Cellulit wodny to nieestetyczne, pofałdowane zmiany na skórze. Boryka się z nimi nawet 95% kobiet. Jak odróżnić cellulit wodny od tłuszczowego? Czy można się go pozbyć szybciej niż cellulitu wynikającego z nadwagi?
Cellulit wodny – jak się go pozbyć? Sprawdzone sposoby
Cellulit wodny a tłuszczowy – różnice
Kiedy skóra ud, pośladków czy przedramion zaczyna przypominać nierówną, pofałdowaną powierzchnię skórki pomarańczy, mamy do czynienia z cellulitem. Cellulit wodny nie jest jednak gromadzeniem się tłuszczu (cellulit tłuszczowy u osób z nadwagą i otyłością), ale zatrzymywaniem się płynów i toksyn w tkankach, szczególnie w przestrzeniach międzykomórkowych. Cellulit wodny jest twardszy od tłuszczowego, może objawiać się dopiero po naciągnięciu skóry, a po uciśnięciu bywa bolesny.
Cellulit wodny może dotyczyć kobiet z nadwagą i współistnieć z cellulitem tłuszczowym (nazywany bywa wówczas cellulitem cyrkulacyjnym), ale skarży się na niego również wiele kobiet z BMI w granicach normy, a nawet panie regularnie uprawiające sport. W przypadku kobiet szczupłych grudki i nierówności na skórze nie zawsze są tak mocno eksponowane jak u kobiet z cellulitem tłuszczowym.
Jak wygląda cellulit wodny?
Cellulit wodny występuje w postaci obrzęków podskórnych, gołym okiem widocznych jako nierówna i grudkowata powierzchnia skóry. Może obejmować uda i pośladki, ale widać go również na kostkach, kolanach, łydkach czy ramionach w postaci obrzęków. Osoby z tym problemem mogą sprawiać wrażenie opuchniętych i ciężkich, a cellulit wodny dokucza im zwłaszcza latem.
Stopnie zaawansowania cellulitu
Cellulit wodny, podobnie jak tłuszczowy, może wchodzić w kolejne fazy zaawansowania w okresie wielu miesięcy, a nawet lat:
- pierwszy stopień cellulitu widoczny jest wyłącznie po ściśnięciu lub naciągnięciu skóry, natomiast podczas stania, siedzenia czy leżenia skóra pozostaje gładka. Naczynia zaczynają już jednak tracić przepuszczalność, tkanka tłuszczowa lekko puchnie, odpływ limfy jest niewystarczający.
- drugi stopień cellulitu może być zupełnie niewidoczny podczas leżenia, ale zaznaczać się nierównościami i spadkiem elastyczności skóry w pozycji siedzącej i stojącej, zwłaszcza podczas napinania mięśni. Coraz wyraźniej widać grudki, a powierzchnia skóry po ściśnięciu pokrywa się licznymi dołeczkami, przypominając skórkę owocu pomarańczy. Pojawia się coraz silniejszy obrzęk i skupiska patologicznych komórek tłuszczowych, wzrastają włókna kolagenowe.
- trzeci stopień cellulitu ujawnia się bez ściskania, skupiska nierównomiernie powiększonych adipocytów są już wyraźnie zaznaczone, otoczone tkanką włóknistą i uwidocznione w każdej pozycji, również w spoczynku. Skóra jest pofałdowana, nierówna, z licznymi dołkami i bruzdami, na które ucisk bywa bolesny.
- czwarty stopień cellulitu to bardzo zaawansowane zmiany w skórze, która uzyskuje trwale nieregularną strukturę. Tkanka jest nieelastyczna, trzęsie się podczas ruchu, a grudy tłuszczowe są tak duże, że zakończenia nerwowe powodują u pacjentki silny ból, czasami nawet bez nacisku, lecz podczas zwykłego ruchu.
Cellulit wodny – przyczyny
Cellulit wodny wiąże się z nieprawidłowym przepływem krwi i limfy w tkance łącznej. Problem zazwyczaj zaczyna się od zaburzeń mikrokrążenia z zastojami w obrębie naczyń krwionośnych i naczyń limfatycznych. Następnie dochodzi do zwiększenia przepuszczalności ich ścian oraz gromadzenia płynu w przestrzeni międzykomórkowej i, co za tym idzie, upośledzenia dopływu składników odżywczych do komórek oraz odprowadzania produktów przemiany materii, w tym toksyn. Pojawiające się w przebiegu cellulitu wodnego bruzdy, wgłębienia, uwypuklenia, rowki, a nawet bolesne guzki wynikają z osłabienia tkanki łącznej.
Ponadto na obecność cellulitu mają wpływ:
- płeć (ze względu na charakterystyczną strukturę tkanki łącznej i tłuszczowej, cellulit znacznie częściej dotyczy kobiet, choć cellulit wodny zdarza się również u mężczyzn),
- geny (zaburzenie występuje rodzinnie),
- rasa (znacznie częściej pojawia się u osób rasy kaukaskiej niż u osób pochodzenia azjatyckiego czy afrykańskiego),
- wiek (zaburzenie pojawia się po okresie pokwitania),
- zaburzenia hormonalne (zwłaszcza nadmiar estrogenów przy równoczesnym niedoborze progesteronu, ale też nieprawidłowości w poziomie insuliny, katecholaminy oraz hormonów tarczycy),
- zwiększona ilość podskórnej tkanki tłuszczowej i nadwaga,
- siedzący tryb życia,
- przewlekły stres (wpływ kortyzolu na odkładanie się tkanki tłuszczowej i nadmierne napięcia mięśniowe hamujące przepływ krwi i chłonki),
- nieprawidłowa dieta z nadmiernym spożyciem tłuszczów i węglowodanów, a także zbyt dużą podażą soli prowadzącą do zatrzymywania płynów w organizmie,
- palenie papierosów i picie alkoholu,
- zbyt obcisła odzież, skarpety i obuwie utrudniające prawidłowy przepływ krwi i limfy,
- przyjmowanie niektórych leków, np. hormonalnych środków antykoncepcyjnych wpływających na rozluźnienie podskórnej tkanki tłuszczowej.
Cellulit wodny w czasie ciąży
Okres ciąży to czas poważnych zmian hormonalnych zachodzących w ciele przyszłej mamy, a efektami działania hormonów ciążowych są rozrost i nierównomierne odkładanie się tkanki tłuszczowej, zmniejszenie siły mięśniowej, większa produkcja i gromadzenie wody w organizmie. Obrzęki kostek, kolan czy dłoni to problem znany niemal wszystkim przyszłym mamom, zwłaszcza jeśli trzeci trymestr przypada na letnie, upalne miesiące w roku. W tym czasie mocno ograniczona jest też aktywność fizyczna kobiety, a spowolnione działanie układu limfatycznego prowadzi do odkładania się płynu tkankowego i toksyn w przestrzeniach między komórkami tłuszczowymi.
Cellulit wodny w ciąży sprawia, że kobiety dodatkowo odczuwają niepokój dotyczący przyszłego wyglądu ich skóry i ciała. Może on samoistnie zaniknąć po porodzie, ale dzieje się tak jedynie u kobiet, które nie przybrały znacząco na wadze i szybko wracają do formy. U większości mam poprawa wyglądu skóry następuje zazwyczaj po dłuższym czasie wraz z unormowaniem gospodarki hormonalnej i wprowadzeniem regularnej aktywności fizycznej. Już w okresie ciąży można spróbować skrócić ten czas, dbając o dietę, zapewniając bezpieczną dawkę ruchu oraz odpowiednio nawadniając organizm.
Co na cellulit wodny?
Im wcześniej zaczynamy dostrzegać problem, tym łatwiej zatrzymać zmiany w tkankach.
Przede wszystkim ruch
Choć to cellulit tłuszczowy kojarzy się z brakiem aktywności fizycznej i wynikającą z niego nadwagą, siedzący tryb życia również może doprowadzić do rozwoju cellulitu wodnego – także u osób szczupłych. Praca mięśni powoduje tłoczenie krwi przez naczynia krwionośne, bez tej naturalnej pompy mięśniowej w naczyniach dolnej części ciała tworzą się zastoje. Niedobór ruchu oznacza też wiotczenie tkanki mięśniowej i ścięgien, prowadzące do zaburzeń krążenia krwi i limfy, a przez to zastojów, obrzęków i nagromadzenia w tkance podskórnej wody i toksyn.
Przykłady ćwiczeń na cellulit
Początkowo wystarczą spacery żwawym krokiem, a gdy organizm przywyknie do ruchu, warto włączyć ćwiczenia aerobowe i siłowe wspierające pracę układu krwionośnego i limfatycznego oraz wzmacniające mięśnie. W zależności od możliwości organizmu wskazane są np.:
- aerobik (również wodny), zumba, taniec,
- ćwiczenia oporowe z użyciem hantli, gum, maszyn lub własnej masy ciała,
- jazda na rowerze (wzmacniająca mięsnie nóg i pośladków),
- pływanie (angażujące niemal wszystkie mięśnie, bez ich nadmiernego obciążania),
- skakanka (poprawiająca krążenie),
- ćwiczenia rozciągające,
- squaty, czyli przysiady angażujące mięśnie ud i pośladków i pobudzające krążenie w tej okolicy,
- martwy ciąg (wzmacniający mięśnie nóg, pośladków i pleców).
Po prostu zdrowa dieta
Nie warto szukać skomplikowanych jadłospisów skomponowanych specjalnie dla osób zmagających się z cellulitem, gdyż zdrową, gładką skórę można odzyskać, stosując się do zasad zdrowego odżywiania, takich jak:
- odpowiednie nawadnianie organizmu (woda wspiera pracę układu limfatycznego i pomaga usuwać toksyny),
- ograniczenie spożycia soli (jej nadmiar prowadzi do zatrzymywania wody w ustroju),
- dbanie o odpowiednią podaż błonnika roślinnego (regulującego przemianę materii i wspomagającego prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego),
- ograniczanie spożycia cukrów prostych i tłuszczów nasyconych,
- wysoka podaż wartościowego białka (budującego mięśnie i pomagającego spalać tkankę tłuszczową),
- unikanie alkoholu i napojów gazowanych (mających niekorzystny wpływ na skórę),
- deficyt kaloryczny (w przypadku osób pragnących pozbyć się nadmiaru tkanki tłuszczowej i zredukować swoje BMI).
>> Kalkulator BMI: oblicz BMI online. Dowiedz się, czy Twoja waga jest prawidłowa
Tabletki na cellulit wodny – czy faktycznie pomagają?
Cellulit wodny to złożony problem zależny od wielu czynników, takich jak geny, nieprawidłowa dieta, siedzący tryb życia czy zaburzenia hormonalne, nie można więc spodziewać się, że rozwiąże go lek lub suplement diety. Istnieją jednak na rynku środki, które mogą wspomóc pacjenta w walce o gładką, zdrową skórę, ale ich stosowanie zawsze należy omówić z lekarzem. To m.in.:
- diuretyki, czyli leki wspomagające wydalanie moczu, które zmniejszają gromadzenie wody. Nie należy stosować ich na własną rękę, gdyż w nadmiarze mogą prowadzić do odwodnienia i zaburzeń elektrolitowych,
- suplementy zawierające ekstrakty ziołowe, wpływające na funkcje układu limfatycznego np. wyciąg z pokrzywy, szałwii, zielonej herbaty, czerwonej koniczyny, lukrecji, mniszka lekarskiego,
- kofeina, u niektórych pacjentów poprawiająca mikrokrążenie i tymczasowo zmniejszająca obrzęki.
Domowe sposoby na cellulit wodny
Wsparciem w walce z cellulitem wodnym jest również odpowiednia pielęgnacja: masowanie problematycznych obszarów ciała szorstką gąbką lub rękawicą, peelingi całego ciała, stosowanie kosmetyków antycellulitowych. Pomocne mogą być profesjonalne zabiegi, takie jak karboksyterapia, mezoterapia igłowa z zastosowaniem koktajli (np. kofeinowych), fala uderzeniowa.
