Opakowania kosmetyków to nie tylko „szata”, która przyciąga wzrok i może przełożyć się na sprzedaż. To także źródło podstawowych informacji o produkcie. Opakowanie musi zawierać m.in. wskazówkę o przeznaczeniu kosmetyku, datę jego minimalnej trwałości oraz to, na co świadomi konsumenci coraz częściej zwracają uwagę, czyli listę zastosowanych składników.
Opakowania kosmetyków – o czym nas informują?
Większość informacji i oznaczeń, jakie znajdują się na opakowaniach kremów, szamponów czy cieni do powiek, jest ściśle określona przez prawo. Nie wszystkie komunikaty są kluczowe dla kupującego (np. numer serii), jednak bez ich zamieszczenia produkt nie mógłby być dopuszczony do sprzedaży. Konsumentów na opakowaniach kosmetyków najbardziej interesują kwestie składu, w tym zawartości substancji błędnie uważanych za szkodliwe (parabeny, konserwanty, barwniki, substancje zapachowe), pochodzenia składników (naturalne, ekologiczne, certyfikowane) oraz trwałość produktu. Co warto o poszczególnych oznaczeniach wiedzieć?
>> Gorący kaloryfer to często sucha skóra – jak przynieść jej ulgę?
>> SLS, SLES, SCS – jak działają znane substancje w kosmetykach?
Nazwa kosmetyku
Według obowiązującego prawa umieszczanie nazwy produktu na opakowaniach wcale nie jest konieczne. Jednak ponieważ jest to podstawowa informacja dla konsumenta, który chce wiedzieć, co kupuje, w większości przypadków nie tylko jest podawana, ale też najbardziej wyeksponowana.
Przy nazwie powinna być wskazówka odnośnie sposobu użycia, np. krem pod oczy, odżywka do paznokci, maska do włosów zniszczonych itp. W przypadku bardzo małych opakowań, np. kredek do oczu czy pojedynczych cieni do powiek, przeznaczenie produktu, a niekiedy całą nazwę przedstawia się graficznie (np. ikonka oka, brwi).
Lista INCI
Skład kosmetyku podawany jest według nazw INCI (International Nomenclature of Cosmetic Ingredients), czyli zgodnie z międzynarodowym nazewnictwem składników kosmetycznych. Kolejność składników nie jest przypadkowa – od tych, których jest najwięcej po te, których jest najmniej. Przykładowo pierwszym składnikiem w znakomitej większości produktów pielęgnacyjnych jest woda (Aqua), gdyż wszelkie kremy, sera, balsamy, lotiony i maski w swoim składzie mają jej najwięcej. Zasada ta dotyczy składników występujących w danym produkcie w stężeniu powyżej 1 proc. Te, których jest mniej, mogą być wymienione w dowolnej kolejności, po składnikach w stężeniach większych niż 1 proc.
Na kolejność umieszczania składników na liście INCI warto zwracać uwagę szczególnie wtedy, jeśli wybieramy produkt z powodu konkretnej substancji czynnej (np. witaminy C, witaminy E, retinolu). Jeśli na froncie opakowania producent nie podaje stężenia, warto zerknąć, w którym miejscu na wykazie składników znajduje się dana substancja czynna. Im jest wyżej, tym jest jej więcej. Podobnie osobno wyróżnione są kompozycje zapachowe lub aromatyczne określone jako „Parfum” albo „Aroma”. Komponenty zapachowe często niosą za sobą ryzyko uczuleń i alergii. Dlatego wyróżniono 26 składników kompozycji zapachowych, które u osób szczególnie wrażliwych mogą wywoływać uczulenia. Jeśli znajdują się w danym preparacie, powinny być wymienione na końcu listy INCI.
Barwniki występujące w kosmetykach kolorowych wymieniane są często zbiorczo, a nie konkretnie dla danego koloru szminki czy cienia do powiek. Na opakowaniu znajdujemy wówczas hasło „może zawierać” lub symbol +/-. Zasada ta nie dotyczy barwników do włosów, które muszą być wymienione w kolejności wynikającej z ich stężenia. Jeśli opakowanie kosmetyku jest zbyt małe na zmieszczenie listy INCI, wówczas na opakowaniu pojawia się symbol ręki na książce, co oznacza, że skład jest podany na załączonej ulotce.
Czytaj również: Koenzym Q10 – działanie i przeciwwskazania
Dane producenta
Konsument musi mieć możliwość zidentyfikowania osoby odpowiedzialnej za wypuszczenie danego kosmetyku na rynek. Zwykle jest to firma lub osoba prywatne (np. niszowe kosmetyki ekologiczne). Producent odpowiada za zgodność produktu z przepisami prawa i jego bezpieczeństwo. Producent posiada tzw. dossier, czyli dokumentację dotyczącą kosmetyku (receptura, przeprowadzone badania), które ma obowiązek udostępnić odpowiednim instytucjom nadzoru, czyli np. Inspekcji Sanitarnej.
Sprawdź także: Ceramidy w kosmetyce − jaką pełnią rolę dla skóry i włosów?
Ilość kosmetyku w opakowaniu
Podawana jest w mililitrach (ml) lub gramach (g). To informacja obowiązkowa z wyłączeniem próbek kosmetyków oraz produktów o wadze lub objętości mniejszej niż 5 g/5 ml.
Czytaj więcej: Konserwanty w kosmetykach – parabeny, formaldehyd, konserwanty naturalne
Trwałość produktu
Data minimalnej trwałości to czas, w jakim producent gwarantuje zachowanie bezpieczeństwa, stabilności i deklarowanych właściwości produktu. Oznakowanie jest obowiązkowe dla kosmetyków, których trwałość wynosi mniej niż 30 miesięcy. Jeśli termin ten jest dłuższy, wystarcza symbol otwartego słoiczka PAO (ang. period after opening) wraz z informacją, jak długo można stosować produkt po jego otwarciu.
Data minimalnej trwałości nie jest konieczna w przypadku opakowań jednorazowego użytku, aerozoli oraz produktów, którym nie grozi zmiana ich jakości wraz z upływem czasu.
>> Emolienty – czym są i jak działają?
Testowane na zwierzętach
Obowiązujące prawo całkowicie zabrania testowania kosmetyków na zwierzętach. Dlatego umieszczanie tego znaku na opakowaniach nie jest obecnie konieczne, a wręcz jest mylące, ponieważ sugeruje, że inni producenci takowe testy przeprowadzają. Przy okazji warto wspomnieć, że praktycznie wszystkie stosowane obecnie składniki kosmetyków były w przeszłości testowane na zwierzętach.
Dowiedz się też: Fakty i mity – paraffinum liquidum
