Feksofenadyna jest lekiem o działaniu przeciwalergicznym. Lek wykorzystuje się w terapii sezonowego alergicznego zapalenia błony śluzowej oraz przewlekłych pokrzywek.
Feksofenadyna – jak działa?
Feksofenadyna blokuje działanie receptora histaminowego w organizmie, co hamuje rozwój reakcji alergicznej. Lek nie przenika do mózgu, dlatego nie wykazuje działania sedatywnego. Feksofenadyna nie wywiera także wpływu na serce, ponieważ nie hamuje kanału potasowego, więc nie powoduje zmian w komórkach serca.
Feksofenadyna – kiedy stosować?
W dawce 120 mg jest przeznaczona do łagodzenia objawów sezonowego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa u dorosłych i dzieci w wieku 12 lat i starszych. W dawce 180 mg chlorowodorek feksofenadyny jest wskazany do łagodzenia objawów przewlekłej pokrzywki idiopatycznej u dorosłych i dzieci w wieku 12 lat i starszych.
Feksofenadyna – najczęstsze działania niepożądane
W kontrolowanych badaniach klinicznych wśród zgłaszanych działań niepożądanych bóle głowy, senność, zawroty głowy oraz nudności należały do częstych. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania, takie jak zmęczenie, występowały niezbyt często. Dodatkowo po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszane były również inne działania niepożądane u osób dorosłych. Częstość ich występowania nie została określona na podstawie dostępnych danych. Należą do nich reakcje nadwrażliwości, objawiające się obrzękiem naczynioruchowym, uczuciem ucisku w klatce piersiowej, dusznością, nagłym zaczerwienieniem skóry oraz uogólnionymi objawami anafilaksji. Ponadto, zgłaszano zaburzenia psychiczne, takie jak bezsenność, nerwowość, zaburzenia snu, koszmary senne lub nieprawidłowe sny. Zaburzenia serca, jak tachykardia i kołatanie serca, oraz zaburzenia żołądka i jelit, w tym biegunka, również zostały wymienione jako działania niepożądane. W kategorii skóry i tkanki podskórnej występowały przypadki wysypki, pokrzywki oraz świądu.
Feksofenadyna – najczęstsze interakcje
Feksofenadyna nie ulega metabolizmowi w wątrobie, co eliminuje potencjalne interakcje z lekami metabolizowanymi w tym narządzie. W badaniach stwierdzono, że równoczesne podawanie chlorowodorku feksofenadyny z erytromycyną lub ketokonazolem prowadziło do 2-3-krotnego zwiększenia stężenia feksofenadyny w osoczu. Te zmiany nie wpływały na odstęp QT i nie zwiększały częstości działań niepożądanych w porównaniu z monoterapią tymi lekami. U zwierząt zaobserwowano zwiększenie stężenia feksofenadyny po jednoczesnym podaniu erytromycyny lub ketokonazolu, jednak wydaje się, że wynikało to z poprawy wchłaniania w przewodzie pokarmowym i zmniejszenia wydzielania żółci lub soków trawiennych.
Feksofenadyna– stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią
Brak dostatecznych danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania feksofenadyny chlorowodorku u kobiet w ciąży. Z tego powodu chlorowodorek feksofenadyny powinien być stosowany u kobiet w ciąży jedynie w sytuacjach, gdy jest to bezwzględnie konieczne. Brak danych dotyczących zawartości chlorowodorku feksofenadyny w mleku kobiecym po jego podaniu, ale przenikanie feksofenadyny do mleka kobiecego stwierdzono w przypadku stosowania terfenadyny przez kobiety karmiące piersią. W związku z tym nie zaleca się podawania chlorowodorku feksofenadyny kobietom karmiącym piersią.
Feksofenadyna – w jakich postaciach występuje?
Feksofenadyna występuje w postaci tabletek powlekanych.
nierefundowany
