Wczesne rozpoczęcie leczenia insulinooporności pozwala znacząco zmniejszyć ryzyko rozwoju poważnych następstw, jakimi są stan przedcukrzycowy czy cukrzyca typu 2. Jak wykazały badania naukowe, najskuteczniejszą terapią jest zmiana stylu życia na zdrowy. Co to jednak znaczy?
Styl życia w walce z insulinoopornością
Insulinooporność to stan, w którym komórki naszego organizmu stają się stopniowo niewrażliwe na insulinę – hormon odpowiedzialny za transport glukozy z krwi do komórek naszego organizmu. Dotyczy głównie osób dorosłych, po 40. roku życia, choć coraz częściej także młodzieży i dzieci, unikających ruchu i karmionych przetworzonym, wysokotłuszczowym jedzeniem. Insulinooporność prowadzi do zaburzeń gospodarki węglowodanowej, głównie poprzez utrzymującą się hiperglikemię – czyli zbyt wysoki poziom glukozy we krwi, i leży u podłoża rozwoju takich schorzeń, jak cukrzyca typu 2. oraz cukrzyca ciążowa.
Mechanizmy powstawania insulinooporności nie są do końca poznane, wiadomo jednak, że wiąże się ona z otyłością i brakiem aktywności fizycznej. Zmiany w tych obszarach naszego życia mogą więc uchronić nas przed groźną chorobą, jaką jest cukrzyca, i jej powikłaniami, które niosą ze sobą nieodwracalne konsekwencje.
Co zrobić, by pokonać insulinooporność?
Kroki pomagające pokonać insulinooporność i stan przedcukrzycowy to:
1. Zdrowa dieta.
2. Regularna aktywność fizyczna.
3. Zarzucenie palenia papierosów.
4. Jeśli wyżej wymienione są nieskuteczne – zażywanie leku – metforminy.
Zdrowa dieta w walce z insulinoopornością
Ograniczenie spożycia tłuszczy i węglowodanów i zmniejszenie liczby kalorii to nie tylko nieodłączny element walki z nadwagą, ale też sposób na wyrównanie poziomu glukozy we krwi. Diabetolodzy i dietetycy uważają, że za wzór zdrowej, zrównoważonej diety można uznać dietę śródziemnomorską.
Ograniczenie spożywanych węglowodanów znacząco zmniejsza zapotrzebowanie organizmu na insulinę. Węglowodany dostające się do naszego przewodu pokarmowego rozkładane są do cukrów prostych. Pewne węglowodany rozpadają się szybko w całości, uwalniając dużą liczbę cząsteczek cukru, która trafia do krwiobiegu. Takie węglowodany określane są jako te o wysokim indeksie glikemicznym. Przykłady pokarmów bogatych w węglowodany o wysokim indeksie glikemicznym, które szybko podnoszą poziom glukozy we krwi, to:
- cukry obecne w sokach i napojach,
- białe pieczywo,
- produkty pochodzące z ziemniaków.
Takie pokarmy powinny być ograniczone na rzecz pokarmów o niskim indeksie glikemicznym, czyli takich, które stopniowo uwalniają zawarte w sobie cukry proste i tym samym nie doprowadzają do wysokiego poziomu cukru we krwi po ich spożyciu. Są to na przykład:
- produkty bogate w błonnik
- warzywa, tj. brokuły, marchew itp.
Aktywność fizyczna w walce z insulinoopornością
Regularna aktywność fizyczna nie tylko pomaga w walce z insulinoopornością, ale ma jeszcze kilka innych zalet. Należą do nich:
- zwiększenie wrażliwości tkanek na insulinę, przez co łatwiejsze staje się utrzymanie poziomu cukru we krwi w normie,
- utrata nadmiarowych kilogramów,
- obniżenie ciśnienia tętniczego krwi,
- korzystny wpływ na profil lipidowy – m.in. obniżenie cholesterolu całkowitego czy trójglicerydów.
Badania naukowe wykazały, że nawet 30-minutowy wysiłek fizyczny minimum pięć razy w tygodniu wystarczy, by w znaczący sposób zredukować ryzyko rozwinięcia cukrzycy typu 2. Zaleca się głównie ćwiczenia aerobowe, takie jak spacery, nordic-walking, pływanie, taniec czy jazdę na rowerze.
Przed rozpoczęciem nowego typu zajęć fizycznych lub po dłuższej bierności fizycznej należy skonsultować się z lekarzem rodzinnym w celu omówienia bezpieczeństwa danej dyscypliny dla zdrowia.
