Sukraloza została wynaleziona w 1976 roku jako pochodna sacharozy, w składzie żywności znajdziemy ją jako E955. Jest kilkaset razy słodsza od cukru, nie zawiera kalorii i jej indeks glikemiczny wynosi zero.
Sukraloza – co to za słodzik? Sprawdza się przy cukrzycy czy jest szkodliwa?
W serwisie Apteline.pl zgodnie z wizją Grupy NEUCA zależy nam na przekazywaniu treści najwyższej jakości – sprawdzonych informacji, eksperckiej wiedzy. Dlatego nasze teksty piszą i weryfikują specjaliści – farmaceuci i lekarze.

Sukraloza – co to jest
Sukraloza zaliczana jest do sztucznych słodzików – wynaleziona została w 1976 roku jako pochodna sacharozy, w której trzy grupy wodorotlenowe zastąpiono trzema atomami chloru (proces powstawania sukralozy nazywa się intensywnym chlorowaniem sacharozy). Jest dopuszczona do spożycia w Polsce, występuje w postaci białego proszku przypominającego cukier, oznacza się ją symbolem E955.
Do czego używa się sukralozy
Sukraloza jest wykorzystywana jako zamiennik cukru w produktach spożywczych. Można ją znaleźć między innymi w składzie:
napojów alkoholowych i bezalkoholowych,
konserw owocowych i warzywnych,
sosów do sałatek,
lodów i deserów,
pastylek odświeżających oddech,
gum do żucia,
płatków zbożowych,
odżywek białkowych,
dżemów itp.
Sukraloza a cukrzyca
Tak jak większość słodzików sukraloza nie ma żadnej wartości odżywczej i energetycznej ani nie podnosi stężenia cukru we krwi – ma 0 kalorii i jej indeks glikemiczny wynosi 0. Substancje o takiej charakterystyce oznaczane są skrótem NNS (od ang. nonnutrive sweeteners).
>> Stewia, ksylitol, aspartam – słodziki w diecie diabetyka
Sukraloza jako substancja słodząca
Można przyjąć, że sukraloza jest aż 600 do 800 razy słodsza od sacharozy. Syntetyczne zamienniki cukru mają jednak nieco inny posmak niż sacharoza. Zaletą sukralozy jest to, że należy do grupy słodzików, po których w ustach pozostaje na dłużej smak słodki. W stosunku do innych słodzików jest bardzo dobrze rozpuszczalna zarówno w roztworach wodnych, jak i alkoholowych.
Czy sukraloza jest zdrowa?
Sukraloza nie ma kalorii, dlatego często wykorzystywana jest w żywności fit oraz poszukiwana przez osoby chcące zrzucić zbędne kilogramy. Polskie Towarzystwo Badań nad otyłością poleca sukralozę jako zastępstwo dla cukru stołowego głównie dla osób na diecie oraz chorujących na cukrzycę typu 2, ale również dla chcących ograniczyć spożycie cukru w diecie w ramach profilaktyki innych chorób.
Czy sukraloza jest szkodliwa?
Część spożytej sukralozy wchłania się do krwi z przewodu pokarmowego, zaś reszta przechodzi przez ten układ i zostaje wydalona z kałem. Sukraloza nie podlega trawieniu i metabolizmowi ani nie kumuluje się w tkankach. Wchłonięta do krwi, zostaje wydalona z moczem. Badania na gryzoniach wskazują jednak na to, że przewlekle stosowana sukraloza może mieć negatywny wpływ na mikrobiotę jelit.
Sukraloza wykazuje dużą trwałość w szerokim zakresie temperatur, ale nie zaleca się wykorzystywania jej jako dodatku do wypieków, ponieważ powyżej temperatury 120 stopni Celsjusza sukraloza się rozpada. W jego wyniku powstaje między innymi bardzo szkodliwy chlorowodór (HCl) i inne chloropochodne.
Trzeba pamiętać że nie tylko cukier może uzależnić, ale również sam słodki smak. Umiar w stosowaniu oraz nieprzekraczanie zaleconych norm to najlepsza droga do zdrowia, również w przypadku substytutów cukru.
>> Słodziki zamiast cukru – czy to bezpieczne?
Sukraloza – dopuszczalne dzienne spożycie
W przypadku sukralozy dopuszczalne dzienne spożycie (ADI – od ang. acceptable daily intake) nie powinno przekraczać 5-15 mg substancji przeliczonej na 1 kg masy ciała na dobę dla osoby dorosłej. Dla dzieci, kobiet w ciąży oraz osób w wieku starszym wartości te należy szacować niżej, a najlepiej ograniczyć spożycie sukralozy w tych grupach.
Działania niepożądane sukralozy
Jak każda substancja chemiczna, również sukraloza może powodować reakcje niepożądane ze strony organizmu. Mogą to być:
gazy i wzdęcia,
bóle przewodu pokarmowego (jelit i żołądka),
biegunka.
Sukraloza w ciąży
Sukraloza przenika przez łożysko. Warto jej unikać w ciąży ze względu na doniesienia o ewentualnym negatywnym wpływie na mikrobiotę jelitową zarówno matki, jak i dziecka.
Ocena wpływu na modelu zwierzęcym, zamiany sacharozy w diecie sukralozą (E 955) na wybrane tory metaboliczne ustroju. Zuzanna Goluch-Koniuszy, Magda Rygielska. Zakład Fizjologii Żywienia Człowieka Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, 2014.
Substancje intensywnie słodzące – korzyści i zagrożenia. Katarzyna Świąder, Bożena Waszkiewicz-Robak, Franciszek Świderski. Katedra Żywności Funkcjonalnej i Towaroznawstwa, Wydział Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego (SGGW) w Warszawie, 2011.
Struktura, właściwości i przykłady zastosowań syntetycznych substancji słodzących. Urszula Świerczek , Alicja Borowiecka , Joanna Feder-Kubis. ŻYWNOŚĆ. Nauka. Technologia. Jakość, 2016, 4 (107), 15 – 25
Jak zastąpić cukier - kilka słów o słodzikach. Kinga Jaszczyszyn, Błażej Grabski. AGH Akademia Górniczo-Hutnicza, Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki. Analit 13 (2023) 18–23
Szynal, Kamila & Polaniak, Renata & Górski, Michał & Grajek, Mateusz & Ciechowska, Karolina & Grochowska-Niedworok, Elżbieta. (2021). Processed Food And Food Additives In The Context Of Dysbiosis And Its Health Consequences. Postępy Mikrobiologii - Advancements of Microbiology. 60. 223-230. 10.21307/PM-2021.60.3.18.
Stanowisko Polskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością, Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny, Instytutu Żywności i Żywienia im. prof. dra med. Aleksandra Szczygła w sprawie stosowania niskokalorycznych substancji słodzących. Magdalena Olszanecka-Glinianowicz, Katarzyna Stoś , Joanna Gajda-Wyrębek. Nutrition, Obesity & Metabolic Surgery 2019; 6, 1: 1–6.





