Leczenie neuropatii cukrzycowej – znaczenie witaminy B1 (tiaminy)

Benfotiamina to rozpuszczalna w tłuszczach forma tiaminy, czyli witaminy B1. Preparaty z benfotiaminą są rekomendowane osobom chorującym na cukrzycę w celu ochrony przede wszystkim przed neuropatią cukrzycową. Neuropatia to uszkodzenie nerwów obwodowych, które jest przyczyną uciążliwych dolegliwości bólowych i które może prowadzić do rozwoju kolejnego powikłania – zespołu stopy cukrzycowej neuropatycznej. Aby zrozumieć, na czym polega ochronne działanie benfotiaminy, trzeba przypomnieć sobie, jak powstają powikłania cukrzycowe.

Czytaj więcej: Rodzaje neuropatii i ich objawy

Nadmiar glukozy – trucizna dla naczyń krwionośnych

Cukrzyca to choroba naczyń krwionośnych. Choć rzadko w ten sposób o niej mówimy, to przecież wszystkie powikłania cukrzycy wynikają z uszkodzeń małych i dużych naczyń krwionośnych, a samo obniżanie glikemii ma na celu właśnie zminimalizowanie ryzyka  neuropatii, nefropatii, retinopatii, zawału i udaru. Wysoki poziom cukru we krwi przyspiesza proces powstawania tzw. krańcowych produktów przemiany materii. Te z kolei wywołują stres oksydacyjny i stany zapalne w naczyniach krwionośnych, które z czasem prowadzą do ich destrukcji. Stres oksydacyjny działa oczywiście także u ludzi zdrowych i jest odpowiedzialny za proces starzenia się organizmów. U diabetyków, z powodu hiperglikemii to starzenie się organizmu przebiega znacznie szybciej. Dlatego nawet u pacjentów niezaawansowanych wiekiem dochodzi do bardzo dużych nieprawidłowości w oczach, nerkach czy naczyniach krwionośnych.

Czytaj więcej: Hiperglikemia - synonim cukrzycy

Jak benfotiamina zwalcza glikację?

Witamina B1 pełni w organizmie szereg funkcji, z których najważniejsza to utrzymywanie prawidłowego stanu komórek nerwowych. Okazało się jednak, że benfotiamina ma także zdolność przeciwdziałania niekorzystnym procesom glikacji. Odpowiednio wysoki poziom  witaminy B1 w organizmie diabetyka ogranicza proces powstawania krańcowych produktów glikacji białek (do poziomu występującego u ludzi zdrowych), czyli hamuje niszczenie naczyń przez nadmiar glukozy. Dzięki benfotiaminie, komórki czasowo narażone na hiperglikemię są bardziej wytrzymałe, zwiększa się ich przeżywalność i zdolność do regeneracji.

Badania pokazują, że przyjmowanie benfotiaminy nie tylko może wspomóc walkę z powikłaniami cukrzycy, ale też jest skuteczne w łagodzeniu skutków powikłań już występujących, ponieważ zmniejsza ból neuropatyczny, zwiększa czucie wibracji oraz przyspiesza proces gojenia się ran przewlekłych.

Zgodnie z zaleceniami PTD, leczenie przyczynowe neuropatii cukrzycowej polega na:

• wyrównaniu metabolicznym cukrzycy, unikaniu hipoglikemii oraz dużych dobowych wahań glikemii
• kontroli ciśnienia tętniczego i gospodarki lipidowej
• zaprzestaniu palenia tytoniu i picia alkoholu
• farmakoterapii: kwas alfa-liponowy, benfotiamina, inhibitory ACE

U diabetyków często dochodzi do niedoborów witamin z grupy B, np. z powodu przewlekłego przyjmowania metforminy. To dodatkowy czynnik (po hiperglikemiach), który sprzyja rozwojowi neuropatii. Dlatego PTD w ramach terapii rekomenduje przyjmowanie benfotiaminy, czyli formy witaminy B1, która najskuteczniej uzupełnia jej niedobory, w celu utrzymywania stanu nerwów w jak najlepszej kondycji.

Dieta bogata w tiaminę

Źródłem witaminy B1 w codziennej diecie są przede wszystkim:

• mięso (przede wszystkim wieprzowina, w mniejszym stopniu wołowina i drób)
• produkty zbożowe (kasza manna, zarodki pszenne, nasiona słonecznika, pieczywo pełnoziarniste, musli)
• warzywa (kalafior, por, kapusta, awokadu, brukselka)
• owoce (mandarynka, śliwka, banan, owoce suszone)