Stopa cukrzycowa to groźne powikłanie cukrzycy, z którym zmaga się od kilku do kilkunastu procent osób z cukrzycą. Naukowcy z Uniwersytetu Ben-Guriona odkryli, że istnieje zależność między tą dolegliwością a pogorszeniem funkcji poznawczych, które wpływają negatywnie na pracę mózgu.
Stopa cukrzycowa to większe ryzyko upośledzenia funkcji poznawczych
Ryzyko wystąpienia demencji u diabetyka jest dwukrotnie wyższe niż u osoby zdrowej. Ponieważ cukrzyca jest chorobą wieloukładową, problem ze stopą cukrzycową świadczy o tym, że choroba zaczyna wpływać negatywnie na funkcje układu krążenia.
Czytaj więcej: Wady serca u cukrzyków – jak powstają?
Oznacza to w praktyce, że problem ze stopą cukrzycową rozwija się w wyniku niewłaściwego ukrwienia stóp. Wiąże się to z rozwojem miażdżycy oraz zaburzeń czynności naczyń krwionośnych. W skrajnych przypadkach grozi nawet amputacją stopy. Powikłanie to, jak odkryli naukowcy, łączy się z osłabieniem funkcji poznawczych.
Problemy z pamięcią
Dr Rachel Natovich, współautorka badań, podkreśla, że obecne badania pacjentów ze stopą cukrzycową skupiają się przede wszystkim na epidemiologii oraz profilaktyce i leczeniu wrzodów na stopach. Nie istnieje natomiast diagnostyka skupiająca się na poznawczym funkcjonowaniu pacjentów, pomimo że zmiany naczyń charakterystyczne dla stopy cukrzycowej dotyczą też innych części układu krążenia, występując w różnych narządach, w tym w mózgu.
Z obserwacji zespołu dr Natovich wynika, że osoby z problemem stopy cukrzycowej miały słabszą pamięć, problemy z koncentracją i nauką. Zauważono też słabsze zdolności poznawcze i psychomotoryczne oraz problemy z płynnością wymowy.
Czytaj więcej: Cukrzyca w średnim wieku skutkuje gorszą pamięcią na starość
Stopa cukrzycowa – leczenie i zalecenia
Dr Natovich uważa, że należy zmienić strategię leczenia u pacjentów ze stopą cukrzycową. Muszą oni być poddawani rutynowemu monitorowaniu pod kątem zmian poznawczych. Dzięki temu możliwe będzie wczesne wykrycie problemu i szybkie wdrożenie właściwej terapii.
Według dr Natovich dużą rolę w opiece nad chorym ma aktywny udział rodziny i lekarza – z uwagi na problemy pamięciowe pacjenta. Warto także wdrożyć do programu opieki nad diabetykiem zajęcia edukacyjne dotyczące możliwych powikłań poznawczych.
Pacjenci powinni również brać czynny udział w spotkaniach grup szkoleniowych, które dotyczyłyby polepszenia kontroli choroby, sposobów odżywiania i wdrożenia regularnej aktywności fizycznej.
