Dezaftan med, aerozol do stosowania w jamie ustnej, 30 ml

Dezaftan med ma postać aerozolu do stosowania w jamie ustnej. Działa antyseptycznie (odkażająco) i miejscowo znieczulająco. Zawiera trzy substancje czynne: -

• chlorek cetylopirydyniowy, który działa odkażająco, bakteriobójczo, przeciwgrzybiczo i przeciwwirusowo;
• chlorowodorek lidokainy jednowodny, który znieczula miejscowo, łagodząc ból;
• glukonian cynku, który wspomaga system odpornościowy organizmu.

Produkt antyseptyczny i miejscowo znieczulający z dodatkiem cynku do stosowania:

• w stanach zapalnych jamy ustnej;
• w zapaleniu dziąseł;
• w zakażeniach i owrzodzeniach błony śluzowej jamy ustnej (afty, pleśniawki), w tym wynikających z urazów wywołanych przez aparaty ortodontyczne i protezy dentystyczne.

Jeśli po upływie 5 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.

Substancjami czynnymi leku są: cetylopirydyniowy chlorek, lidokainy chlorowodorek jednowodny, cynku glukonian.

1 ml aerozolu zawiera: 2,9 mg cetylopirydyniowego chlorku, 1,96 mg lidokainy chlorowodorku jednowodnego i 25,6 mg cynku glukonianu (co odpowiada 3,7 mg jonom cynku).

Pojedyncza dawka rozpylona zawiera 0,17 ml roztworu. 3 dawki (0,51 ml roztworu) zawierają 1,5 mg cetylopirydyniowego chlorku, 1,0 mg lidokainy chlorowodorku jednowodnego oraz 13,065 mg cynku glukonianu (co odpowiada 1,875 mg jonom cynku).

Pozostałe składniki to: lewomentol, etanol 96%, glicerol, sukraloza (E 955), woda oczyszczona.

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta, lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek Dezaftan med stosuje się miejscowo, spryskując powierzchnię błony śluzowej jamy ustnej.

Okres stosowania leku:

Nie stosować dłużej niż przez 5 kolejnych dni bez porozumienia z lekarzem.

Zalecana dawka

• Dorośli:stosować po 3 dawki aerozolu co 1 lub 2 godziny.Nie stosować częściej niż 8 razy na dobę.
• Dzieci w wieku powyżej 6 lat:stosować po 3 dawki aerozolu co 2 lub 3 godziny.Nie stosować częściej niż 6 razy na dobę.

• jeśli pacjent ma uczulenie na chlorek cetylopirydyniowy, chlorowodorek lidokainy, glukonian cynku (substancje czynne leku), inne leki miejscowo znieczulające z grupy amidów lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby lub nerek;
• jeśli u pacjenta występuje methemoglobinemia – bardzo rzadki stan, przy którym hemoglobina krwi traci zdolność przenoszenia tlenu do komórek organizmu;
• u dzieci w wieku poniżej 6 lat;
• jeśli pacjent choruje na nużliwość mięśni (myasthenia gravis) (choroba charakteryzująca się nadmiernym zmęczeniem i osłabieniem mięśni).

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Dezaftan med należy omówić to z lekarzem, jeśli u pacjenta występuje:

• stan zapalny gardła i gorączka utrzymująca się kilka dni przed zastosowaniem leku Dezaftan med ;
• ból gardła połączony z gorączką, zawrotami głowy, nudnościami lub wymiotami.

Nie należy stosować leku Dezaftan med dłużej niż przez 5 kolejnych dni. Jeśli po 5 dniach stosowania nie obserwuje się poprawy, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza, ponieważ przedłużające się lub nawracające afty mogą być pierwszym objawem poważnej choroby.

Chlorowodorek lidokainy, jeden ze składników leku Dezaftan med, może powodować zaburzenia połykania i zwiększać ryzyko zachłyśnięcia.

Lek Dezaftan med zawiera etanol
Lek zawiera małe ilości etanolu (alkoholu), mniej niż 100 mg na dawkę.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

• Lek Dezaftan med nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznej metody antykoncepcji.

• Leku nie należy stosować u kobiet karmiących piersią.

Brak danych dotyczących wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Lek zawiera małe ilości etanolu (alkoholu), mniej niż 100 mg na dawkę.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje:

• kwas acetylosalicylowy (składnik leków stosowanych w celu obniżenia gorączki);
• sulfonamidy (leki stosowane w leczeniu m.in. zakażeń bakteryjnych);
• cymetydynę (lek stosowany w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy);
• beta-adrenolityki (leki stosowane w leczeniu m.in. nadciśnienia tętniczego i choroby niedokrwiennej serca, np. propranolol);
• norepinefrynę (lek stosowany m.in. w reanimacji i leczeniu wstrząsu anafilaktycznego);
• anestetyki wziewne (leki stosowane do znieczulenia ogólnego);
• barbiturany (leki stosowane w leczeniu bezsenności i padaczki);
• ryfampicynę (antybiotyk stosowany w leczeniu gruźlicy oraz niektórych innych zakażeń);
• fenytoinę (lek stosowany w leczeniu padaczki);
• leki zwiotczające mięśnie poprzecznie prążkowane (np. pankuronium);
• antybiotyki z grupy tetracyklin (leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych);
• substancje chelatujące (leki stosowane w zatruciu metalami, np. D-penicylamina);
• ibuprofen lub indometacynę (leki przeciwbólowe należące do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych – NLPZ);
• tiazydowe leki moczopędne (leki zwiększające wytwarzanie moczu);
• kortykosteroidy (leki stosowane m.in. w leczeniu choroby reumatycznej);
• leki oraz suplementy diety zawierające wapń, żelazo i miedź.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Mogą wystąpić następujące działania niepożądane

Niezbyt często (występują u 1 do 10 osób na 1 000):

• miejscowe reakcje skórne, takie jak: rumień (miejscowe zaczerwienienie skóry), świąd, wyprysk, pieczenie.

Rzadko (występują u 1 do 10 osób na 10 000):

• ciężkie reakcje skórne, takie jak: wyprysk pęcherzowy lub pryszczowaty, które mogą rozprzestrzeniać się lub być uogólnione;
• pokrzywka (jasnoróżowe, swędzące bąble na skórze);
• nadwrażliwość na światło słoneczne;
• ból głowy;
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, bóle brzucha, biegunka);
• wymioty, metaliczny smak w ustach;
• zapalenie błony śluzowej jamy ustnej.

Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000):

• nasilenie występującej wcześniej niewydolności nerek.