Mięta od pokoleń uchodzi za naturalne remedium na bóle brzucha i niestrawność. I choć korzystny wpływ naparu z liści tego zioła na funkcjonowanie układu pokarmowego nie podlega dyskusji, to repertuar jego zastosowań jest o wiele szerszy.
Mięta to więcej niż zioło na ból brzucha
Największe bogactwo mięty pieprzowej stanowi znajdujący się w liściach (przede wszystkim na ich dolnej stronie) olejek eteryczny. Głównym jego składnikiem jest mentol, który nadaje roślinie charakterystyczny smak i zapach oraz wywołuje specyficzne uczucie chłodu. Ponadto mięta zawiera: garbniki, gorycze, fenolokwasy, karotenoidy, sterole, flawonoidy, witaminę C, prowitaminę A, rutynę i sole mineralne.
>> Niepozorny bratek ma w sobie więcej, niż myślisz
Jak działa mięta?
Lecznicze właściwości liście mięty zawdzięczają przede wszystkim właśnie mentolowi, który:
- pobudza wydzielanie soku żołądkowego i żółci, dzięki czemu ułatwia trawienie oraz przyswajanie pokarmów;
- przywraca właściwą perystaltykę;
- przeciwdziała wzdęciom rozkurczając mięśnie gładkie jelit (także jelita grubego);
- miejscowo znieczula i zmniejsza świąd.
Liście mięty wykazują także działanie:
- moczopędne,
- uspokajające,
- odkażające,
- przeciwzapalne,
- przeciwbólowe,
- niwelujące mdłości,
- napotne.
Zastosowanie mięty – od niestrawności po grzybicę
Napar, a także nalewkę z liści mięty zaleca się pić w przypadku dolegliwości ze strony układu pokarmowego, takich jak: niestrawność, bóle brzucha, kolka jelitowa, a także choroby lokomocyjnej i bólów menstruacyjnych. Wskazany jest on również w infekcjach górnych dróg oddechowych. Kompresy nasączone naparem z liści mięty działają pomocniczo w leczeniu zapaleń stawów, reumatyzmu, nerwobóli.
| Przepis na napar z mięty: Łyżeczkę suszonych liści zalej 1 szklanką wrzątku. Pozostaw pod przykryciem na 10 minut, a następnie odcedź. Pij po ½ − 1 szklance przed posiłkami w dolegliwościach żołądkowych, także jako środek orzeźwiający i uspokajający. Napar przyrządzony w taki sam sposób możesz użyć także do płukania gardła i jamy ustnej. |
|---|
Okłady i obmywanie skóry pomaga przy podrażnieniu, oparzeniach, obrzękach, owrzodzeniach i grzybicy (zwłaszcza stóp). Miętowe inhalacje są wskazane w przypadku kataru (nie należy ich jednak stosować zbyt długo, bo mogą podrażnić śluzówkę), a płukanki w stanach zapalnych jamy ustnej oraz gardła. W lecznictwie stosuje się też olejek miętowy (uzyskiwany przez destylację z parą wodną ziela mięty) oraz mentol (otrzymywany z olejku miętowego przez jego wymrożenie). Taki olejek np. wcierany w skronie łagodzi bóle głowy oraz pomaga się odprężyć.
| Czy wiesz, że..? Nazwa ziela pochodzi z greki, a nawiązuje do imienia nimfy Menthe (także: Mente, Minto, Minta, Minte) – kochanki Hadesa, zamienionej w roślinę przez jego zazdrosną żonę, Persefonę. W starożytnym Rzymie mięta symbolizowała boginię rozumu Mente i polecana była jako środek pobudzający myślenie. W średniowieczu oraz renesansie miętę stosowano m.in. przy: bólach głowy, wymiotach, mdłościach, ropniach i ukąszeniach. |
|---|
