- Wzrost ciśnienia tętniczego,
- Lęk,
- Niepokój,
- Częstoskurcz,
- Zaburzenia oddychania,
- Bezsenność.
Fenylefryny chlorowodorek – najczęstsze interakcje
Lek ten może powodować szereg interakcji, przede wszystkim z lekami na depresję (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inhibitory oksydazy monoaminowej) oraz z indometacyną i metyldopą. TLPD mogą obniżać działanie fenylefryny, a z kolei inhibitory MAO nasilają jej działanie. Łączne stosowanie z indometacyną, metyldopą lub β-adrenolitykami mogą powodować nagły wzrost ciśnienia krwi.
Fenylefryny chlorowodorek – postacie leków
Fenylefryna występuje w lekach złożonych, z innymi substancjami (m. in. paracetamolem, kwasem acetylosalicylowym, witaminą C), pod postaciami:
- Proszek do sporządzania roztworu doustnego,
- Tabletki,
- Aerozol do nosa,
- Kapsułki,
- Roztwór do wstrzykiwań,
- Krople do oczu,
- Granulat do sporządzania roztworu doustnego.
Chlorowodorek fenylefryny nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży oraz karmiących (posiada kategorię C). Lek ten nie powinien być również stosowany u dzieci poniżej 12 roku życia.
nierefundowany