Alergia na psa może być uczuleniem zarówno na sierść, jak i naskórek lub ślinę psa. Często przybiera postać łagodnego podrażnienia skóry lub układu oddechowego, choć zdarzają się gwałtowne reakcje, jak skurcz oskrzeli. By zmniejszyć ryzyko wystąpienia alergii na psa, można próbować wybrać zwierzę określonej rasy, a gdy pupil jest już w domu, przestrzegać zasad higieny.
Alergia na psa to nie tylko alergia na sierść czworonoga. Przeczytaj, zanim weźmiesz psa
W serwisie Apteline.pl zgodnie z wizją Grupy NEUCA zależy nam na przekazywaniu treści najwyższej jakości – sprawdzonych informacji, eksperckiej wiedzy. Dlatego nasze teksty piszą i weryfikują specjaliści – farmaceuci i lekarze.

Alergia „na psa”, czyli na co?
Alergia na psa może wystąpić u niemowląt, dzieci, dorosłych i może ją wywołać kilka rodzajów alergenów. Uczulać mogą białka w skórze i sierści psa (tzw. białko Can f1, inaczej lipokalina), składniki śliny (np. albuminy osoczowe) i moczu (białko Can f5). Pies może być także pośrednim źródłem czynników alergizujących, czyli przenosić np. pyłki roślin.
Im starszy pies, tym bardziej może uczulać
Z wiekiem wzrasta u psów tendencja do przesuszania się i łuszczenia skóry, przez co zwiększa się też ilość uwalnianego naskórka zawierającego alergizujące białko Can f1.
Alergia na psa – objawy u dzieci i dorosłych
W większości przypadków uczulenie na psa u niemowląt, dzieci i dorosłych ma łagodny przebieg – podrażnienie skóry lub układu oddechowego. Może wystąpić:
- alergiczny katar połączony z kichaniem, swędzeniem, przekrwieniem śluzówki nosa,
- przekrwione spojówki oczu ze świądem i łzawieniem,
- podrażnienie, suchość, swędzenie w obrębie gardła i krtani,
- suchy, męczący, niekiedy duszący kaszel,
- swędząca wysypka na skórze, pokrzywka, wyprysk alergiczny w postaci małych i wypukłych guzków wypełnionych płynem na skórze, np. dłoniach, ramionach, twarzy.
Część pacjentów może jednak zareagować w gwałtowny sposób na psie alergeny – objawy wystąpią np. po kilkunastu sekundach lub minutach. W trakcie ciężkiej reakcji alergicznej występują:
- duszności i trudności w oddychaniu połączone np. ze świstami oddechowymi i płytkim oddechem (wynik skurczu oskrzeli na tle alergicznym),
- znaczące opuchnięcie twarzy, ust i języka ograniczające wdech i wydech
- zawroty głowy, omdlenie,
- objawy niedotlenienia, jak sine usta.
Po jakim czasie pojawia się alergia na psa?
Nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Reakcja na dany alergen lub jej brak są indywidualne, zależą m.in. od wrażliwości osobniczej. Zwykle objawy uczulenia na psa występują po wielokrotnym kontakcie z psimi alergenami, co może rozkładać się w czasie na kilka tygodni lub miesięcy. Dlatego alergia na psa np. u dziecka może pojawić się później i nie wystąpi przy pierwszym, drugim czy nawet trzecim kontakcie z psem.
Alergia na psa a rodzaj psiej okrywy włosowej
Oprócz widocznej gołym okiem sierści bardzo blisko skóry znajduje się podszerstek pełniący funkcję izolacji cieplnej u psa. To on jest w sierści czynnikiem potencjalnie alergizującym, zwłaszcza w trakcie linienia (wymiana sierści nasilona wiosną i jesienią). Dlatego z perspektywy alergików ważny jest podział psów zależnie od występowania podszerstka:
- psy o sierści dwuwarstwowej – mają podszerstek i sierść, to zdecydowana większość ras psów, np. labradory
- psy z jednowarstwową sierścią (tzw. psy z włosami) – nie mają podszerstka, np. yorkshire terriery
- psy bezwłose – nie mają sierści ani podszerstka, np. nagi pies meksykański
Osoby z łagodną alergią na naskórek i sierść psa mogą rozważyć posiadanie psa z sierścią jednowarstwową – bez alergizującego podszerstka, ale także z niewielką tendencją do łuszczenia się naskórka. Warto jednak pamiętać, że nawet pies bez podszerstka może być źródłem alergenów, które znajdują się w ślinie i moczu.
Testy na alergię na psa
Wątpliwości związane z alergią na psa mogą rozstrzygnąć testy alergiczne. To rodzaj badania, które przeprowadza alergolog – na skórze umieszcza gotowe roztwory zawierające psie białka alergizujące. Zwykle zmiany alergiczne (rumień i bąble) uwidaczniają się w ciągu kilku – kilkunastu minut od kontaktu z alergenem. Inną możliwością jest oznaczenie ilościowe stężenia specyficznych dla danego psiego alergenu przeciwciał klasy IgE. Prowadząc diagnostykę w kierunku alergii na psa warto wziąć pod uwagę, że sierść psa jest istotnym rezerwuarem innych alergenów jak chociażby pyłki roślin.
>> Testy alergiczne do domowego użytku
Alergia na psa – jak ją leczyć?
Jednym ze sposobów terapii są leki przeciwalergiczne, które łagodzą reakcję uczuleniową na psią sierść i inne psie alergeny mimo ich obecności w najbliższym otoczeniu. Wśród leków bez recepty pomocne mogą być:
- dla dorosłych tabletki z cetyryzyną, feksofenadyną
- dla dzieci syrop z loratadyną lub krople z dimetyndenem
- spray do nosa ze sterydami, np. mometazonem
- przeciwalergiczne krople do oczu, np. z ketotifenem
- leki do nosa lub oczu z kromoglikanem sodowym
- maść lub krem ze sterydem, np. hydrokortyzonem, żel z dimetyndenem
>> Leki i preparaty na alergię - tabletki, syropy, spraye
W przypadku objawów ze strony układu oddechowego i/lub nieskuteczności środków bez recepty lekarz może zapisać leki dostępne na receptę, jak:
- leki wziewne bazujące na sterydach i/lub substancjach znoszących alergiczny skurcz oskrzeli (w przypadku alergii na psa przebiegającej z dusznością)
- tabletki z montelukastem (wsparcie w sterydoterapii wziewnej związanej z kaszlem alergicznym)
- maści sterydowe (np. z betametazonem)
- tabletki przeciwhistaminowe z klemastyną lub hydroksyzyną
Alergia na psa – odczulanie
U osób z alergią na sierść psa o ciężkim przebiegu lub tych, które ze względu na wykonywaną pracę mają kontakt z psami i są na nie uczulone sposobem leczenia jestimmunoterapia, czyli odczulanie. Metoda pozwala na zbudowanie tolerancji na dany alergen lub kilka psich alergenów. Jest niestety długotrwała – zabiera od kilku do kilkunastu miesięcy, a nawet do 2-3 lat.
O czym pamiętać przy alergii na psa?
Niezależnie od rodzaju alergii warto dążyć do ograniczenia kontaktu z alergenem. W przypadku alergii na psa można wprowadzić kilka zasad higienicznych, które pozwolą ograniczyć poziom alergenów i ryzyko kontaktu z nimi:
- częste mycie rąk pod bieżącą wodą z użyciem mydła, szczególnie po głaskaniu psa;
- unikanie bliskiego kontaktu z sierścią, np. twarzy poprzez przytulanie psa i jego całowanie;
- sprzątanie w domu powinno być prowadzone regularnie i jak najczęściej, warto używać odkurzacza zawierającego antyalergiczny filtr o wysokiej klasie oczyszczania, jak np. filtry hepa;
- pies powinien mieć określoną przestrzeń w domu, w której może przebywać, i część, w której nie może być (np. sypialnia);
- regularne szczotkowanie, wyczesywanie i kąpanie psa.
- Nicholas, C.E. et al. (2011) ‘Dog allergen levels in homes with hypoallergenic compared with nonhypoallergenic dogs’, American Journal of Rhinology & Allergy, 25(4), pp. 252–256. doi:10.2500/ajra.2011.25.3606.
- Vredegoor, D.W. et al. (2012) ‘Can F 1 levels in hair and homes of different dog breeds: Lack of evidence to describe any dog breed as hypoallergenic’, Journal of Allergy and Clinical Immunology, 130(4). doi:10.1016/j.jaci.2012.05.013.
- Chan, S.K. and Leung, D.Y. (2018) ‘Dog and cat allergies: Current state of diagnostic approaches and challenges’, Allergy, Asthma & Immunology Research, 10(2), p. 97. doi:10.4168/aair.2018.10.2.97.
- Lehtimäki, J. et al. (2020) ‘Simultaneous allergic traits in dogs and their owners are associated with living environment, lifestyle and microbial exposures’, Scientific Reports, 10(1). doi:10.1038/s41598-020-79055-x.