Hipoglikemia nieuświadomiona to incydent niedocukrzenia, któremu nie towarzyszą objawy niskiego poziomu cukru we krwi. Brak sygnałów ostrzegawczych ze strony organizmu to większe ryzyko ciężkiego niedocukrzenia z utratą przytomności.
Hipoglikemia nieuświadomiona – co możemy zrobić?
Nieświadomość hipoglikemii w znacznym stopniu utrudnia codzienne funkcjonowanie z cukrzycą. Brak odczuwania objawów niskich cukrów może być spowodowany neuropatią autonomiczną (powikłaniem cukrzycy polegającym na uszkodzeniu nerwów obwodowych), grozi ona też tym pacjentom, u których epizody niedocukrzenia występują często. Dlaczego tak się dzieje? Ponieważ organizm niejako przyzwyczaja się do niskich poziomów cukru we krwi i przestaje zwracać na nie uwagę. Nie uruchamia hormonów kontrregulacyjnych przy lekko obniżonej glikemii, a dopiero wtedy, gdy jest ona bardzo niska.
Współistnienie osłabienia mechanizmów obronnych w odniesieniu do hipoglikemii i braku świadomości hipoglikemii określane jest mianem uszkodzenia układu współczulnego związanego z hipoglikemią (HAAF, hypoglycemia-associated autonomic failure). Zmniejszenie odpowiedzi ze strony układu współczulnego jest bardziej zaznaczone podczas snu, co w przypadku współistnienia HAAF wiąże się z podwyższonym ryzykiem wystąpienia ciężkiej hipoglikemii.
Nieświadomość hipoglikemii – zasady bezpieczeństwa
Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego pacjenci dotknięci tym powikłaniem:
- powinni być edukowani w zakresie rozpoznawania subtelnych i nietypowych zwiastunów hipoglikemii,
- nie powinni podejmować aktywności zawodowej, przy której samokontrola cukrzycy jest utrudniona, a ewentualna utrata przytomności będzie zagrożeniem dla życia osoby chorej i osób trzecich
- powinni zrezygnować z prowadzenia pojazdów,
- powinni stosować terapię, przy której ryzyko niedocukrzeń jest maksymalnie zredukowane,
- powinni szczególnie skrupulatnie podchodzić do samokontroli,
- powinni rozważyć stosowanie ciągłego monitoringu glikemii.
Przy braku odczuwania objawów niedocukrzenia konieczne jest regularne monitorowanie glikemii. Rozwiązaniem godnym rozważenia dla tej grupy pacjentów są systemy do ciągłego monitorowania glikemii, które uruchamiają alarm, kiedy poziom cukru we krwi nadmiernie się obniża. Nieświadomość hipoglikemii wymaga od diabetyka regularnego trybu życia oraz szczególnie dużej ostrożności przy podejmowaniu aktywności fizycznej.
