Neuropatia cukrzycowa to uszkodzenia w układzie nerwowym wywołane hiperglikemią. Najczęstsze postacie neuropatii to:
- neuropatia obwodowa,
- neuropatia układu wegetatywnego,
- neuropatia układu moczowo-płciowego.
Neuropatia zaliczana do jest przewlekłych powikłań mikronaczyniowych cukrzycy, podobnie jak retinopatia cukrzycowa i nefropatia cukrzycowa rozwija się ona początkowo bezobjawowo. Objawy nefropatii pojawiają się dopiero przy znacznym uszkodzeniu nerwów przez nadmiar cukru we krwi. Objawy są niespecyficzne (bo mogą dotyczyć różnych układów nerwowych), dlatego też diagnozowanie neuropatii przysparza sporo problemów, zarówno lekarzom, jak i pacjentom.
Neuropatia obwodowa dotyczy zakończeń nerwowych głównie na dłoniach i stopach. Objawy neuropatii obwodowej to:
- silne, przeszywające bóle stóp, nóg i dłoni, pojawiające się głównie w nocy,
- czucie opaczne,
- parestezje,
- drętwienie, mrowienie kończyn,
- nadwrażliwość na dotyk (przeczulica),
- kurcze nóg,
- zanik czucia na stopach.
W tym typie neuropatii największym problemem dla pacjenta jest ogromny ból, utrudniający codzienne funkcjonowanie. Ból nasila się w nocy, bywa przyczyną bezsenności, a nawet depresji. Pacjenci muszą przyjmować silne leki przeciwbólowe, a niekiedy także leki psychotropowe. Chorzy z neuropatią obwodową są też bardziej narażeni na rozwój kolejnego powikłania, jakim jest zespół stopy cukrzycowej neuropatycznej, a wynika to z zaburzeń czucia w stopach, co zwiększa ryzyko uszkodzeń mechanicznych czy oparzeń, których pacjent nie czuje.
Neuropatia układu płciowo-moczowego objawia się przede wszystkim problemami z nietrzymaniem moczu (kobiety), zaburzeniami erekcji (mężczyźni), a także biegunkami i zaparciami.
Z kolei neuropatia układu wegetatywnego najczęściej nie daj żadnych objawów, może prowadzić jednak do zaburzeń rytmu serca, niespodziewanych omdleń, problemów z ciśnieniem tętniczym.
Leczenie neuropatii cukrzycowej wymaga przede wszystkim poprawy wyrównania metabolicznego cukrzycy. Konieczne jest zaprzestanie palenia papierosów, picia alkoholu, wyrównanie gospodarki lipidowej oraz utrzymywanie ciśnienia tętniczego w normie. W ramach farmakoterapii, zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa diabetologicznego stosuj się
- kwas alfa-liponowy (wlewy oraz doustnie),
- benfotiaminę,
- inhibitory konwertazy angiotensyny.
