Stan przedcukrzycowy diagnozowany jest, gdy występuje nieprawidłowy poziom cukru we krwi na czczo. To jeden z etapów przebiegu cukrzycy typu 2. – pomiędzy normoglikemią a rozwojem pełnej postaci choroby. Okazuje się, że stan przedcukrzycowy wiąże się z większym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych.
Stan przedcukrzycowy ma związek ze wzrostem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych
Choroby sercowo-naczyniowe są poważnym problemem pacjentów leczących się na cukrzycę i pojawiają się u ponad 60 proc. diabetyków, generując wysokie koszty leczenia. Według najnowszych doniesień, już sama obecność stanu przedcukrzycowego powoduje wzrost ryzyka chorób układu krążenia.
Czytaj więcej: Co to jest stan przedcukrzycowy?
Stan przedcukrzycowy – różne definicje
Obecnie istnieje co najmniej kilka różnych definicji stanu przedcukrzycowego, rekomendowanych zarówno przez organizacje krajowe, jak i międzynarodowe.
Amerykańskie Towarzystwo Diabetologiczne (ADA, ang. The American Diabetes Association) ustaliło wytyczne, które definiują stan przedcukrzycowy jako nieprawidłową glikemię na czczo na poziomie 100–125 mg/dL. Jest to rekomendacja funkcjonująca wyłącznie w Stanach Zjednoczonych i nie znajduje odzwierciedlenia w normach prezentowanych w innych krajach.
Z kolei kryteria narzucone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO, ang. World Health Organization) uznają jako stan przedcukrzycowy: glikemię na czczo od 110 do 125 mg/dL; upośledzoną tolerancją glukozy (IGT, ang. impaired glucose tolerance) na poziomie 140-199 mg/dL; poziom hemoglobiny glikowanej (HbA1c) wynoszący 5,7–6,4 proc.
Poziom hemoglobiny glikowanej przyjmuje inną wartość według definicji Narodowego Instytutu Zdrowia w Wielkiej Brytanii (NICE, ang. National Institute for Health and Clinical Care Excellence) – wynosi 6–6.4 proc.
Czytaj także: Hemoglobina glikowana – bo 1% ma znaczenie
Ryzyko chorób u pacjentów ze stanem przedcukrzycowym
Aby sprawdzić, jaki jest poziom ryzyka chorób sercowo-naczyniowych w zależności od wybranej definicji stanu przedcukrzycowego, przeanalizowano 53 prospektywnych badań obejmujących łącznie ponad 1,6 milionów pacjentów.
Ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, biorąc pod uwagę wartość glikemii na czczo, wynosiło 13 proc. według definicji ADA, 26 proc. – według WHO oraz 30 proc. – zgodnie z normami NICE. W przypadku choroby wieńcowej średnie ryzyko wynosiło odpowiednio: 10 proc., 18 proc., 20 proc. Natomiast nie znaleziono związku pomiędzy stanem przedcukrzycowym a wzrostem ryzyka wystąpienia udaru.
Wyniki potwierdzają zatem, że stan przedcukrzycowy wiąże się ze zwiększonym ryzykiem chorób krążenia. Dodatkowo wiadomo, że ryzyko to rośnie u pacjentów z poziomem glukozy na czczo <100mg/dL, a także wartością HbA1c poniżej 5,7 proc., dlatego tak ważne jest, aby w ostatecznej definicji uwzględnić również normy dla hemoglobiny glikowanej.
Warto wiedzieć:
Dieta, walka z otyłością, styl życia – ryzyko chorób można zmniejszyć!
Badane potwierdza, że stan przedcukrzycowy wiąże się ze zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych. Pacjenci, u których został rozpoznany stan przedcukrzycowy, mogą obniżyć ryzyko powikłań poprzez zmianę stylu życia, wprowadzenie zmian w diecie oraz redukcję masy ciała (jeśli występuje u nich nadwaga lub otyłość). Warto pamiętać, że wiele leków przepisywanych cukrzykom, między innymi: metformina, akarboza, może być pomocnych w terapii stanu przedcukrzycowego.
Istnienie różnych definicji stanu przedcukrzycowego wprowadza zamieszanie podczas podejmowania decyzji dotyczących wdrożenia leczenia. Naukowcy podkreślają, że istnieje potrzeba współpracy organizacji międzynarodowych w celu ustalenia wspólnego zdania w kwestii identyfikacji stanu przedcukrzycowego w praktyce klinicznej. Ustalenie jednoznacznej definicji będzie pomocne w opracowaniu modelu ryzyka i może obniżyć ryzyko chorób krążenia.
