Rumianek należy do najstarszych roślin wykorzystywanych w ziołolecznictwie. To panaceum na wiele dolegliwości, np. takich jak alergia, problemy z trawieniem, stres oraz wszelkie zapalenia. Jak można stosować to zioło?
Rumianek – poznaj cenne właściwości drobnych kwiatków
Rumianek pospolity jest często spotykany w naszym kraju – pojawia się na łąkach, ugorach, wśród łanów zbóż, przy drogach, na obrzeżach lasów lub ogrodach.
>> Skrzyp polny – właściwości i zastosowanie ziołowego mocarza
Rumianek można pomylić
Znakiem rozpoznawczym rumianku są kwiaty, które pojawiają się od maja do października. One także stanowią cenny surowiec zielarski. Podczas zbierania ich trzeba jednak pamiętać, że w naturze, a nawet na plantacjach, można spotkać wiele roślin wyglądem przypominających rumianek, ale pozbawianych leczniczych właściwości (mowa tu np. o rumianie polnym czy marunie bezwonnej).
By nie doszło do pomyłki, należy przyjrzeć się koszyczkom, które powinny być puste w środku, a roztarte przyjemnie pachnieć (u żadnego innego gatunku te dwie cechy nie występuję jednocześnie).
Skarbiec cennych substancji
Pod względem różnorodności substancji czynnych kwiaty rumianku nie mają sobie równych. Znajdujący się w nich olejek zawiera wiele związków o specyficznym działaniu leczniczym. Należy do nich m.in. antyalergiczny chamazulen, a także bisabolol, który rozkurcza mięśnie gładkie jelit, ma właściwości przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Stany zapalne hamuje także spiroeter.
W koszyczkach rumianku znajdują się również: flawonoidy, pochodne kumaryny, cholina (korzystnie wpływa m.in. na rozwój i funkcjonowanie układu nerwowego, a także pracę wątroby), śluzy, witamina C oraz sole mineralne.
Rumianek dobry dla dzieci i dorosłych
Dzięki wymienionym aktywnym biologicznie składnikom kwiaty rumianku mają właściwości:
- przeciwzapalne,
- przeciwalergiczne,
- bakteriobójcze,
- moczo- i żółciopędne,
- uspokajające,
- przeciwbólowe.
Łagodne działanie rumianku powoduje, że można go z powodzeniem stosować u małych dzieci, nawet niemowląt i noworodków. Napar z koszyczków rumianku sprawdza się np., gdy maluch ma kolkę, ząbkuje, jest niespokojny lub trudno mu zasnąć.
Napar z rumianku – kiedy go stosować?
Z suszonych kwiatostanów rumianku przyrządza się napar lub nalewkę do użytku wewnętrznego. Przetwory te są wskazane m.in. w przypadku:
- dolegliwości żołądkowo-jelitowych takich jak wzdęcia lub skurcze (zwłaszcza o podłożu nerwowym);
- zaburzeń trawienia;
- schorzeń wątroby, woreczka żółciowego i nerek;
- braku apetytu;
- bolesnego miesiączkowania;
- stanów napięcia i stresu;
- bezsenności.
Napar z koszyczków rumianku może nie tylko popijać. Stosuje się go także zewnętrznie w różnej postaci i w różnych przypadłościach. Należą do nich:
- płukanie w stanach zapalnych błon śluzowych jamy ustnej i gardła;
- przemywanie oczu w przypadku zmęczenia, podrażnienia oraz zapalenia spojówek;
- okłady i przemywanie skóry przy podrażnieniach, powierzchownych oparzeniach (np. słonecznych) oraz ranach, niewielkich czyrakach;
- płukanie w zapaleniach skóry i błon śluzowych odbytu, narządów płciowych, dróg rodnych;
- kąpiele wskazane w celu wygładzania skóry i poprawy nastroju;
- inhalacje przy katarze.
Przepis na napar i okłady z rumianku: Dużą łyżkę koszyczków rumianku zalej 1 szklanką wrzątku i pozostaw pod przykryciem na 10 minut. Przecedź. Do okładów, zamiast naparu, możesz użyć suszonych kwiatów rumianku rozparzonych wrzątkiem, a następnie owiniętych w płótno lub gazę. |
|---|
Rumianek także w kosmetyce
Dobroczynne działanie kwiatów rumianku docenił też przemysł kosmetyczny, który czerpie z niego na potęgę. Olejek rumiankowy wykorzystuje się do produkcji: kremów, balsamów, mydeł, płynów do kąpieli (szczególnie tych przeznaczonych dla dzieci i osób o wrażliwej skórze), maseczek, szamponów i odżywek do włosów (zwłaszcza blond, ponieważ przywraca im naturalną jasną barwę, oraz przetłuszczających się), a także past do zębów.
