N-końcowy propeptyd prokolagenu typu I jest peptydem uwalnianym podczas zewnątrzkomórkowej syntezy kolagenu – białka fibrylarnego stanowiącego główny składnik substancji międzykomórkowej. Podstawowym wskazaniem do oznaczenia związku jest podejrzenie zaburzeń układu kostnego, takich jak osteoporoza, zaburzenia gospodarki wapniowo-fosforanowej, patologiczne złamania i deformacje układu kostnego. Analiza PINP przydaje się również do monitorowania skuteczności leczenia przerzutów nowotworowych do kości, a także terapii bisfosfonianami.
N-końcowy propeptyd prokolagenu typu I – na czym polega badanie? Normy, wskazania, przygotowanie
Czym jest N-końcowy propeptyd prokolagenu typu I?
N-końcowy propeptyd prokolagenu typu I jest peptydem uwalnianym podczas syntezy kolagenu od N- końca cząsteczki prokolagenu typu I. Wątroba metabolizuje ten związek, a jego masa wynosi 35000 daltonów.
PINP (Procollagen I Aminoterminal propeptide) uznawany jest za marker kościotworzenia. Jego obecność mówi o powstaniu nowej cząsteczki kolagenu, która w następnym kroku staje się składnikiem budulcowym kości. Pomiar peptydu ma fundamentalne znaczenie pod kątem diagnostyki osteoporozy – schorzenia, w którym zmniejsza się gęstość kości i dochodzi do szeregu zaburzeń w spójności ich tkanek. Konsekwencją choroby jest wyższa podatność na złamania, nawet przy niewielkich obciążeniach.
N-końcowy propeptyd prokolagenu typu I to również wskaźnik przerzutów nowotworowych do kości. Oznaczanie jego aktywności jest zalecane w trakcie analizy skuteczności ich leczenia, a także oceny terapii bisfosfonianami. Najwyższy poziom związku obserwowany jest w nocy. Po południu dochodzi do jego spadku.
PINP – marker tworzenia kości
PINP (P1NP) należy do tzw. markerów tworzenia kości – enzymów opisujących aktywności osteoblastów i produktów rozpadu prokolagenu typu 1. Oprócz N-końcowego propeptydu prokolagenu typu I do danej grupy należą:
- C-końcowy propeptyd prokolagenu typu 1 (P1CP, PICP),
- fosfataza zasadowa izoenzym kostny (BAP),
- osteokalcyna.
N-końcowy propeptyd prokolagenu typu I uznawany jest za najbardziej swoisty i czuły marker tworzenia kości.
PINP a C-końcowy propeptyd prokolagenu typu 1 (PICP)
C-końcowy propeptyd prokolagenu typu 1, tak samo jak PINP, jest jednym z markerów tworzenia kości. PICP to produkt rozsądku prokolagenu typu 1. W odróżnieniu od innych markerów charakteryzuje go krótki okres półtrwania – od 6 do 8 minut. To z kolei w znaczny sposób zaburza proces wykonywanych analiz. Jest markerem wykazującym stosunkowo dużą zmienność dobową. Największe stężenie związku ma miejsce w nocy. W godzinach porannych poziom PICP spada.
>> Pomiar gęstości kości – na czym polega badanie? Normy, wskazania, przygotowanie
PINP a fosfataza zasadowa izoenzym kostny (BAP)
Fosfataza zasadowa izoenzym kostny (BAP) to swoisty marker aktywności osteoblastów. Związek jest markerem obrotu kostnego, znajdującym się w błonie szeregu komórek. Zwiększony poziom fosfatazy towarzyszy wszystkim postaciom cholestazy. Schorzenie doprowadza do upośledzonego tworzenia bądź odpływu żółci z wątroby do dwunastnicy. Przyczyną choroby jest najczęściej kamica żółciowa, w której przebiegu odkładają się złogi wewnątrz pęcherzyka żółciowego bądź dróg żółciowych. Powodów schorzenia można również upatrywać w zaniku dróg żółciowych, obecności torbieli i zmianach zapalnych.
BAP wyróżnia się dłuższym czasem półtrwania w stosunku do innych markerów tworzenia kości.
PINP a osteokalcyna
Osteokalcyna to białko niekolagenowe syntezowane przez osteoblasty, odontoblasty i hipertroficzne chondrocyty. Uznawana jest za swoisty marker wielkości obrotu kostnego. Do minusów osteokalcyny zaliczane są ponadprzeciętna zmienność dobowa, krótki okres półtrwania i niestabilność. Zwiększone stężenie białka w organizmie sugeruje rozwijającą się osteoporozę, nadczynność przytarczyc oraz choroby Pageta. Wysoki poziom w poszczególnych przypadkach towarzyszy przerzutom nowotworowym do kości.
>> Ryzyko złamania kości u diabetyka jest znacznie większe
PINP – kiedy należy wykonać badanie?
Badanie N-końcowego propeptydu prokolagenu typu I wykonywane jest przy podejrzeniu zaburzeń układu kostnego. Należą do nich:
- osteoporoza,
- zaburzenia gospodarki wapniowo-fosforanowej,
- deformacje układu kostnego,
- patologiczne złamania.
Badanie poziomu PINP może być pomocne podczas monitorowania stanu zdrowia pacjentów z chorobami tkanki łącznej, takimi jak reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie skóry czy łuszczyca. Pomiar związku zaleca się również pacjentom ze zdiagnozowaną osteoporozą. Powodem tego jest niedobór kolagenu, który jest jednym z czynników determinujących utratę gęstości kości.
Pomiar PINP jest ważnym narzędziem w diagnostyce i monitorowaniu chorób tkanki łącznej oraz w ocenie skuteczności leczenia.
>> Preparaty z wapniem i witaminą D
Badanie PINP – jak się przygotować?
Pacjent powinien zgłosić się na badanie na czczo, ostatni posiłek spożywając co najmniej 8 godzin przed planowaną wizytą. Przed wykonaniem testu warto poinformować specjalistę o przyjmowanych lekach, alergiach oraz chorobach, które mogą mieć wpływ na wynik.
Jak przebiega badanie PINP?
Poziom PINP badany jest na podstawie analizy surowicy bądź osocza. Próbka krwi pobierana jest z żyły łokciowej.
PINP – interpretacja wyników
Czas oczekiwania na wynik badania N-końcowego propeptydu prokolagenu typu I we krwi wynosi 1 dzień. Dopuszczalna norma wynosi 20-90 ng/l.
Wysokie stężenie PINP
Zwiększone stężenie PINP mówi o intensywniejszym procesie tworzenia kości. Wartości związku wzrastają w ciągu kilku tygodni po skutecznym leczeniu osteoporozy teryparatydem.
Niskie stężenie PINP
Zaniżony poziom N-końcowego propeptydu prokolagenu typu I może świadczyć o rozwijających się zaburzeniach układu kostnego, takich jak osteoporoza i zaburzenia gospodarki wapniowo-fosforanowej. Zmniejszone stężenie jest powiązane z większą podatnością na złamania.
PINP – postępowanie po badaniu
Po wykonanym badaniu N-końcowego propeptydu prokolagenu typu I można z powodzeniem powrócić do codziennych aktywności. Wykraczające poza normę wartości wymagają dalszej konsultacji ze specjalistą.
PINP – możliwe powikłania
Badanie PINP w większości przypadków nie wiąże się z obecnością działań niepożądanych. W pojedynczych przypadkach mogą wystąpić następujące skutki uboczne:
- osłabienie,
- infekcje/zakażenia,
- uszkodzenie nerwów,
- uszkodzenie żyły, tętnicy lub ścięgna,
- miejscowe reakcje alergiczne.
PINP – czy można wykonać u kobiet w ciąży?
Nie ma żadnych przeciwwskazań do wykonania badania PINP u kobiet w ciąży.
PINP – czy można wykonać u dzieci?
Badanie PINP może być z powodzeniem wykonywane u dzieci. Oznaczenie związku ma znaczenie w diagnostyce osteoporozy – schorzenia rozwijanego również w tej grupie wiekowej. Najczęstszymi przyczynami schorzenia u dzieci są niewłaściwa dieta i zwiększona ilość przetworzonej żywności w codziennym jadłospisie.
PINP badanie – cena
Cena badania PINP zależy w głównej mierze od wybranej placówki i województwa. Koszt testu wynosi około 95 złotych.