SLS, SLES, SCS – jak działają znane substancje w kosmetykach?

Substancje powierzchniowo czynne występują w składzie prawie każdego kosmetyku myjącego (mydło, płyn do kąpieli, pasta do zębów, szampon). Zadaniem tych składników jest skuteczne usuwanie zanieczyszczeń, zarówno lipofilowych (tłuszczowych), jak i hydrofilowych (wodnych).

Czytaj również: Konserwanty w kosmetykach – balast czy konieczność?

DziałanieSLS, SLES, SCS

Dzięki substancjom czynnym powierzchniowo zanieczyszczenia zostają zemulgowane i są łatwo usuwane z powierzchni skóry oraz włosów. Wytworzona piana umożliwia łatwe rozprowadzenie myjących składników na powierzchni ciała, zębów, włosów.

Substancje pieniące mają wpływ także na warstwę rogową naskórka, co może doprowadzić do jej podrażnienia i przesuszenia. W wyniku mycia ciała lub włosów preparatami zawierającymi w składzie substancje powierzchniowo czynne może dojść do naruszenia płaszcza hydrolipidowego skóry, który stanowi jej naturalną warstwę ochronną. Najczęściej stosowanym i najbardziej znanym składnikiem pieniącym w kosmetykach jest SLS, czyli sodium lauryl sulfate.

>> Koenzym Q10 – działanie i przeciwwskazania

>> Witamina C w kosmetykach – formy witaminy C, sposób działania, wskazania

Uważaj na SLS

SLS jest środkiem powierzchniowo czynnym oraz posiada dobre właściwości pianotwórcze i myjące. SLS, zawarty w kosmetykach, może dawać uczucie wysuszenia, podrażnienia i ściągnięcia skóry. W kontakcie ze śluzówką oka może powodować pieczenie i podrażnienie.

Stopień podrażnienia skóry jest uzależniony od stężenia SLS. Zaleca się. by stężenie sodium lauryl sulfate w kosmetykach, które są używane stale, nie było większe niż 1 proc. Analizując skład kosmetyku, należy pamiętać, że sodium lauryl sulfate może występować pod synonimami, takimi jak:

• Lauryl sulfate sodium salt,
• Lauryl sodium sulfate,
• sodium salt,
• Sodium dodecyl sulfate,
• monododecyl ester.

Sprawdź także: Ceramidy w kosmetyce − jaką pełnią rolę dla skóry i włosów?

Różnice między SLS a SLES

SLES, czyli sodium laureth sulfate, wykazuje mniejsze działanie podrażniające oczy i powierzchnię skóry. W wyniku etoksylowania cząsteczki SLS powstaje SLES. W tym procesie chemicznym może dochodzić do zanieczyszczenia 1,4-dioksyną. Badania potwierdzają, że stężenie owego zanieczyszczenia w produkowanych kosmetykach myjących jest tak niskie, że nie stanowi zagrożenia.

>> Fakty i mity – paraffinum liquidum

>> Retinoidy − zastosowanie w kosmetyce, działanie i możliwe efekty uboczne

SCS to łagodniejsza wersja

W kosmetyce często wykorzystywaną substancją pieniącą jest sodium coco sulfate (SCS). Wykazuje ona łagodniejsze działanie drażniące w porównaniu z SLS. Proces pozyskiwania SCS jest bardzo zbliżony do SLS. SCS otrzymywany jest z całej frakcji olejowej kokosa, a SLS tylko z kwasu laurynowego (wyodrębnionego z frakcji olejowej orzecha kokosowego). Dlatego SCS często jest nazywany „naturalnym SLS-em”.

>> Barwniki w kosmetykach – rodzaje i działanie

>> Retinol działa cuda na skórze, ale trzeba wiedzieć, jak go używać

Jaki kosmetyk wybrać?

Potwierdzono, że związki powierzchniowo czynne, działające najmniej drażniąco na skórę, to:

• decyl glucoside,
• coco glucoside,
• lauryl glucoside,
• disodium cocoyl glutamate.

Producenci do swoich kosmetyków myjących często dodają składniki o działaniu nawilżającym i natłuszczającym skórę, aby zniwelować podrażniające działanie substancji czynnych powierzchniowo.

Analizując składy kosmetyków, warto sięgać po te z najniższymi stężeniami SLS, SLES czy SCS, lub całkowicie pozbawione sztucznych składników. Podczas stosowania środków myjących należy obserwować stan swojej skóry, a w przypadku jej podrażnienia odstawić kosmetyk. Produkty myjące stosowane na ciało czy włosy zawsze powinny być bardzo dokładnie spłukane. Szczególną ostrożność powinny zachować osoby ze skłonnością do alergii i podrażnień oraz z atopowym zapaleniem skóry.