Inseminacja a in vitro – różnice

Inseminacja, polegająca na bezpośrednim umieszczeniu w drogach rodnych kobiety odpowiednio przygotowanego męskiego nasienia, ma znacznie dłuższą historię niż in vitro, czyli zabieg, podczas którego w warunkach laboratoryjnych przeprowadza się cały proces zapłodnienia.

Czytaj więcej:  In vitro krok po kroku

Pierwszą udaną inseminację już w drugiej połowie XVIII wieku wykonał szkocki lekarz John Hunter, wstrzykując nasienie męża do macicy pewnej kobiety. Za prekursorów in vitro uznaje się natomiast naukowców z Bourn Hall Clinic w Wielkiej Brytanii, którzy w 1977 r. dokonali pierwszego zabiegu zapłodnienia pozaustrojowego.

Inseminacja, polegająca na bezpośrednim umieszczeniu w drogach rodnych kobiety odpowiednio przygotowanego męskiego nasienia, ma znacznie dłuższą historię niż in vitro

Kompendium wiedzy: Leczenie niepłodności

Na czym polega inseminacja domaciczna?

Inseminacja jest stosunkowo prostą metodą, często wybieraną przez pary borykające się z niepłodnością, zwłaszcza gdy problemy leżą po stronie mężczyzny i wiążą się np. z nieodpowiednimi parametrami nasienia (obniżona ilość, jakość nasienia lub ruchliwość plemników) lub zaburzeniami ejakulacji (występują u osób ze spodziectwem, schorzeniami neurologicznymi lub psychologicznymi, a także cukrzycą).

>>> Czym jest inseminacja domaciczna?

Wskazania do inseminacji domacicznej

Wskazaniem do inseminacji jest również łagodna endometrioza u kobiety czy tzw. wrogi śluz, zawierający przeciwciała niszczące nasienie i uniemożliwiający plemnikom przebycie przez kanał szyjki macicy.

Wskazaniem do inseminacji jest również łagodna endometrioza u kobiety czy tzw. wrogi śluz

• Suplementy diety na płodność, testy owulacyjne
• Środki antykoncepcyjne, prezerwatywy, plasty i tabletki antykoncepcyjne
• Środki na potencję i libido

Inseminacja domaciczna – przebieg

Zabieg inseminacji przeprowadza się w warunkach ambulatoryjnych, w gabinecie ginekologicznym. Polega na wprowadzeniu odpowiednio przygotowanej zawiesiny plemników (wypreparowanych z nasienia męża lub innego dawcy) do macicy kobiety. Dzięki temu procesowi skraca się droga do komórki jajowej, a tym samym pominięte zostają przeszkody naturalne, przez co zwiększa się możliwość zapłodnienia.

Ważny temat:  Zaburzenia erekcji – czy warto leczyć się samemu

Na czym polega in vitro?

Technika zapłodnienia pozaustrojowego jest znacznie bardziej skomplikowana niż inseminacja i stosuje się ją zazwyczaj w sytuacji, gdy inne metody wspomagania rozrodu zawiodły. Metodę, polegającą na przeprowadzeniu w warunkach laboratoryjnych zapłodnienia komórki jajowej i hodowli zarodka we wczesnej fazie rozwoju, a następnie przeniesieniu go do jamy macicy, zaleca się w przypadku:

• niedrożności jajowodów u kobiety;
• zaawansowanej postaci endometriozy;
• planowanej terapii przeciwnowotworowej, grożącej nieodwracalnym uszkodzeniem jajników;
• nosicielstwa wirusa HIV lub HCV w przypadku mężczyzny lub zmian genetycznych stwarzających niebezpieczeństwo u potomstwa (w przypadku obojga partnerów).

Czytaj też:  Niepłodność a zaburzenia psychiczne. Jak stres wpływa na płodność?

In vitro – przebieg

Po zakwalifikowaniu do procedury in vitro, kobieta przechodzi farmakologiczną stymulację hormonalną, sprzyjającą rozwojowi pęcherzyków jajnikowych, z których następnie pobierane są komórki jajkowe, łączone później z plemnikami wyizolowanymi z nasienia pobranego od mężczyzny. Kilka dni po zapłodnieniu powstałe zarodki przenosi się za pomocą cienkiego cewnika do wnętrza jamy macicy, gdzie kontynuują swój rozwój, tak jak przy zapłodnieniu naturalnym.

>>>  Zagrożona męskość. Impotencja to nadal temat tabu

Skuteczność inseminacji i in vitro

Obie metody różnią się również skutecznością. W przypadku inseminacji domacicznej prawdopodobieństwo zajścia w ciążę szacuje się na 12 proc. Większą szansę na potomstwo mają kobiety przed 35. rokiem życia, ważna jest również jakość nasienia wykorzystanego podczas zabiegu. Gdy trzy próby inseminacji nie zakończyły się sukcesem, zaleca się poszukanie innej metody leczenia niepłodności, zazwyczaj stosowane jest wówczas in vitro.

Zapłodnienie pozaustrojowe daje trochę większą szansę na dziecko, choć skuteczność zabiegu zależy od wielu czynników, m.in. wieku kobiety (po 35. roku życia spada efektywność metody, rośnie zaś ryzyko wystąpienia wad rozwojowych płodu) czy przyczyny niepłodności (in vitro zalecane jest zwłaszcza u kobiet z niedrożnością jajników). Średnia skuteczność tej metody w Polsce wynosi około 35 proc. i jest wyższa niż w wielu krajach Europy Zachodniej, np. we Włoszech, Niemczech czy Wielkiej Brytanii.

Zapłodnienie pozaustrojowe daje trochę większą szansę na dziecko, choć skuteczność zabiegu zależy od wielu czynników, m.in. wieku kobiety

Obie metody różnią się również kosztami, które muszą ponieść pary. Inseminacja jest nawet dziesięć razy tańsza niż procedura in vitro.

Czytaj też:

• Najczęstsze przyczyny niepłodności u kobiet
• Najczęstsze przyczyny niepłodności u mężczyzn