Insulina wpływa zarówno na gospodarkę węglowodanową, jak i białkowo-tłuszczową. Pojawienie się insuliny we krwi prowadzi do przewagi procesów syntezy oraz budowy tkanek, czyli grupy reakcji chemicznych nazywanych anabolizmem.
Insulina a uprawianie sportu
Insulina a trening
Ćwiczenia fizyczne prowadzą do zmniejszenia poziomu insuliny we krwi – z wyjątkiem sesji treningowych o małej intensywności, takich jak spacer czy powolna jazda na rowerze. Regularne, trwające kilka tygodni treningi – nawet te średnio intensywne, powodują wzrost wrażliwości tkanek na insulinę.
Oznacza to, że po regularnych treningach organizm potrzebuje znacznie mniej insuliny w ciągu całego dnia, aby utrzymać prawidłowe stężenie glukozy we krwi i przetransportować glukozę do właściwych tkanek.
Dlatego właśnie regularny, umiarkowany wysiłek fizyczny zalecany jest osobom cierpiącym na cukrzycę – szczególnie cukrzycę typu 2., kiedy to organizm wytwarza insulinę w zbyt małej ilości. Oprócz zwiększenia insulinowrażliwości za uprawianiem sportu przemawia obniżenie poposiłkowej glikemii, a także poprawienie kondycji fizycznej i układu sercowo-naczyniowego.
Wysiłek fizyczny jako lek
Regularne ćwiczenia w przypadku cukrzycy typu 2. mogą doprowadzić do stanu, kiedy to obniżające się zapotrzebowanie dzienne na insulinę zostanie zaspokojone przez ilość insuliny wytwarzaną przez organizm (której wcześniej było relatywnie za mało).
Przed rozpoczęciem regularnych treningów warto zasięgnąć opinii lekarza oraz wykwalifikowanego trenera w celu optymalizacji planu treningowego i ograniczenia możliwych negatywnych jego skutków. Właściwie dopasowany trening, odpowiednia dieta i właściwie dobrane dawki leków zapewnią bezpieczeństwo treningu nie dopuszczając do hipoglikemii. W celu zapewnienie bezpieczeństwa należy unikać treningu przy poziomie cukru we krwi powyżej 300 mg/dl oraz poniżej 100 mg/dl.
Sport jako sposób zapobiegania cukrzycy
Trening wysiłkowy stanowi również doskonałą prewencję przed cukrzycą. Regularny wysiłek fizyczny zapobiega powstawaniu otyłości, która jest głównym środowiskowym czynnikiem ryzyka wystąpienia cukrzycy typu 2.
Badania wykazały, że stosowanie treningu o średniej intensywności (ok 50 proc. maksymalnego zużycia tlenu) przez kilka miesięcy, co najmniej trzy razy w tygodniu po 30 minut skutkowało obniżeniem hemoglobiny glikowanej, wskaźnika średniego poziomu cukru we krwi, o około 20 proc.
Cukrzyca nie jest przeciwwskazaniem do uprawiania sportu. Przeciwnie, jest powodem, dla którego należy zadbać o swoje zdrowie, a wysiłek fizyczny jest podstawowym z elementów dbałości o zdrowie.
