Czy astma przeszkadza w seksie?

Z przeprowadzonych przez brytyjską fundację Asthma UK badań wynika, że aż 68 proc. cierpiących na astmę Brytyjczyków łączy ten fakt z problemami w życiu intymnym. Ponadto 15 proc. ankietowanych, a w badaniu wzięło udział 544 pacjentów, upatruje w chorobie przyczyny rozpadu związku, a kolejnych 46 proc. badanych zadeklarowało, że astma powoduje brak komfortu psychicznego podczas kontaktów seksualnych. Zdaniem lekarzy, także tych nadzorujących to badanie, jeśli problem istnieje to ma on raczej podłoże psychologiczne (powodowane niższą samooceną, brakiem pewności siebie), niż medyczne. Astma, w szczególności dobrze kontrolowana, nie jest przeciwwskazaniem do aktywności seksualnej. Co więcej, część leków stosowanych w terapii tego schorzenia wręcz poprawia wydolność wysiłkową, o czym regularnie słyszymy przy okazji dyskusji o biegaczach narciarskich leczących się z powodu astmy.

Czytaj więcej: Odczulanie jako terapia astmy

Seks a duszności

To, że w czasie seksu pojawiają się charakterystyczne dla astmy duszności nie oznacza, że z racji choroby należy rezygnować ze zbliżeń. Na pewno warto o tym porozmawiać ze swoim lekarzem prowadzącym, ponieważ objaw ten może świadczyć o tym, że choroba nie jest właściwie kontrolowana. Być może wystarczy odpowiednio zmodyfikować leczenie.

U pacjentów chorujących na astmę charakterystyczne objawy – duszności, ale także świszczący oddech i kaszel – pojawiają się najczęściej po wysiłku fizycznym, czyli też po zbliżeniu intymnym. Aby temu zapobiec, należy przed planowaną aktywnością (jakkolwiek mało romantycznie to brzmi) przyjąć 1-2 wdechy szybko działającego β₂-mimetyku (fenoterolu albo salbutamolu). Obok takiego doraźnego działania, dla zmniejszenia ryzyka występowania napadów duszności związanych z wysiłkiem, równie ważne jest właściwe leczenie podstawowe, które zwykle polega na regularnym stosowaniu wziewnego glikokortykosteroidu (GKS).

Czytaj więcej: Farmakoterapia astmy oskrzelowej 

Silny atak astmy oskrzelowej

Wysiłek fizyczny, połączony ze podekscytowaniem oraz innymi czynnikami ryzyka może doprowadzić do silnego napadu objawów chorobowych. Dojrzałość w związku polega też na tym, że partnerzy ufają sobie, wiedzą o swoich problemach zdrowotnych i w razie potrzeby potrafią sobie pomóc. Dobrze, by partner osoby chorej na astmę wiedział, jak zachować się w „kryzysowej” sytuacji, nawet jeśli zdarzy się ona w czasie seksu. W takim momencie dla obojga najważniejszy jest spokój. Nerwowa atmosfera to dodatkowy stres dla chorego, który może pogorszyć jego stan. W razie silnego napadu astmy:

• Podaj pacjentowi lek rozkurczający oskrzela (salbutamol lub fenoterol). Zwykle daje on natychmiastowy efekt – przywraca swobodę oddychania.
• Podczas napadu astmy nie należy pozostawać z pozycji leżącej, która znacznie utrudnia oddychanie. Pacjent powinien usiąść lub wstać.
• Jeśli po podaniu leków duszność ustąpi, należy pozostać z osobą chorobą jeszcze przez jakiś czas, do pełnego opanowania sytuacji.
• Jeżeli w ciągu 20 minut od podania preparatów rozkurczających, napad nie mija należy podać drugą dawkę leku. Jeśli i ona nie zadziała, należy wezwać karetkę pogotowia.

 Jak minimalizować ryzyko duszności?

Na funkcjonowanie pacjentów z astmą ma wpływ zarówno leczenie choroby, jak i prowadzony tryb życia. Aby ograniczyć nieprzyjemne napady duszności, w szczególności podczas seksu należy pamiętać o generalnych zasadach: często wietrzyć sypialnię, stosować nawilżacze powietrza (napadom astmy sprzyja suche powietrze), zrezygnować z palenia, także biernego oraz z przebywania w zadymionych pomieszczeniach. Aby cieszyć się udanym życiem erotycznym (niezależnie od astmy) trzeba też dbać o ogólną kondycję organizmu, czyli nie zaniedbywać codziennej umiarkowanej aktywności fizycznej. Bo napady duszności w czasie seksu nie muszą być powodowane astmą, a zwyczajnym brakiem kondycji.