Szybkie rozpoznanie insulinooporności jest niezwykle ważne, może bowiem skłonić do działań, które mogą pomóc w zapobieganiu rozwojowi cukrzycy i wielu groźnych powikłań.
Jak pokonać insulinooporność?
Insulinooporność, czyli schorzenie, w którym tkanki naszego organizmu tracą wrażliwość na działanie insuliny, jest procesem w pewnym stopniu naturalnym i ostatecznie dotknie prawie każdego, kto dożyje późnej starości. Nie zawsze da się jej przeciwdziałać, ale poprzez zapobieganie czynnikom ryzyka rozwoju insulinooporości lub ich leczeniu, jeśli są już obecne, można odwlec w czasie pojawienie się tego problemu.
Utrata wagi i aktywność fizyczna w walce z insulinoopornością
Wiele badań naukowych wykazało, że to właśnie utrata nadmiarowych kilogramów oraz aktywność fizyczna dają największe szanse na wyzdrowienie lub opóźnienie progresji insulinooporności do cukrzycy typu 2. Utrata wagi nawet o 5–7proc. daje obiecujące rezultaty i poprawia wyniki pomiaru glukozy na czczo we krwi. Należy pamiętać, że utrata nadmiarowych kilogramów to również zmniejszenie ryzyka zawału serca, choroby zwyrodnieniowej stawów, a także więcej energii do życia i lepsza samoocena.
Zwiększenie aktywności fizycznej – takiej jak choćby 30-minutowy spacer pięć razy w tygodniu – pomaga tkankom naszego organizmu lepiej odpowiadać na insulinę i poprawia insulinowrażliwość komórek. Prowadzi to do lepszych wyników pomiarów glukozy we krwi i zapobiega licznym powikłaniom związanym z przewlekłą hiperglikemią – są to głównie zaburzenia układu nerwowego oraz układu krążenia.
Dieta przy insulinooporności
Dieta ograniczająca spożycie tłuszczy i węglowodanów oraz o zmniejszonej liczbie kalorii pozwala nie tylko poprawić wyniki poziomu glukozy we krwi, ale stanowi nieodłączny element walki z nadwagą. Za wzór zdrowej, zrównoważonej diety uznawana jest dieta śródziemnomorska.
Leczenie farmakologiczne
Leki wspomagające nasz organizm w walce z insulinoopornością również obniżają ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2. Należy jednak pamiętać, że najlepsze rezultaty osiągają osoby, które zmieniły tryb życia na zdrowy. Badania naukowe wykazały, że osoby cierpiące na insulinooporność, które zredukowały masę ciała oraz zaczęły uprawiać aktywność fizyczną, zmniejszyły ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2. o 58 proc. w ciągu 3 lat. Natomiast osoby, które zażywały tylko i wyłącznie leki, zmniejszyły to ryzyko zaledwie o 31 proc. Dlatego też zaleca się przede wszystkim zmianę stylu życia, a dopiero – jako drugi krok – rozpoczęcie leczenia farmakologicznego.
Czytaj więcej: Leczenie farmakologiczne insulinooporności
