Rywaroksaban przerywa kaskadę krzepnięcia krwi oraz blokuje tworzenie zakrzepu. Lek ten wykorzystuje się w profilaktyce choroby zakrzepowo-zatorowej, szczególnie po zabiegach chirurgicznych, a także u pacjentów o podwyższonym ryzyku tworzenia się zakrzepów.
Rywaroksaban – jak działa?
Rywaroksaban przerywa kaskadę krzepnięcia krwi, hamując wytwarzanie trombiny oraz powstawanie zakrzepów. Podczas codziennego stosowania rywaroksabanu nie ma konieczności monitorowania parametrów układu krzepnięcia. Jednak, w przypadku uzasadnionego wskazania klinicznego, stężenie rywaroksabanu można zmierzyć za pomocą skalibrowanego testu anty-Xa.
Kiedy stosować rivaroxabanum?
Wskazania do stosowania rywaroksabanu:
- Profilaktyka zdarzeń zakrzepowych o etiologii miażdżycowej u dorosłych:
- po przebytym ostrym zespole wieńcowym ze zwiększonymi wartościami biomarkerów sercowych w skojarzeniu z samym kwasem acetylosalicylowym (ASA) lub z ASA oraz klopidogrelem lub tiklopidyną,
- z chorobą wieńcową lub objawową chorobą tętnic obwodowych, obciążonych dużym ryzykiem zdarzeń niedokrwiennych, w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym.
- Profilaktyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u dorosłych pacjentów po przebytym planowym zabiegu aloplastyki stawu biodrowego lub kolanowego.
- Leczenie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej i profilaktyka nawrotów u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat i o masie ciała powyżej 30 kg po co najmniej 5 dniach początkowego pozajelitowego leczenia przeciwzakrzepowego.
- Leczenie zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej oraz profilaktyka nawrotów tych chorób u dorosłych.
- Profilaktyka udaru i zatorowości obwodowej u dorosłych pacjentów z niezastawkowym migotaniem przedsionków z jednym lub więcej z następujących czynników ryzyka:
- zastoinowa niewydolność serca,
- nadciśnienie tętnicze,
- wiek 75 lat lub więcej,
- cukrzyca,
- udar lub przemijający napad niedokrwienny w wywiadzie.
Rywaroksaban – najczęstsze działania niepożądane
Działania niepożądane rywaroksabanu, które mogą wystąpić, to:
- często: zawroty głowy, ból głowy, nudności, biegunka, wymioty, świąd skóry,
- bardzo często: krwawienia różnego rodzaju, takie jak krwawienie z nosa, krwioplucie, krwawienie z dziąseł, krwotok z przewodu pokarmowego (w tym z odbytnicy), krwiak, krwotok skórny i podskórny,
- inne możliwe działania niepożądane: niedokrwistość, niedociśnienie tętnicze, bóle brzucha, osłabienie, zmęczenie, zaburzenie czynności nerek, gorączka, obrzęk obwodowy, stłuczenie, wydzielina z rany.
- Równoczesne stosowanie rywaroksabanu z silnymi induktorami CYP3A4, takimi jak ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital lub ziele dziurawca zwyczajnego, spowodowało osłabienie jego działania farmakodynamicznego.
- Podanie rywaroksabanu jednocześnie z ketokonazolem lub rytonawirem spowodowało odpowiednie zwiększenie średniego AUC dla rywaroksabanu oraz zwiększenie średniego Cmax rywaroksabanu.
- Jednoczesne stosowanie rywaroksabanu z lekami będącymi silnymi inhibitorami zarówno CYP3A4, jak i glikoproteiny P, takimi jak azolowe leki przeciwgrzybicze o działaniu ogólnoustrojowym (np. ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, pozakonazol) oraz inhibitorami proteazy HIV, może znacząco zwiększyć stężenie rywaroksabanu w osoczu i nasilić jego działanie farmakologiczne. To z kolei może zwiększać ryzyko krwawienia.
Najczęstsze interakcje rivaroxabanum
Rywaroksaban – stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią
Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność rywaroksabanu u kobiet w ciąży nie zostały ustalone. W związku z tym rywaroksaban nie powinien być stosowany w ciąży, a kobiety w wieku rozrodczym powinny unikać zajścia w ciążę podczas leczenia tym lekiem.
Zaleca się, aby rywaroksabanu nie stosować w okresie karmienia piersią. Kobiety karmiące powinny podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać przyjmowanie leku, po dokładnej ocenie ryzyka i korzyści.
W jakich postaciach występuje rivaroxabanum?
Rywaroksaban występuje w postaci tabletek powlekanych.
refundowany