Miażdżyca tętnic nerkowych często łączy się z powszechnymi chorobami, takimi jak cukrzyca i choroba wieńcowa. W szczególności pacjenci, których te schorzenia dotyczą powinni zdiagnozować się również pod kątem miażdżycy, żeby uniknąć groźnych powikłań.
Miażdżyca tętnic nerkowych – przyczyny, diagnostyka, leczenie

Prawa i lewa tętnica nerkowa odchodzą od aorty brzusznej i doprowadzają krew do nerek. Nerki pełnią ważną funkcję wydalniczą, regulują gospodarkę jonową, wydzielają także substancje odpowiedzialne za regulację ciśnienia tętniczego. Zwężenie miażdżycowe tętnicy nerkowej prowadzi do zaburzenia wszystkich funkcji nerki, a w konsekwencji do niekorzystnych następstw dla organizmu.
>> Groźna miażdżyca tętnic – poznaj jej przyczyny oraz objawy
Zwężenie tętnic nerkowych – przyczyny
Miażdżycowe zwężenie tętnicy nerkowej często występuje u pacjentów:
- starszych,
- palących tytoń,
- z nieprawidłowymi wartościami cholesterolu,
- cukrzycą,
- chorobą wieńcową.
Miażdżyca jest najczęstszą przyczyną zwężenia tętnic nerkowych. Do innych przyczyn zaliczane są:
- rozwarstwienie tętnicy (współwystępuje często z rozwarstwieniem aorty),
- przebyte napromieniowanie jamy brzusznej (np. po radioterapii z powodów onkologicznych),
- ucisk tętnicy nerkowej przez guz w jamie brzusznej oraz
- rzadka choroba, tzw. dysplazja włóknisto-mięśniowa.
>>> Miażdżyca – objawy, leczenie, rodzaje: miażdżyca kończyn dolnych, miażdżyca aorty, miażdżyca mózgu
Zwężenie może przebiegać bezobjawowo lub prowadzić do ciężkiego nadciśnienia tętniczego albo niewydolności nerki, a te dwa czynniki z kolei zwiększają szansę na wystąpienie zawału serca czy udaru mózgu.
Zwężenia tętnic nerkowych – jakie badania wykonać?
W diagnostyce stosuje się badania biochemiczne krwi i moczu oraz badania obrazowe. Do badań biochemicznych zaliczamy:
- stężenie jonów potasu, sodu, wapnia, magnezu, fosforanów,
- stężenie mocznika i kreatyniny,
- badanie ogólne moczu.
Do badań obrazowych zaliczane są:
1. USG dopplerowskie − jest nieinwazyjne i obojętne dla organizmu, ale do badania należy się przygotować, tzn.: być na czczo, dzień wcześniej nie przyjmować posiłków wzdymających, można też przyjąć preparaty zawierające simetykon, by pozbyć się gazów w jelitach. To badanie może nie być diagnostyczne u osób bardzo otyłych, ponieważ otyłość brzuszna uniemożliwia uzyskanie obrazów dobrej jakości.
2. Tomografia komputerowa − umożliwia dokładną ocenę zwężenia, dużym minusem badania jest konieczność zastosowania środka kontrastowego, po którym może wystąpić pogorszenie funkcji nerki.
3. Rezonans magnetyczny − również umożliwia zobrazowanie zwężenia tętnicy, wymaga podania kontrastu zwanego gadoliną, która przy ciężkim uszkodzeniu nerek jest przeciwwskazana.
4. Cewnikowanie tętnic nerkowych − badanie inwazyjne wymagające nakłucia tętnicy udowej, przeprowadzane tylko w warunkach szpitalnych.
5. Arteriografia tętnic nerkowych − badanie inwazyjne wymagające nakłucia tętnicy udowej, przeprowadzane w warunkach szpitalnych, jest wykonywane tylko w sytuacji niejednoznacznych wyników innych badań obrazowych, wymaga podania środków kontrastowych oraz zastosowania promieniowania rentgenowskiego.
Leczenie zwężenia miażdżycowego tętnic nerkowych
Aktualnie w terapii zwężeń miażdżycowych tętnic nerkowych zastosowanie mają leczenie:
- farmakologiczne − skuteczne leczenie nadciśnienia tętniczego, leki przeciwpłytkowe, statyny;
- wewnątrznaczyniowe − angioplastyka tętnicy nerkowej, implantacja stentu w miejsce zwężenia;
- chirurgiczne − implantacja pomostów, czyli przeszczepów omijających zwężenie, np. z aorty do tętnicy nerkowej; to leczenie jest zazwyczaj wykonywane u pacjentów z przeciwwskazaniami do leczenia wewnątrznaczyniowego lub wymagających jednoczesnych rekonstrukcji naczyniowych, np. także na aorcie bądź tętnicach biodrowych.