Podstawowym warunkiem skuteczności farmakoterapii jest systematycznie przyjmowanie leków. Jeśli pacjent sam zdecyduje się na odstawienie preparatu, może doprowadzić do groźnych, często nieodwracalnych powikłań.
Pacjenci z migotaniem przedsionków często przerywają terapię warfaryną

Naukowcy zauważyli, że problem odstawienia leków jest szczególnie istotny u pacjentów z migotaniem przedsionków – w tej grupie chorych ok. 37 proc. zdecydowała się na przerwanie leczenia w ciągu pierwszego roku terapii
Pacjenci sami decydowali się na odstawienie warfaryny
Warfaryna należy do grupy leków zwanej antagonistami witaminy K. Jej działanie polega na hamowaniu syntezy czynników krzepnięcia zależnych od tej witaminy, dlatego wykorzystywana jest między innymi w leczeniu zakrzepicy żył głębokich, a także po przebytym zawale serca lub zdiagnozowaniu migotania przedsionków (w celu zapobiegania rozwoju powikłań zakrzepowo-zatorowych).
Przeprowadzone badanie naukowców z uniwersytetu w Michigan potwierdza wcześniejsze doniesienia dotyczące przerywania leczenia warfaryną – pacjenci z migotaniem przedsionków często bez konsultacji z lekarzem rezygnują z leków, co może skutkować groźnymi powikłaniami.
Czytaj także: Warfaryna zmniejsza ryzyko komplikacji po wymianie zastawki aortalnej
Po zabiegach częściej odstawiają leki
Problem przerywania leczenia dotyczył szczególnie osób poddanych zabiegom kardiowersji elektrycznej lub ablacji przezskórnej. Oba te zabiegi stosowane są w leczeniu zaburzeń rytmu serca. Kardiowersja elektryczna (ECV, ang. electrical cardioversion) jest metodą wykorzystującą energię elektryczną w celu przywrócenia prawidłowego rytmu zatokowego serca. Ablacja przezskórna (RFA, ang. radiofrequency ablation) wykorzystywana jest w leczeniu nawrotowych częstoskurczów, najczęściej poprzez termiczne zniszczenie obszaru, będącego podłożem występowania nieprawidłowości.
W przebadanej grupie zanotowano, że ok. 37 proc. pacjentów w ciągu pierwszego roku leczenia przerwało terapię warfaryną. Wśród nich ponad 54 proc. zostało wcześniej poddanych zabiegom ECV lub RFA. Dla porównania, warfarynę odstawiło tylko 29,5 proc. pacjentów, u których nie stosowano tych zabiegów.
Brak systematyczności w przyjmowaniu leków zmniejsza skuteczność leczenia
Naukowcy losowo wybrali 734 pacjentów, którzy rozpoczęli leczenie warfaryną z powodu niezastawkowego migotania przedsionków w latach 2011–2013. Informacje o ich leczeniu zostały pozyskane z sześciu ośrodków badawczych w Michigan.
Naukowcy starali się odnaleźć przyczynę przerywania terapii warfaryną. Zauważono, że efekt terapeutyczny u pacjentów poddanych ECV i RFA był niski, szczególnie podczas pierwszego roku stosowania, a skuteczność terapii była tym lepsza, im leczenie było dłuższe i bardziej systematyczne.
Takie spostrzeżenie budzi obawy, czy terapia warfaryną sprawdza się w minimalizowaniu ryzyka udaru po przebytym migotaniu przedsionków, u osób leczonych kardiowersją elektryczną lub ablacją przezskórną.





