Chlorowodorek lidokainy jest pochodną lidokainy i pełni takie same funkcje jak ona. Jest środkiem miejscowo znieczulającym oraz jest stosowany jako lek przeciwarytmiczny.
Chlorowodorek lidokainy – jak działa?
Mechanizm działania chlorowodorku lidokainy polega na blokowaniu kanałów sodowych błon komórek nerwowych. Przez to hamuje zarówno powstawanie, jak i przewodzenie bodźców w układzie nerwowym oraz sercu. Skutecznie leczy to zaburzenia rytmu serca związanego z depolaryzacją, takie jak niedokrwienie czy przedawkowanie glikozydów nasercowych.
Kiedy stosować chlorowodorek lidokainy?
Chlorowodorek lidokainy znajduje zastosowanie w:
- Znieczuleniach regionalnych: stosowanych w chirurgii ogólnej, urologii, ortopedii, ginekologii, położnictwie, w tym do nasiękowego znieczulenia, blokad nerwów, pni nerwowych, splotów nerwowych, oraz do podpajęczynówkowych i zewnątrzoponowych procedur diagnostycznych i terapeutycznych.
- Komorowych zaburzeniach rytmu serca: zwłaszcza w przypadku przedwczesnych skurczów komorowych, częstoskurczu komorowego, szczególnie w kontekście ostrego zawału serca lub po przedawkowaniu glikozydów nasercowych.
- Leczeniu bólu w okresie okołooperacyjnym.
Lidocaini hydrochloridum – najczęstsze działania niepożądane
Rzadko zgłaszane działania niepożądane chlorowodorku lidokainy mogą obejmować reakcje nadwrażliwości, takie jak zmiany skórne, pokrzywka lub obrzęk, a także możliwe są reakcje anafilaktoidalne. Mogą także wystąpić zaburzenia układu nerwowego, takie jak:
- brak czucia,
- zaburzenia ruchowe,
- porażenia,
- metaliczny smak w ustach,
- uczucie oszołomienia, pobudzenie, euforia,
- drżenia mięśniowe,
- senność,
- zawroty głowy,
- szumy uszne,
- parestezje,
- utrata świadomości,
- drgawki,
- całkowite znieczulenie rdzeniowe lub wysokie znieczulenie podpajęczynówkowe.
Obserwuje się również zaburzenia serca, takie jak bradykardia, a w skrajnych przypadkach zatrzymanie czynności serca. Dodatkowo możliwe są zaburzenia układu oddechowego, w tym możliwe zatrzymanie oddechu, oraz zaburzenia żołądka i jelit, takie jak nudności i wymioty.
Najczęstsze interakcje chlorowodorku lidokainy
- Stosowanie leków przeciwdrgawkowych, takich jak pochodne hydantoiny (np. fenytoina), może nasilać działanie kardiodepresyjne chlorowodorku lidokainy, ale również może przyspieszyć jej metabolizm poprzez indukcję enzymatyczną.
- Współużywanie chlorowodorku lidokainy z innymi lekami przeciwarytmicznymi może nasilać jego niepożądane efekty.
- Leki β-adrenolityczne mogą spowolnić metabolizm chlorowodorku lidokainy w wątrobie, co może zwiększyć jego toksyczność.
- Cymetydyna może hamować metabolizm chlorowodorku lidokainy, prowadząc do zwiększenia stężenia w osoczu.
- Duże dawki chlorowodorku lidokainy mogą nasilać działanie leków zwiotczających mięśnie.
- Dożylne podanie chlorowodorku lidokainy może wzmocnić działanie przeciwbólowe leków stosowanych w monoterapii.
Chlorowodorek lidokainy – stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią
Stosowanie chlorowodorku lidokainy u kobiet w ciąży jest ograniczone do wyjątkowych przypadków. Może on przenikać przez łożysko i wywoływać objawy zatrucia zarówno u matki, jak i płodu. U płodu może to prowadzić do zaburzeń czynności serca. Ze względu na przenikanie chlorowodorku lidokainy do mleka kobiecego, stosowanie tego leku u kobiet karmiących piersią wymaga ostrożności.
W jakich postaciach występuje lidocaini hydrochloridum?
Chlorowodorek lidokainy występuje w postaci maści doodbytniczej i iniekcji.
nierefundowany
