Miażdżyca tętnic kończyn dolnych − jak leczyć, by uniknąć powikłań

Miażdżycę najczęściej powoduje takie schorzenia, jak zawał serca lub udar mózgu, ale rozwija się również w tętnicach kończyn dolnych. Powoduje stopniowe zwężenie tętnicy, co ogranicza dopływ krwi do mięśni i tkanek kończyn dolnych. Skutkiem tego jest niedokrwienie, a nawet martwica kończyny. W rozpoznaniu miażdżycy tętnic kończyn dolnych stosuje się diagnostykę obrazową oraz badania biochemiczne krwi.

Diagnostyka miażdżycy kończyn dolnych

Badania biochemiczne nie pozwalają na rozpoznanie miażdżycy tętnic kończyn dolnych, ale dzięki ich wykonaniu można ocenić ryzyko wystąpienia powikłań oraz włączyć odpowiednie leczenie, np. statynami. Badania, które dobrze jest wykonać w tym przypadku, to:

• morfologia krwi,
• stężenie cholesterolu oraz jego frakcji,
• stężenie kreatyniny,
• stężenie mocznika,CRP.

Badania z zakresu diagnostyki obrazowej pozwalają wykryć miażdżycę kończyn dolnych. Należą do nich:

1.     Badanie ultrasonograficzne z oceną dopplerowską przepływów krwi w tętnicach kończyn dolnych −pozwala określić stan tętnic, miejsce zwężenia miażdżycowego lub niedrożności tętnicy, jest badaniem nieinwazyjnym i powszechnie dostępnym.

2.     Tomografia komputerowa tętnic − pozwala na zobrazowanie zwężeń, niedrożności oraz zaplanować ewentualne leczenie zabiegowe. Wykonanie tego badania polega na podaniu środka kontrastowego oraz narażeniu na promieniowanie rentgenowskie.

3.     Rezonans magnetyczny tętnic − ma podobne właściwości obrazowania jak tomografia, wymaga podania środka kontrastowego, ale innego niż w przypadku tomografii. Badanie rezonansu nie jest wskazane pacjentom z klaustrofobią oraz posiadającym implantowane urządzenia, np. stymulator serca, kardiowerter-defibrylator, stymulator rdzenia kręgowego, implanty uszne lub stawowe.

Leczenie miażdżycy tętnic kończyn dolnych

By pomóc w leczeniu miażdżycy, zawsze warto zmienić styl życia. Zaleca się rzucenie palenia tytoniu, kontrolowanie nadciśnienia tętniczego, trening marszowy oraz dietę. Niestety, z reguły to nie wystarcza i trzeba wprowadzić leczenie:

• farmakologiczne − główną rolę odgrywają leki przeciwpłytkowe, np. kwas acetylosalicylowy, klopidogrel, leki zmniejszające stężenie cholesterolu we krwi, ale również działające przeciwzapalnie i przeciwmiażdżycowo, tj. statyny oraz leki wpływające na ukrwienie kończyny, np. cylostazol, pentoksyfilina;
• zabiegowe − angioplastyka balonowa, implantacja stentów;
• chirurgiczne – polega na udrożnieniu tętnicy za pomocą usunięcia blaszek miażdżycowych albo  wszczepieniu pomostów naczyniowych tzw. by-passów z własnych żył pacjenta bądź materiałów sztucznych;
• polegające na zniszczeniu określonych partii układu nerwowego, co skutkuje poprawą ukrwienia kończyny dolnej. Te określone struktury układu nerwowego wycina się chirurgicznie lub stosuje się tzw. neurolizę pod kontrolą radiologiczną.

Powikłania miażdżycy kończyn dolnych

Nieleczona miażdżyca tętnic kończyn dolnych może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak przewlekłe niedokrwienie kończyny, ostre niedokrwienie kończyny, a nawet jej martwica z koniecznością amputacji.