Jakie są przyczyny insulinooporności?

Insulinooporność to wynikająca z zaburzeń gospodarki węglowodanowej obniżona wrażliwość naszego organizmu na działanie insuliny. Za jej główne przyczyny uznaje się otyłość oraz brak aktywności fizycznej. Rzadziej przyczyną insulinooporności mogą być inne choroby, defekty genetyczne, niektóre leki, wiek lub palenie papierosów.

Mimo że dokładne przyczyny insulinooproności nie zostały jeszcze zidentyfikowane, główną rolę w rozwinięciu się tego zjawiska przypisuje się otyłości oraz brakowi aktywności fizycznej.

Otyłość a insulinooporność

Wiele dowodów wskazuje na to, że to właśnie otyłość, a w szczególności otyłość brzuszna, jest główną przyczyną insulinooporności. Tkanka tłuszczowa nie tylko magazynuje nadmiarowe tłuszcze w naszym organizmie. Wydziela również hormony i substancje chemiczne mające wpływ na wiele procesów zachodzących w ciele człowieka. Mogą one wywołać właśnie insulinooporność, a także nadciśnienie i zaburzenia gospodarki lipidowej oraz doprowadzić do choroby wieńcowej serca.

Wykazano, iż to właśnie brzuszna tkanka tłuszczowa wydziela substancje odpowiedzialne za powstanie przewlekłego stanu zapalnego, który może objąć np. naczynia krwionośne czy narządy wewnętrzne. Jako dowód głównego wpływu otyłości na insulinooporność podaje się również fakt, że po zrzuceniu nadmiarowych kilogramów insulinooporność cofa się lub nie postępuje, opóźniając lub zapobiegając rozwinięciu się cukrzycy typu 2.

Brak aktywności fizycznej a insulinooporność

Naukowcy dowiedli, że insulinooporność jest również związana z biernością fizyczną. Mięśnie są tą tkanką naszego organizmu, która pobiera i spala najwięcej glukozy. Aktywność fizyczna zwiększa zapotrzebowanie mięśni na ten cukier, przez co pobierają one go z krwiobiegu, pomagając w kontroli prawidłowego poziomu cukru we krwi. Wykazano także, że bezpośrednio po aktywności fizycznej zjawisko insulinooporności zmniejsza swoje nasilenie, a prawidłowy poziom cukru we krwi jest łatwiejszy do utrzymania.

Wiek a insulinooporność

Za każdym razem, kiedy komórka odpowiada na sygnał niesiony przez insulinę, staje się bardziej na nią oporna. Nie jesteśmy w stanie temu zapobiec, jednak możemy spowolnić tempo, w jakim to zjawisko się pogłębia. Naturalna insulinooporność jest znakiem starzenia się ludzkiego organizmu. Dzięki zachowaniu zdrowej diety i aktywności fizycznej można opóźnić wystąpienie insulinooporności w naszym ciele.

Dieta a insulinooporność

Insulinooporność współistnieje z otyłością, a ta z kolei wynika głównie z błędów dietetycznych. Udowodniono, że największy wpływ na rozwój insulinooporności mają spożywane przez nas tłuszcze. Zatem dieta bogatotłuszczowa może w dużej mierze przyczynić się do rozwoju tego schorzenia. Prowadzi również do niebezpiecznego zwiększenia we krwi poziomu trójglicerydów i wolnych kwasów tłuszczowych, które upośledzają działanie insuliny oraz biorą udział w tworzeniu blaszki miażdżycowej.

Co więcej, dieta wysokocukrowa również nie jest korzystna dla ludzkiego organizmu. Zwłaszcza dieta bogata we fruktozę – znajdującą się głównie w owocach – może negatywnie wpływać na funkcjonowanie insuliny. Fruktoza metabolizowana jest do trójglicerydów, które mogą prowadzić do insulinooporności. Zatem tylko zdrowa, zbilansowana dieta może zapewnić nam całkowite zdrowie.