Aby schudnąć, potrzebne są minimum dwie rzeczy: odpowiednio zbilansowana dieta i aktywność fizyczna. Okazuje się jednak, że ćwiczenia wcale nie muszą być najważniejszym czynnikiem kontroli masy ciała. Naukowcy nie potwierdzili związku między aktywnością fizyczną a obniżeniem czy przyrostem wagi.
Aktywność fizyczna – nie taka ważna, gdy chcemy się odchudzić?

Wiele badań dowiodło już, że aktywność fizyczna, nawet jeśli są to tylko regularne spacery, przynosi dużo korzyści zdrowotnych, takich jak zmniejszenie ryzyka cukrzycy, chorób układu krążenia, a nawet nowotworów. Teoretycznie w wyniku ćwiczeń szybciej spalamy kalorie, co przekłada się na redukcję wagi, ale w praktyce – po szybkim spaleniu kalorii rośnie apetyt, a więc dużo zależy od tego, co jemy.
Efekt redukcji wagi często jest więc krótkotrwały, a same ćwiczenia fizyczne nie wystarczą do tego, by wrócić do formy i pozbyć się problemu otyłości. Potwierdzają to kolejne badania – tym razem przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Loyola w Chicago.
Czytaj więcej: 1000 kroków dziennie obniża ryzyko chorób serca
Tracili na wadze, choć nie ćwiczyli
Autorką badania jest Lara Dugas, zaś wnioski opublikowano na łamach „Peer J”. W eksperymencie wzięło udział ok. 2000 osób w wieku 25–45 lat, głównie pochodzenia afrykańskiego (Ghana, RPA, Jamajka, Seszele i USA). W celu otrzymania dokładnych wyników nie przeprowadzono jedynie wywiadu na temat aktywności fizycznej – badacze dodatkowo rozdali wolontariuszom urządzenia do mierzenia aktywności fizycznej i monitorowali ich przez tydzień. Testy wykonywano przed rozpoczęciem badania, rok później oraz dwa lata później.
Z pomiarów można było wywnioskować, że 76 proc. mężczyzn i 44 proc. kobiet z Ghany spełniało wytyczne dotyczące zalecanej aktywności fizycznej. Amerykańscy uczestnicy wypadli znacznie gorzej – zaledwie 44 proc. mężczyzn i 20 proc. kobiet spełniało te warunki. Zgodnie z zaleceniami Centers for Disease Control and Prevention dorośli potrzebują 2,5 godziny aktywności aerobowej o umiarkowanej intensywności (np. szybki marsz) każdego tygodnia.
Najciekawszy był jednak fakt, że przyrost masy ciała był większy u osób, które spełniały te wytyczne. Zaobserwowano to na wynikach amerykańskich mężczyzn – ci, którzy przestrzegali zaleceń, przytyli średnio 0,5 funta w ciągu roku (ok. 0,22 kg), zaś osoby, które nie przywiązywały do zaleceń uwagi, straciły na wadze 0,6 funta (ok. 0,27).
Czytaj więcej: Aktywność fizyczna lepsza tuż po posiłku
Ćwiczyć czy nie ćwiczyć – oto jest pytanie
Z całą pewnością nie należy wyciągnąć z tych badań wniosku, że aktywność fizyczna nie przynosi korzyści dla zdrowia. Dzięki regularnym ćwiczeniom poprawiamy krążenie, samopoczucie i zmniejszamy ryzyko wielu chorób, w tym cukrzycy typu 2., ale sama aktywność fizyczna nie wystarczy – dopiero w połączeniu z dietą może przynieść pożądane efekty.
Czytaj więcej: Znaczenie aktywności fizycznej w cukrzycy typu 2.





