U pacjentów z neuropatią autonomiczną częściej występują powikłania sercowo-naczyniowe. Ryzyko powikłań minimalizuje regularna kontroli glikemii – donoszą naukowcy.
Autonomiczna neuropatia cukrzycowa zwiększa ryzyko chorób układu krążenia
Neuropatie autonomicznego układu nerwowego (ang. CAN – cardiovascular autonomic neuropathy) są częstym powikłaniem wieloletniego zmagania się z cukrzycą. Głównym czynnikiem wpływającym na uszkodzenie układu nerwowego jest utrzymująca się hiperglikemia, powodująca zmniejszenie przepływu krwi przez naczynia krwionośne związane z układem nerwowym. Ponadto hiperglikemia indukuje stres oksydacyjny, zwiększając syntezę wolnych rodników i uszkadzając śródbłonek naczyniowy.
Neuropatia często rozwija się jednocześnie z nefropatią cukrzycową, ale może również manifestować się w postaci objawów klinicznych w innych narządach. Według najnowszych badań neuropatia jest związana z powikłaniami sercowo-naczyniowymi u pacjentów z cukrzycą typu 1.
Czytaj także: Leczenie neuropatii - w poszukiwaniu skutecznej terapii
Potwierdzono długoterminowe konsekwencje neuropatii układu sercowo-naczyniowego
1251 uczestników badań DCCT (ang. Diabetes Control and Complication Trial) wzięło udział w badaniu follow-up EDIC (ang. Epidemiology of Diabetes Interventions and Complications). Po opracowaniu wyników zauważono, że pacjenci, u których zdiagnozowano CAN, po zakończeniu badania DCCT, w ciągu następnych 18–19 lat, 3 razy częściej doświadczali powikłań sercowo-naczyniowych.
Zauważono również, że regularna kontroli glikemii umożliwiała zmniejszenie ryzyka chorób serca.
Diagnozowanie CAN we wczesnym stadium jest utrudnione ze względu na bezobjawowe początki. W praktyce klinicznej można jedynie motywować pacjentów do kontroli glikemii oraz utrzymywania zdrowego trybu życia.
Obecność powikłań sercowo-naczyniowych w DCCT zwiększała ryzyko ich ponownego wystąpienia w EDIC
Unerwienie autonomiczne jest podstawowym mechanizmem kontrolującym szybkość i wydajność pracy serca oraz układu krążenia. W wyniku utrzymującej się przewlekłej hiperglikemii dochodzi do uszkodzenia układu nerwowego, co w konsekwencji prowadzi do przebudowy mięśnia sercowego i jego dysfunkcji.
Analiza obejmowała 94 proc. osób biorących udział w badaniu DCCT, którym zrobiono testy sprawdzające odruchy autonomiczne układu krążenia. W porównaniu z DCCT występowanie autonomicznych neuropatii wzrosło o 22 proc. w badaniu EDIC. Łącznie zostało odnotowanych 165 zdarzeń sercowo- naczyniowych po zakończeniu DCCT.
Zaburzenia sercowo-naczyniowe podczas badania EDIC miały miejsce znacznie częściej u pacjentów, którzy przechodzili podobne problemy podczas badania DCCT. Większość z nich kończyła się zawałem serca i uratowaniem pacjenta w wyniku rewaskularyzacji naczynia krwionośnego, a ich częstotliwość występowania była o 7 proc. większa u pacjentów, którzy doświadczyli podobnych działań niepożądanych w badaniu DCCT.
Czytaj także: Brak witaminy B12 a neuropatia
Kontrola glikemii niezbędna do uniknięcia powikłań sercowo-naczyniowych
Wniosek z badania? Kontrola poziomu glukozy we krwi jest bardzo ważnym czynnikiem, który determinuje ryzyko wystąpienia wszystkich powikłań cukrzycowych. Odkryto również, że to właśnie kontrola glikemii stanowi jeden z najważniejszych czynników wpływających na wystąpienie chorób układu krążenia. Lekarze powinni być tego świadomi i zachować szczególną ostrożność podczas wizyt pacjentów, którzy od wielu lat mają cukrzycę typu 1.
Gdy pacjenci w niewłaściwy sposób kontrolują poziom cukru we krwi, są bardziej narażeni na rozwój neuropatii cukrzycowych, które są mogą skutkować groźnymi powikłaniami cukrzycy.
Czytaj więcej: Samokontrola w cukrzycy
