Mefedron to syntetyczny narkotyk działający pobudzająco. Po zażyciu mogą wystąpić oczopląs, drżenie, nieprzyjemny zapach z ust, cuchnący pot. Długotrwałe stosowanie mefedronu grozi psychozą, myślami samobójczymi, a przedawkowanie może się skończyć śmiercią.
Mefedron – co to jest, jak rozpoznać objawy zatrucia mefedronem?
W serwisie Apteline.pl zgodnie z wizją Grupy NEUCA zależy nam na przekazywaniu treści najwyższej jakości – sprawdzonych informacji, eksperckiej wiedzy. Dlatego nasze teksty piszą i weryfikują specjaliści – farmaceuci i lekarze.

Co to jest mefedron?
Mefedron (inaczej 4-MMC) jest syntetyczną substancją psychoaktywną, należy do katynonów. Występuje w postaci kryształków, proszku i tabletek. Po raz pierwszy wyprodukowano go pod koniec lat dwudziestych XX wieku. W 2010 roku produkcja i sprzedaż mefedronu w Unii Europejskiej, m.in. w Polsce, została zdelegalizowana.
Jak działa mefedron?
Mefedron zwiększa ilość dopaminy i serotoniny w mózgu (odpowiadają m.in. za poprawę nastroju). Pojawia się euforia, gadatliwość, nasilone odbieranie bodźców zewnętrznych, zwiększona pewność siebie i towarzyskość. Działaniem mefedron przypomina inne substancje psychoaktywne: amfetaminę, ecstasy i kokainę.
Objawy zażycia mefedronu
Nietrudno się zorientować, że ktoś jest pod wpływem mefedronu. Do objawów fizycznych, które można zaobserwować bezpośrednio po zażyciu mefedronu, należą:
zaczerwienienie twarzy,
rozszerzone źrenice,
oczopląs,
zimne i sine dłonie,
drżenie ciała,
przyspieszone tętno,
tzw. poty mefedronowe (nadmierna potliwość, pot zapachem przypomina koci mocz),
dreszcze,
nieprzyjemny zapach z ust.
>> Sposoby na brzydki zapach z ust. Jak leczyć halitozę?
Mefedron – skutki stosowania
Przy długotrwałym stosowaniu mefedronu obserwuje się:
paranoje i halucynacje,
psychozę,
zaburzenia poznawcze, w tym brak koncentracji, zaburzenia pamięci,
zaburzenia koordynacji ruchowej przypominające objawy choroby Parkinsona,
bezsenność,
agresję,
stany lękowe,
napady euforii na przemian z apatią,
myśli samobójcze,
chęć odizolowania się,
zaburzenia nastroju.
Mogą pojawić się poważne problemy z sercem, takie jak: kołatanie, nadciśnienie, a w najgorszym przypadku zawał serca, który może skończyć się zgonem. Oprócz tego zdarza się uszkodzenie nerek mogące prowadzić do śmiertelnej niewydolności tego organu (zdarza się to na skutek odwodnienia lub przegrzania po zażyciu mefedronu). Kolejnym skutkiem stosowania mefedronu jest uszkodzenie śluzówki nosa i problem z zatokami (mefedron w postaci kryształu lub proszku jest wciągany przez nos).
Uzależnienie od mefedronu
Poważnym skutkiem stosowania mefedronu jest uzależnienie. Z czasem przyjmowane dawki okazują się niewystarczające do osiągnięcia zmierzonego efektu, przez co zaczyna się je zwiększać. Tak rozwija się tolerancja na narkotyk, która doprowadza w ostateczności do całkowitego uzależnienia. U osób uzależnionych od mefedronu można zaobserwować takie oznaki i zachowania, jak:
szybka utrata masy ciała,
częste krwawienia z nosa spowodowane zażywaniem mefedronu,
bezsenność,
używanie narkotyku pomimo wiedzy o jego szkodliwości,
reagowanie niepokojem, paranoją, agresją, gdy mefedron nie jest dostępny w danym momencie,
duże wahania nastroju związane z niebraniem mefedronu,
zachowania nieodpowiedzialne i niebezpieczne,
opuszczanie pracy lub szkoły,
rezygnacja z życia rodzinnego,
wydawanie wszelkich pieniędzy na narkotyk.
Przedawkowanie mefedronu
Skrajnym przypadkiem stosowania mefedronu jest jego przedawkowanie, które objawia się poprzez drgawki, uczucie mrowienia, zsinienie, przyspieszone bicie serca. Czasami dochodzi do utraty przytomności, a nawet do zgonu osoby, która zażyła mefedron.
Mefedron – leczenie uzależnienia
Leczenie uzależnienia wymaga przede wszystkim ogromnej woli osoby uzależnionej. Do wyjścia z nałogu jest konieczny detoks narkotykowy, a także terapia uzależnień, zarówno indywidualna, jak i grupowa. W trakcie leczenia uzależnień wprowadza się farmakologiczną terapię zastępczą. Ma ona na celu złagodzenie objawów związanych z detoksykacją (skutki tzw. zespołu abstynencyjnego).
Ostatnie badania wykazały potencjał użycia nowoczesnych materiałów opartych na metaloorganicznych sieciach do usuwania z organizmu substancji psychoaktywnych, czyli np. mefedronu. Miałyby one stanowić nośnik dla leków z grupy betablokerów, które stosuje się przy zatruciu mefedronem. Dzięki temu miałoby się uniknąć negatywnych skutków związanych z podaniem leku jako odtrutki na narkotyk.
Uzależnienie od mefedronu – czynniki ryzyka
Istnieje kilka czynników, które zwiększają ryzyko pojawienia się nałogu. Ich znajomość może zapobiec rozwinięciu się uzależnienia, jeżeli w porę zostaną wyeliminowane.
- Przebywanie w towarzystwie osób, które sięgają po mefedron.
- Stosowanie narkotyku jako sposobu na poradzenie sobie ze złym nastrojem, lękiem, depresją, dużym stresem.
- Bardziej podatne na uzależnienie się od mefedronu są osoby, które eksperymentowały z innymi narkotykami lub nadużywały alkoholu.
Jeśli podejrzewasz u siebie uzależnienie od mefedronu lub innej substancji, możesz zasięgnąć profesjonalnej porady:
>> Leczenie uzależnień w ofercie Operatora Medycznego Świat Zdrowia
- Ghodse, Hamid. “Suspected and confirmed fatalities associated with mephedrone (4-methylmethcathinone, “meow meow”) in the United Kingdom.”
- Zaami, S. “Mephedrone related fatalities: a review.” PubMed, 2015,
- Jolanta B. Zawilska,Jakub Wojcieszak „Mefedron – „dopalacz” o działaniu psychostymulującym i sympatomimetycznym” Neuropsychiatria i Neuropsychologia 2010; 5, 3-4: 103–108