Grzybica skóry gładkiej – jak można się nią zarazić?

Grzybica skóry gładkiej może dotyczyć każdej okolicy ciała (z wyłączeniem stóp, rąk oraz pachwin), ale najczęściej umiejscawia się na skórze: twarzy, szyi, dekoltu, tułowia i kończyn. Zaraża się nią przez kontakt z chorym człowiekiem lub zwierzęciem.

Do zakażenia grzybicą skóry gładkiej może dojść między innymi podczas:

• przymierzania butów w sklepie,
• noszenia niewygodnego obuwia,
• noszenia pożyczonego obuwia, np. łyżek, rolek, butów narciarskich,
• korzystania z usług kosmetyczek, fryzjerów,
• korzystania ze wspólnych ręczników,
• głaskania bezdomnych zwierząt.

Warto podkreślić, że do grupy ryzyka zachorowania na grzybicę zalicza się osoby:

• chorujące na nowotwory,
• przewlekle przyjmujący kortykosteroidy, antybiotyki, leki immunosupresyjne,
• chorujący na przewlekłe choroby metaboliczne, np. cukrzycę, niedoczynność tarczycy.

Zobacz także: Grzybica pochwy – częsta dolegliwość, która lubi wracać

Grzybica skóry gładkiej − charakterystyczne objawy

Dla grzybicy skóry gładkiej typowe są:

• okrągłe lub owalne czerwone, łuszczące się plamy, występujące pojedynczo lub w skupiskach, wyraźnie odgraniczone od zdrowej skóry;
• nasilone zmiany (większe zaczerwienienia i łuszczenie, grudki, pęcherzyki, krostki) na obwodzie wykwitu, gdzie grzyb jest najbardziej aktywny (w części środkowej zmiany maję tendencję do ustępowania);
• swędzenie o różnym stopniu intensywności.

Choroba ma zwykle ostry przebieg, a nasilony stan zapalny (np. występujący nie na obwodzie, a na całej powierzchni zmian) wskazuje, że wywołały ją grzyby pochodzenia zwierzęcego.

Grzybica skóry gładkiej – rozpoznanie

Chociaż objawy są charakterystyczne dla grzybicy skóry gładkiej, należy udać się do lekarza w celu potwierdzenia diagnozy. Rozpoznanie odbywa się na podstawie oceny zmian skórnych oraz wywiadu lekarskiego.

Podstawą diagnozy często jest dodatni wynik badania mykologicznego. Polega ono na pobraniu wymazów lub zeskrobin, które następnie ogląda się pod mikroskopem oraz hoduje na specjalnych podłożach. Wzrost grzyba chorobotwórczego można obserwować po ok. 2-3 tygodni. Jeśli nic nie zostanie wyhodowane, trzeba szukać innych przyczyn zmian skórnych.

Przewlekła postać zakażenia

Grzybica skóry gładkiej może mieć postać przewlekłą. Ta jej szczególna odmiana występuje przede wszystkim u kobiet w okresie menopauzy, a predysponują do niej:

• zaburzenia hormonalne,
• zaburzenia odporności,
• upośledzenie krążenia obwodowego (np. żylaki).

Sygnałem przewlekłej grzybicy skóry gładkiej są brunatne i brunatno-sine rozległe plamy bez wyraźnej granicy, których powierzchnia otrębiasto się łuszczy (proces ten jest zwykle nasilony na obwodzie). Te zmiany najczęściej występują na kończynach dolnych i pośladkach. Nierozpoznanej, niekiedy przez lata, przewlekłej grzybicy skóry gładkiej może  towarzyszyć grzybica stóp i/lub paznokci.

Grzybica skóry gładkiej − leczenie

Przewlekła grzybica skóry gładkiej wymaga terapii ogólnoustrojowej, która trwa od czterech do sześciu tygodni. Standardową postać choroby zazwyczaj udaje się wyleczyć miejscowymi preparatami przeciwgrzybiczymi.

Grzybica skóry gładkiej – czy można jej zapobiec?

Grzybica skóry gładkiej jest chorobą, przed którą można się ustrzec. Wystarczy przestrzegać podstawowych, choć ważnych zasad:

• Zawsze używaj własnego ręcznika i własnych akcesoriów higienicznych.
• Nigdy nie chodź boso na basenach, saunach, łaźniach.
• Unikaj wypożyczania obuwia, np. butów narciarskich, rolek, łyżew.
• Przyjmuj probiotyki w przypadku długotrwałej kuracji antybiotykami.
• Dokładnie myj stopy, fałdy skórne i pamiętaj o precyzyjnym osuszaniu skóry w tych okolicach.
• Noś bieliznę i ubrania wykonane z naturalnych materiałów.

Pamiętaj, że grzyby chorobotwórcze rozwijają się w środowisku wilgotnym i ciepłym. Staraj się unikać takich warunków, dzięki czemu grzybica skóry gładkiej nie zaatakuje Cię.

>> Leczenie grzybicy pochwy