Leczenie cukrzycy może mieć pozytywny wpływ na długość życia – intensywna terapia zmniejsza ryzyko wystąpienia choroby nerek, uszkodzenia wzroku oraz powikłań sercowych. Do takich wniosków doszli badacze z Uniwersytetu w Kopenhadze.
Intensywne leczenie pacjentów z cukrzycą może wydłużyć ich życie
Do badania zaproszono 160 osób dotkniętych cukrzycą typu 2. i zagrożonych wystąpieniem powikłań związanych z tą chorobą. Chorych podzielono na dwie grupy. Pacjentów z pierwszej leczono metodami standardowymi, natomiast w przypadku drugiej grupy – zintensyfikowano leczenie.
Intensywne leczenie cukrzycy – terapia wydłużająca życie?
Po dwudziestoletniej obserwacji i analizie danych stwierdzono, że osoby z drugiej grupy żyły ponad osiem lat dłużej od osób z grupy pierwszej. Poza tym u pacjentów, których leczono intensywnie, występowało mniejsze ryzyko powikłań związanych z utratą wzroku, chorobami serca i nerek.
Nie zaobserwowano poprawy tylko w przypadku neuropatii cukrzycowej, czyli powikłania cukrzycy, które wpływa na pracę układu nerwowego.
Czytaj więcej: Neuropatia cukrzycowa będzie leczona maścią?
Przewlekłe powikłania cukrzycy
Utrzymujący się przez długi czas zbyt wysoki poziom glukozy we krwi, czyli hiperglikemia, oraz podwyższone poziomy hemoglobiny glikowanej HbA1c są głównymi przyczynami przewlekłych powikłań cukrzycy.
Można je podzielić na dwie kategorie. Pierwsza z nich to mikroangiopatia, której przyczyną jest uszkodzenie małych naczyń krwionośnych. Zalicza się do nich retinopatię, nefropatię oraz neuropatię. Druga to makroangiopatia, której przyczyną jest uszkodzenie dużych naczyń krwionośnych (m.in. choroba wieńcowa, niedokrwienie kończyn dolnych oraz choroba naczyń mózgu).
Powikłania cukrzycy powodują również różnego rodzaju zmiany skórne i problemy ze strony układu kostno-stawowego.
Czytaj więcej: Przewlekłe powikłania cukrzycy w wyniku hipoglikemii
Skutki nieleczonej cukrzycy
Skutki nieprawidłowo leczonej cukrzycy stanowią bardzo duże zagrożenie dla zdrowia. Celem intensyfikacji leczenia tej choroby jest wydłużenie czasu życia (co najmniej do średniej długości charakteryzującej ogólną populację) i zapewnienie jego lepszej jakości – poprzez poprawę sprawności fizycznej oraz umysłowej chorego oraz zapobieganie inwalidztwu.
Niezwykle ważne są: dokładna kontrola poziomu glukozy we krwi, właściwa dieta, aktywność fizyczna oraz leczenie farmakologiczne.
