Z pękającymi kącikami ust, potocznie zajadami, mamy problemy przez niedobory żywieniowe, infekcje bakteryjne i grzybicze. W leczeniu zajadów stosuje się więc nie tylko zbilansowana dieta lub suplementacja odpowiednich składników odżywczych.
Pękające kąciki ust - przyczyny i leczenie. Sposoby na popękane kąciki ust
W serwisie Apteline.pl zgodnie z wizją Grupy NEUCA zależy nam na przekazywaniu treści najwyższej jakości – sprawdzonych informacji, eksperckiej wiedzy. Dlatego nasze teksty piszą i weryfikują specjaliści – farmaceuci i lekarze.

Pękające kąciki ust (zajady) to nieprzyjemna i dokuczliwa przypadłość. Mogą się one rozwijać spontanicznie lub w kontakcie z czynnikiem wywołującym. Objawem zajadów są początkowo suche usta, które wykazują tendencję do pękania i powstawania bolesnych nadżerek (może im towarzyszyć uczucie pieczenia i mrowienia). W uwagi na wilgotne środowisko okolic jamy ustnej gojenie powstających zmian bywa utrudnione. Metoda leczenia zajadów powinna być dobrana w oparciu o przyczynę, która spowodowała ich wystąpienie.
>> Co na spierzchnięte usta? Domowe i apteczne sposoby na suche usta
Pękające kąciki ust – przyczyny
Istnieje sporo potencjalnych czynników, które wpływają na rozwój zajadów. Do najistotniejszych z nich należą:
- niedobory żywieniowe – szczególnie niedobór witamin z grupy B (B1, B2, B6, B12) oraz minerałów (żelazo, cynk);
- infekcja bakteryjna lub grzybicza – narażone są na nie szczególnie dzieci, które odruchowo wkładają do ust ręce, brudne przedmioty czy smoczek, ale także osoby stołujące się w miejscach publicznych oraz stosujące ubogą higienę jamy ustnej;
- niewłaściwa pielęgnacja ust – niedostateczne nawilżenie ust prowadzi do łuszczenia i pękania skóry, a to predysponuje do infekcji grzybiczych; nawyk oblizywania ust prowadzi do ich przesuszenia i również zwiększa ryzyko wystąpienia zajadów;
- niekorzystne warunki pogodowe – szczególnie mroźne powietrze, które działa wysuszająco;
- spożywanie dużych ilości węglowodanów – sprzyja to rozwojowi infekcji grzybiczych;
- nadużywanie kawy i alkoholu – sprzyja to utracie witamin i minerałów;
- stosowanie restrykcyjnych diet eliminacyjnych, zaburzenia odżywania – prowadzą do stanu niedożywienia, w którym niedobory witamin i minerałów są szczególnie widoczne;
- obniżenie odporności – powracające zajady to problem dotykający diabetyków, osób posiadających wirusa HIV oraz stosujących antybiotykoterapię;
- ciąża – zwiększone zapotrzebowanie na składniki odżywcze w tym okresie może prowadzić do niedoborów pokarmowych i w ich konsekwencji zajadów;
- uszkodzenia mechaniczne – mogą być spowodowane przez aparat ortodontyczny, protezę, sztućce lub powstawać podczas wizyt stomatologicznych;
- choroby towarzyszące – AZS, toczeń rumieniowaty, liszaj.
Pękające kąciki ust – metody leczenia
Pęknięte kąciki ust ulegają samoistnemu gojeniu, jednak w wilgotnym środowisku okolic jamy ustnej proces ten może się znacznie wydłużyć, a nawet powodować powstawanie nieestetycznych blizn. Leczenie zajadów warto rozpocząć jak najwcześniej, kiedy zmiany nie są głębokie i rozległe oraz nie uległy zainfekowaniu. Aby złagodzić bolesność powstałych zmian i przyspieszyć ich wyleczenie warto zastosować następujące preparaty:
- maści z dodatkiem witamin B2, A, E, pantenolu, które wykazują działanie odżywcze i regenerujące;
- maść cynkową o działaniu ściągającym i wysuszającym;
- maści z dodatkiem wyciągów roślinnych – wąkrotki azjatyckiej, popłochu pospolitego, szałwii lekarskiej, aloesu, miodu, które przyspieszają gojenie pęknięć skóry oraz działają kojąco;
- maści/pomadki natłuszczające, które chronią przed utratą wody i zapobiegają kolejnym pęknięciom (np. maść tranowa, wazelina);
- preparaty z dodatkiem kwasu mlekowego, który zapobiega rozwojowi bakterii;
- preparaty przeciwgrzybicze (np. klotrimazol).
Pękające kąciki ust – domowe sposoby leczenia
- stosowanie okładów z liści aloesu, plastrów ogórka, miodu;
- aplikowanie na powstałe zmiany gorącego masła lub mleka;
- nakładanie na pęknięcia papki wykonanej z rozgniecionej tabletki kwasu acetylosalicylowego zmieszanej z wodą;
- picie lub nakładanie na ranę mieszaniny drożdży i wody lub mleka (źródło witamin z grupy B).
Pękające kąciki ust – znaczenie diety
W większości przypadków za występowanie zajadów odpowiedzialne są niedobory witamin i minerałów. Dlatego też wprowadzenie urozmaiconej i zbilansowanej diety powinno być elementem wspomagającym leczenie zajadów, ale przede wszystkim środkiem profilaktycznym zapobiegającym ich rozwojowi w przyszłości. W niektórych przypadkach warto rozważyć doustną suplementację poszczególnych składników odżywczych.
W leczeniu i profilaktyce zajadów należy szczególnie zadbać o dostarczenie organizmowi następujących składników:
- witamina B1 (tiamina) – dostarczana z produktów mięsnych, pełnoziarnistych, roślin strączkowych, orzechów;
- witamina B2 (ryboflawina) – obecna w mleku i produktach mlecznych, jajach, produktach pełnoziarnistych, zielonych warzywach;
- witamina B6 (pirydoksyna i jej pochodne) – jej źródłem są ryby, mięsa, rośliny strączkowe, orzechy;
- witamina B12 (kobalamina i jej pochodne) – obecna głównie w produktach pochodzenia zwierzęcego;
- żelazo – hemowe pochodzące z produktów zwierzęcych (wołowina, wieprzowina, podroby, drób, ryby, jaja) oraz niehemowe pochodzenia roślinnego (warzywa liściaste, korzeniowe, kapustne i owoce jagodowe);
- cynk – zawarty w produktach mięsnych, serach i jajach (lepiej przyswajalny) oraz produktach zbożowych (gorzej przyswajalny).
>> Wszystko, co musisz wiedzieć o odżywianiu
Pękające kąciki ust – zapobieganie
Profilaktyka zajadów nie jest trudnym do wykonania zadaniem, a wdrożona w życie przynosi wymierne korzyści w postaci zdrowych i zadbanych ust. Zapobieganie pękaniu ust to przede wszystkim:
- stosowanie bogatej w składniki odżywcze diety;
- dbałość o odpowiednie nawodnienie organizmu;
- ograniczenie spożycia węglowodanów, kawy i alkoholu;
- dbałość o higienę jamy ustnej, regularne wizyty stomatologiczne i wymiana szczoteczki do mycia zębów;
- codzienne nawilżanie i natłuszczanie ust, szczególnie w okresie zimowym (np. przy pomocy pomadek czy balsamów do ust);
- unikanie oblizywania ust;
- zmniejszenie narażenia na mechaniczne uszkodzenia ust (w przypadku noszenia aparatów ortodontycznych czy protez zębowych);
- regularny tryb życia, odpowiednia ilość snu, unikanie sytuacji stresowych;
- w przypadku dzieci – zwracanie uwagi na to, co dziecko wkłada do ust; dbałość o higienę rąk i przedmiotów codziennego użytku.
- Janiec W. Kompendium farmakologii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2012.
- Rutter P. Opieka farmaceutyczna. Wydawnictwo Urban&Partner, 2018.
- Kozłowski Z, Konopka T. Wybrane zagadnienia z farmakoterapii chorób błony śluzowej jamy ustnej. Dent. Med. Probl. 2004; 41(1): 119-123.