Pompa insulinowa to urządzenie służące do podawania insuliny, które znacznie lepiej niż peny (wstrzykiwacze) naśladuje pracę zdrowej trzustki. Wbrew stereotypowym wyobrażeniom pompa nie zwalnia diabetyka z jego obowiązków wynikających z cukrzycy. Jednak wielu pacjentom znacznie ułatwia funkcjonowanie z tą chorobą.
Co to jest pompa insulinowa?

Insulina jest hormonem, który w terapii cukrzycy typu 1. musi być podawany w formie zastrzyków w tkankę podskórną. Można to robić na dwa sposoby – za pomocą wstrzykiwaczy (penów) oraz właśnie przy użyciu pompy insulinowej. Ten drugi sposób określany jest jako ciągły podskórny wlew insuliny i jest coraz częściej wykorzystywaną alternatywą wobec podawania insuliny w zastrzykach kilka razy na dobę.
Z czego składa się pompa insulinowa?
Główne składowe pompy insulinowej to:
- pojemnik na insulinę,
- silnik elektryczny zasilany baterią (do wymiany raz na kilka tygodni), który pozwala na pompowanie (tłoczenie) insuliny
- oraz mikroprocesor, który pozwala zaprogramować pompę zgodnie z indywidualnym zapotrzebowaniem pacjenta.
Pompa „komunikuje się” z użytkownikiem za pomocą komunikatów na wyświetlaczu oraz sygnałów dźwiękowych. Na wyświetlaczu urządzenia mamy dostęp do takich informacji, jak np.: kiedy był podany ostatni bolus prosty, jaki jest przepływ bazowy w danym czasie, czy w danej chwili są zaprogramowane jakieś funkcje dodatkowe, np. czasowa zmiana bazy lub bolus przedłużony (wielofalowy). Komunikaty dźwiękowe bądź wibracje uruchamiają się w momencie np. zatkania pompy, kończącej się żywotności baterii, kończących się zapasów insuliny czy na zakończenie podawania bolusa.
Czytaj także: Sposoby podawania insuliny
Zestaw infuzyjny do pompy insulinowej
Oprócz samego urządzenia konieczny jest także tzw. zestaw infuzyjny, który „łączy” urządzenie z pacjentem. Zestaw infuzyjny to inaczej dren, czyli wężyk z elastycznego tworzywa, przez który płynie insulina aż do kaniuli, czyli igły stalowej lub z miękkiego tworzywa umieszczonej na stałe w tkance podskórnej diabetyka. Kaniulę, nazywaną najczęściej wkłuciem, należy wymieniać co 3 dni. Wkłucia można zakładać w tkankę podskórną na brzuchu, pośladkach, ramionach i udach – generalnie w tych samych miejscach, gdzie wykonujemy iniekcje penem.
Jak nosić pompę wygodnie?
Każdy użytkownik pompy insulinowej musi znaleźć swój sposób na wygodne noszenie urządzenia. W przypadku małych dzieci sprawdzają się np. specjalne szelki pozwalające nosić pompę na plecach albo saszetki (pomponierki), które na pasku umieszcza się w okolicach talii. Pompę można nosić doczepioną do paska spodni na specjalnym uchwycie, w kieszeni, przy biustonoszu czy na udzie, gdzie trzeba ją przymocować za pomocą specjalnej taśmy. Kupując pompę, dostajemy w zestawie kilka rodzajów zaczepów do niej, które ułatwiają jej noszenie w różnych sytuacjach i przy różnego rodzaju ubraniach. Niektóre modele pomp są wyposażone w pilota, który pozwala zaprogramować podawanie insuliny bez wyjmowania pompy. Jest to bardzo wygodne szczególnie wówczas, gdy pompę nosimy w miejscu trudnodostępnym, np. przy biustonoszu, czy np. zimą, kiedy nie chcemy wyjmować jej spod wielu warstw ubrań.
Pompa insulinowa – mniej zastrzyków, więcej możliwości
Pompa pozwala na wygodne i precyzyjne dawkowanie insuliny. Dzięki terapii pompą znacznie ograniczamy liczbę zastrzyków, co ma bardzo duże znaczenie szczególnie dla najmłodszych pacjentów. Pompa insulinowa – jako urządzenie znacznie bardziej zaawansowane technologicznie niż wstrzykiwacze – daje też pacjentom szereg nowych możliwości dawkowania insuliny i ułatwia osiągnięcie prawidłowych glikemii.






