Grzybica głowy atakuje najczęściej dzieci

Grzyby chorobotwórcze wybierają na miejsce ataku owłosioną skórę głowy stosunkowo rzadko, ale w przypadku dzieci, które nie weszły jeszcze w okres dojrzewania, jak najbardziej należy brać taką ewentualność pod uwagę. Decyduj o tym wilgotność oraz specyficzny skład lipidów powierzchniowych.

>> Grzybica – skąd się bierze i co jej sprzyja

Grzybica głowy – zarazimy się od zwierząt lub innych dzieci

Jeśli zauważysz, że skóra na głowie twojej pociechy miejscami się łuszczy, a włosy sprawiają wrażenie przystrzyżonych, to powinieneś niezwłocznie zgłosić się dermatologa. Sugeruje to bowiem zakażenie dermatofitami. Mogą to być dermatofity antropofilne, czyli przenoszone z człowieka na człowieka, lub zoofilne – przenoszone ze zwierząt na człowieka, przy czym, jeśli źródłem zakażenia jest kot lub pies, to choroba ma ostrzejszy przebieg (z odczynem zapalnym).

Grzybica głowy − odmiany i symptomy

W zależności od rodzaju oraz gatunku dermatofitów, które wywołują zakażenie, wyróżnia się trzy zasadnicze rodzaje grzybicy owłosionej skóry głowy:

• drobnozarodnikowa − dla niej typowe są delikatnie łuszczące się ogniska, w obrębie których włosy są ułamane na równej wysokości (kilka mm nad powierzchnią skóry); ta postać zakażenia nie powoduje trwałego wyłysienia i w okresie dojrzewania może samoistnie ustąpić;
• strzygąca – cechuje się licznymi ogniskami silnego łuszczenia z włosami ułamanymi na różnej wysokości (włosy sprawiają wrażenie nierówno przystrzyżonych, stąd nazwa); również w tej odmianie włosy odrastają i może dojść do samowyleczenia w okresie pokwitania;
• woszczynowa (obecnie występującą sporadycznie) – charakterystyczną jej cechą jest obecność tarczek woszczynowych o średnicy od kilku mm do 1−2 cm i ziemistym zapachu (przypominającym mysią norę); w efekcie trwałego ucisku tarczek na skórę dochodzi do jej bliznowacenia i trwałego wyłysienia; zakażenie nie mija w okresie dojrzewania.

Ostra postać zakażenia

W przypadkach grzybicy owłosionej skóry głowy wywołanej przez grzyby odzwierzęce (najczęściej strzygące oraz drobnozarodnikowe) obserwuje się:

• ropiejące bolesne guzy u ujścia mieszków włosowych,
• powiększenie okolicznych węzłów chłonnych (szyjnych, karkowych),
• czasową utratę włosów (blizny i trwałe wyłysienie zdarza się sporadycznie).

Zakażenia tego typu także dotyczą głównie dzieci do okresu dorastania (potem mogą ustąpić), ale występują również u dorosłych, przy czym w przypadku mężczyzn zmiany mogą się pojawić na brodzie, nad górną wargą lub w innym owłosionym miejscu.

Grzybica głowy − leczenie

Zasadniczą rolę w terapii grzybicy owłosionej skóry głowy odgrywa leczenie ogólne (trwające zwykle 4 do 6 tygodni). Miejscowe preparaty przeciwgrzybicze zazwyczaj pełnią rolę pomocniczą, ponieważ, choć trudno nałożyć je na całą skórę i nie są w stanie zniszczyć zarodników grzybów znajdujących się we wnętrzu włosów, to jednak zmniejszają liczbę patogenów, które mogą stać się źródłem zakażenia dla innych. W przypadku tak umiejscowionych zakażeń grzybiczych zaleca się także jak najczęstsze obcinanie włosów oraz wymianę lub przynajmniej dezynfekcję grzebieni i szczotek.

>> Leki na grzybicę - bez recepty, na receptę