Choroby często współistniejące z insulinoopornością

Insulinooporność to stan, który polega na obniżonej wrażliwości tkanek ludzkiego organizmu – głównie tkanki mięśniowej oraz wątroby – na insulinę. Prowadzi to do hiperinsulinemii – czyli zbyt wysokiego stężenia insuliny we krwi oraz niejednokrotnie do jeszcze groźniejszej hiperglikemii – czyli zbyt wysokiego stężenia cukru we krwi. Nieleczona nieuchronnie prowadzi do rozwoju pełnoobjawowej cukrzycy typu 2. wraz ze wszystkimi jej groźnymi powikłaniami Często towarzyszy innym schorzeniom. Insulinooporność może leżeć u podłoża ich wystąpienia lub wręcz przeciwnie – sama być skutkiem innej choroby.

Cukrzyca typu 2.

Cukrzyca typu 2. rozwija się podstępnie na podłożu insulinooporności. Dlatego tak ważne jest prowadzenie zdrowego trybu życia, zapobiegającego rozwinięciu insulinooporności. Regularne wizyty u lekarza, który może dostrzec czynniki ryzyka, których my nie jesteśmy świadomi, również mogą zapobiec rozwinięciu się cukrzycy typu 2. Możliwe jest wówczas wczesne rozpoczęcie leczenia.

Miażdżyca

Miażdżyca to choroba polegająca na stopniowym pogrubieniu i stwardnieniu ściany średnich i dużych naczyń tętniczych. Insulinooporność przez podwyższenie stężenia insuliny we krwi przyspiesza ten proces. Miażdżyca odpowiedzialna jest między innymi za chorobę niedokrwienną serca.

Zespół policystycznych jajników (PCOS)

To choroba endokrynologiczna spotykająca od 10 do 15 proc. kobiet w wieku rozrodczym. Współcześnie jest jedną z głównych przyczyn niepłodności. Kobiety cierpiące na ten zespół mają zdecydowanie wyższy poziom insuliny we krwi oraz dużo większe ryzyko rozwoju cukrzycy niż inne kobiety. Dlatego też zdrowa dieta oraz aktywność fizyczna są niezbędnymi elementami leczenia zespołu policystycznych jajników.

Hemochromatoza

Jest to choroba uwarunkowana genetycznie, w której dochodzi do nadmiernego wchłaniania żelaza z pożywienia. Głównym widocznym objawem tego schorzenia jest hepatomegalia – czyli zbyt duża wielkość wątroby. Poza tym jako pierwsze objawy mogą pojawić się zmęczenie, dolegliwości żołądkowo-jelitowe czy bóle całego ciała. Kobiety chorują od 5 do 10 razy rzadziej niż mężczyźni, co przypisuje się comiesięcznej utracie żelaza z miesiączką. Nadmiernie wchłaniane żelazo gromadzi się w znacznej mierze w wątrobie, prowadząc do jej uszkodzenia i ostatecznie do marskości wątroby. Jako że insulinooporność oraz cukrzyca towarzyszą marskości wątroby każdego pochodzenia, również w hemochromatozie większość pacjentów ma nieprawidłowy poziom cukru we krwi oraz różnego stopnia insulinooporność.

Bezdech senny

Badania wykazały, że nieleczone problemy ze snem – zwłaszcza bezdech senny – mogą prowadzić do rozwinięcia się insulinooporności. Biorąc pod uwagę fakt, że bezdech senny często nie jest zdiagnozowany, należy się zastanowić, czy zdiagnozowana insulinooporność może wynikać właśnie z tego problemu. Bezdech senny to dość powszechna przypadłość, w której występują liczne momenty bezdechu we śnie. Prowadzi to do niedotlenienia tkanek oraz wybudzania ze snu głębokiego, co skutkuje poczuciem zmęczenia i sennością w ciągu dnia. Inne objawy tej choroby to: bóle głowy, obniżony nastrój, częste oddawanie moczu, chrapanie, suche usta i gardło po przebudzeniu.